شعارسال:دنیای نفت و انرژی همواره سرشار از حواشی و اتفاقات غیرمترقبه و داستان‌های مختلف است، که در این بخش به این حواشی خواهیم پرداخت.
 
حاشیه اول این هفته به وضعیت مبهم تولید گاز در فاز ۱۲ پارس جنوبی و تکذیبیه عجیب مدیر مهندسی و ساختمان شرکت نفت و گاز پارس اختصاص دارد.

رسول فلاح‌نژاد، مدیر مهندسی و ساختمان شرکت نفت و گاز پارس درباره پیشینه قرارداد طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی و توسعه نیافتن این فاز مرزی در سال‌های گذشته گفت: در فاصله سال‌های ۸۸ تا ۹۱ با وجود منابع سرشار مالی ناشی از فروش مناسب نفت و قیمت بسیار بالای آن، هیچ اقدام جدی درباره توسعه بلوک فاز ۱۱ صورت نپذیرفته و تنها به یک قرارداد راکد با شرکت چینی اکتفا شده بود که عملاً آن قرارداد هم اجرایی نشد و در سال ۹۱ خاتمه یافت. به‌عبارت ‌دیگر توسعه فاز ۱۱ که می‌توانست در فاصله سال‌های ۸۸ تا ۹۱ به جای یکی از طرح‌های دور از مرز میدان پارس جنوبی در دستور کار و اولویت اجرایی قرار گیرد، به دلایلی که مدیران وقت باید توضیح دهند، انجام نگرفت و تدبیر مناسبی برای توسعه آن نیز اتخاذ نشد.

برای درک این ادعای فلاح نژاد کافی است به اظهارات محمد مشکین فام مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس در دی ماه ۹۷ نگاهی داشته باشیم که رسما به خبرگزاری مهر گفته  برداشت از فاز ۱۲ کمتر از یک سوم است.

حال بسیاری از رسانه ها خواستار پاسخ گویی  فلاح نژاد در این زمینه شده‌اند، و می‌گویند: فلاح نژاد باید به سوالات بسیاری درباره فاز۱۲ پاسخ دهد اما تعلل نهادهای نظارتی باعث شده تا وی خود را در یک حاشیه امن دیده و براحتی با دروغ پردازی، عملکرد فاجعه بار خود را مخفی کند.
 
حاشیه بعدی این هفته نفتی ها اما به برخی اصلاحات زنگنه در این روزهای پایانی دولت روحانی اختصاص دارد.
میز نفت در این خصوص نوشت :یک سال مانده به پایان دولت، همه‌چیز می‌خواهد خراب شود، خراب که نه خراب‌تر. در دولت اصلاحات وقتی زنگنه جامه صدارت نفت را بر تن کرد، ساختار سازی را بر اساس اصل ساختار زدایی در پیش گرفت، همه‌چیز را نابود کرد؛ از آموزشگاه‌های فنی تا تعاونی‌های مصرف کارکنان صنعت نفت. هنوز هم قدمای نفت این اقدامات وزیر نفت را نفی می‌کنند ولی این پایان مأموریت نبود؛ او که در سال ۹۲ مجدداً وزیر شد روی سایر نهادهای نفتی و خدماتی که به کارکنان ارائه می‌شد دست گذاشت، مثلاً هواپیمایی نفت را که متعلق به صندوق‌های بازنشستگی صنعت نفت بود  واگذار کرد و فروخت.

در مرحله بعد سراغ دانشگاه صنعت نفت رفت و آن را به وزارت علوم واگذار کرد؛ موسسه مطالعات بین‌المللی انرژی و پژوهشگاه صنعت نفت را هم در آستانه انحلال و نابودی قرار داده و حالا روی بیمارستان‌های نفت دست گذاشته تا برای همیشه، درمان رایگان کارکنان این صنعت را بایگانی کند.

نهادهایی که گاها یک قرن قدمت دارند، ازنظر وزیر نفت نهادهایی هزینه زا هستند که هیچ سودی برای نفت ندارد، حتی برای کارکنان آن. چنین دیدگاهی در میان کارشناسان نفت خریداری ندارد زیرا سایر دستگاه‌های دولتی و غیردولتی برای کارکنان خود تسهیلات و خدماتی را در نظر می‌گیرند که خدمات نفت در مقابل آن‌ها شوخی است. شاید وزیر نفت دوست دارد این‌گونه القا کند که کاملاً استراتژیک فکر کرده و اجرا می‌کند اما این‌ زنگ خطر بزرگی است که کم، شباهت به ویرانی ندارد. مانند ارتشی که وقتی مجبور به عقب‌نشینی می‌شود، برای انتقام گرفتن شهر را ویران می‌کند.

