طناب سوءمدیریت بر گردن شیر خشک

استفاده از شیرخشک به‌عنوان مکمل غذایی برای کودکان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در حال حاضر بسیاری از شیرخشک‌های مصرفی نوزادان با برندهای خارجی در بازار کشور وجود دارد که اغلب توسط شرکت‌های داخلی و با سرمایه‌گذاری‌های مشترک داخلی و خارجی تولید می‌شود. این وضعیت باعث شده تا بعضاً مشکلاتی در مسیر تأمین و توزیع این قبیل شیرخشک‌های نوزادان در داخل کشور به‌وجود بیاید، به‌‌طوری‌که اخیراً وضعیت بازار ارز و همچنین تحریم‌های دشمنان، شرایطی را به‌وجود آورده که توزیع برخی اقلام شیرخشک در داروخانه‌ها با محدودیت‌هایی همراه شده است.

شعار سال: علیرضا الوندی، رئیس هیئت‌مدیره کانون خبرگان کشاورزی استان تهران، از مشکلات به‌وجود آمده در رابطه با شیرخشک‌های موجود در بازار گفت: پنج‌شرکت تولیدکننده شیرخشک بایوت (Bayot)، مید جانسون (Mead Johnson)، آبوت (Abbott)، نستله (Nestle) و دنون (Denone) در جهان بیش‌ترین مقدار تولید شیرخشک را برعهده ‌دارند. از میان این شرکت‌ها سه کارخانه تولیدی بایوت، مید جانسون و آبوت، وابسته به کشور آمریکا هستند که به‌علت تحریم‌ها و مشکلات جابه‌جایی ارز اصولاً با ایران کار نمی‌کنند. وی در ادامه افزود: شرکت‌های نستله و دنون با ایران رابطه تجاری دارند و بیش‌تر شیرخشک کشور توسط این دو شرکت تأمین می‌شود. دفتر ثبت شرکت‌های نستله و دنون ظاهراً در اروپا است؛ اما بیش‌تر سهامداران این شرکت‌ها وابسته به رژیم صهیونیست هستند. اخیراً شرکت نستله با شرکت جویدا (شرکتی که عمده سهامداران آن را صهیونیست‌ها تشکیل می‌دهد و بخش تحقیق و توسعه یا R and D آن در اسرائیل است) تلفیق ‌شده است. الوندی مهم‌ترین عملکرد شرکت نستله در ایران را خرید سهام کارخانه تولید شیرخشک با برند مامانا خواند و در این رابطه گفت: در سال‌های گذشته کارخانه تولیدکننده شیرخشک مامانا توانست به موفقیت‌هایی دست یابد و تا حدودی بازار شیرخشک را از رقیبان خارجی خود بگیرد. به‌همین دلیل شرکت نستله به خریداری این کارخانه باقیمتی گزاف اقدام کرد تا دوباره در فروش شیرخشک خود در ایران بی‌رقیب شود، به‌دلیل اعتراضات گسترده مردم این کارخانه مجدداً با برند مامانا در حال فعالیت است؛ اما سهام این شرکت به‌طور کامل از دست ایران خارج شد و در اختیار کشورهای خارجی قرار گرفت، به‌عبارتی برند مامانا اکنون برند خارجی محسوب می‌شود. از دیگر اقدامات این دو شرکت راه‌اندازی شرکت سرلاک در ایران بود. با راه‌اندازی این کارخانجات، تولید شیرخشک مجدداً در داخل ایران آغاز شد، با این تفاوت که دو شرکت نستله و دنون تمام مواد اولیه مورد نیاز برای تولید شیرخشک تولید داخلی را از کشورهای خارجی تأمین می‌کنند. این دو شرکت ماهانه حدود 400 تا 500 تن شیرخشک پایه نوزاد با تعرفه چهار درصد وارد می‌کنند تا با فرمولاسیون کردن آن در ایران اقدام به تولید شیرخشک نوزاد کنند. الوندی تولید شیرخشک در ایران را به‌طور کامل وابسته به کشورهای خارجی دانست و گفت: با وجود این‌که بخش نهایی تولید شیرخشک در ایران انجام می‌گیرد؛ اما به‌دلیل واردات تمام مواد اولیه آن، محصولی خارجی محسوب می‌شود. این درحالی است کارخانه تولید شیرخشک پگاه واقع در استان چهارمحال و بختیاری، به‌طور کامل در تولید این محصول به خودکفایی رسیده است. رئیس هیئت‌مدیره کانون خبرگان کشاورزی استان تهران وابسته بودن ایران به شرکت‌های تولید شیر خشک خارجی را عملی مضموم و ناپسند دانست و گفت: با توجه به توانایی ایران در خودکفا شدن تولید شیرخشک، ادامه وابستگی به برندهای خارجی این محصول مطلوب نیست. بیش‌تر سهامداران شرکت‌های وارداتی شیرخشک به ایران، وابسته به رژیم صهیونیستی هستند. درصورتی‌که این افراد به‌طور مخفیانه در حال آزمایش و جنگ بیولوژیکی با کشور ما باشند و محصولات وارداتی، آغشته به ماده‌ای خطرناک یا حاوی پروتئین‌هایی مضر برای بدن باشد، بسیاری از کودکان و نوزادان آسیب خواهند دید و نسل آینده ما با مشکلات جبران‌ناپذیری روبه‌رو خواهد شد؛ به‌عنوان‌مثال شیرخشک پایه وارداتی ممکن است دارای ماده‌ای باشد که در درازمدت بر روی هوش کودکان تأثیر گذاشته و سطح آی‌کی‌یو نسل آینده را پایین بیاورد؛ درحالی‌که شیرخشک تولید شده در ایران از کیفیت بالایی برخوردار است و این محصول قابلیت صادرات به کشورهای دیگر را نیز دارد. الوندی در ادامه افزود: تعرفه چهار درصدی واردات شیرخشک پایه نوزاد نیز یکی دیگر از موانع خودکفا شدن در تولید شیر خشک است. این مقدار تعرفه موجب ارزان تمام‌ شدن قیمت تمام‌شده شیرخشک پایه وارداتی نسبت به قیمت شیر خشک پایه تولیدی در داخل شده است، در نتیجه این شرکت‌ها می‌توانند با این دستاویز ضربه بزرگی را به صنعت‌های دامپروری و صنایع غذایی داخلی وارد کنند. وظیفه مسئولان این است که از تولید داخلی حمایت کنند و شیرخشک که به‌عنوان ماده‌ای حیاتی برای کودکان سرزمین ما محسوب می‌شود، به‌دست دانشمندان، صنعتگران و تولیدکنندگان ایرانی بسپارند. کارخانه تولید شیرخشک با برند پگاه، موفقیت‌های زیادی را در زمینه تولید این محصول کسب کرده و حتی پس از صادرات، توانسته است استانداردهای بین‌المللی را کسب کند. در صورت بومی‌سازی این صنعت، از احتمال بروز بسیاری از خطرات جلوگیری می‌شود و جوانان ایرانی توانایی آن را خواهند یافت که علاوه‌بر فعالیت در بازارهای بین‌الملل، فرصت آن را داشته باشند تا همانند شرکت مامانا در گذشته، بازار کشورهایی چون عراق، افغانستان، یمن و سوریه را در دست‌گیرند. رئیس هیئت‌مدیره کانون خبرگان کشاورزی استان تهران از نمایندگان مجلس درخواست کرد که با بررسی و نقد این مسأله، تعرفه واردات شیرخشک را افزایش دهند و همچنین از واردات شیرخشک پایه به کشور جلوگیری کنند. وی گفت: درصورتی‌که وزارت جهاد سازندگی و وزارت بهداشت در جهت تأمین و تولید داخلی این ماده حیاتی تلاش کنند، علاوه‌بر رفع نیاز داخلی کشور امکان صادرات این محصول نیز افزایش می‌یابد و از این طریق می‌توان ارز وارداتی را به چرخه اقتصاد کشور تزریق کرد و شاهد شکوفایی و پیشرفت کشور بود.