استدلال‌های وزیر نفت که این وزارتخانه نباید تعاونی، دانشگاه، پژوهشگاه، موسسه مطالعاتی، بیمارستان و ... داشته باشد در شرایطی مایه نگرانی کارکنان شده است که در همین کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، بیشترین امکانات با عالی‌ترین سطح خدمات به کارکنان صنعت نفت ارائه می‌شود. مثلاً آرامکوی عربستان یکی از بهترین ایرلاین های خاورمیانه را در دست دارد و کویتی‌ها، مؤسسات آموزشی و درمانی مهمی را برای کارکنان نفت خود در نظر گرفتند.

ارتشی که زنگنه برای خود فراهم کرده و سربازانش خود را ژنرال می‌دانند، در ماه‌های واپسین حضور خود در خاکی که هنوز در تصرف دارند باید به‌صورت ویژه پایش شود تا پس از پایان کارشان، انبوهی از خاک و خرابه تحویل دولت بعدی نشود. همه چیز به نظارت درست و دقیق بستگی دارد.
 
حاشیه سوم اما به اختلاف های بین معاونت منابع انسانی وزارت نفت و مدیریت موزه های نفت اختصاص دارد.
اختلاف و چالش بین معاونت منابع انسانی وزارت نفت و مدیریت موزه های نفت بر سر موضوعات مختلف، چندی است ادامه دارد و هر روز به موضوعات جدید تسری پیدا میکند.

چالش قدیمی این حوزه واگذاری موزه ها به وزارت میراث فرهنگی بود که مینو دنبال میکرد و به تازگی شنیده شده که جلسه ای بدون حضور دکتر نعمت اللهی با مسئولین وزارت میراث برگزار شده است که موجبات‌دلخوری دکتر فراهم آمده.

از دیگر دلخوری های دکتر، مساله بازگشت به کار است که بعد از سفر خانوادگی ایشان به خارج و بازنشستگی رخ داده ، گویا فرزین بازگشت به کار نعمت اللهی را منوط به اجازه وزیر دانسته است.

از دیگر چالش های تازه شنیده شده اینکه در خصوص مدرک‌دکتری ایشان تردیدهایی ابراز شده است که موضوع درحال بررسی است.
 
حاشیه آخر این هفته هم به ماجرای تمجید آقای جهانگیری از وزارت نفت طی جلسه ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی می‌پردازد.

معاون اول رئیس جمهوری ضمن تشریح دستاوردهای صنعت نفت در ۶ سال اخیر گفت:جای تعجب است که وزارت نفت با وجود کارنامه درخشان خود باید به جای حمایت و تقدیر بیشترین فشارها و هجمه ها را متحمل شود.

منتها مسئله ای که در این میان قدری عجیب است این است که مشخص نیست عباراتی که معاون اول رئیس‌جمهوری درباره عملکرد وزارت نفت بکار برده است جدی است؟

جهانگیری در فراز دیگری به موضوع همکاری وزارت نفت با دانشگاه‌ها برای فعالیت نهادهای آموزشی در نفت و ساخت داخل اشاره‌کرده ولی حتماً به وی نگفته‌اند تنها چیزی که از این همکاری عایدی داشته، میلیاردها تومانی بود که به جیب دانشگاه‌ها و اساتید رفت و در عمل خروجی خاصی نداشت. چند سال از این همکاری‌ها گذشته است ولی هیچ اقدام عملی و مثبتی به ثبت نرسیده است که اگر این‌گونه نبود، وزارت نفت دستاوردهای قراردادهایش را با دانشگاه‌ها در بوق و کرنا می‌کرد.

تعریفی که جهانگیری از حمایت وزارت نفت از ساخت داخل ارائه داده است برای مجالس «دورهمی دولتی و انتخاباتی» خوراک خوبی است اما در عمل، پرونده خالی از مصادیق روشن است. او در بخش دیگری از اظهارات خود گفت مدیران توتال گفته بودند خود ایرانی‌ها می‌توانند سکوهای ۲۰ هزار تنی را ساخته و نصب کنند که احتمالاً این اظهارنظر در یک «شور نفتی» بیان‌شده است چراکه چند سالی است که وزیر نفت و مدیرانش بارها گفته‌اند چون خودمان نمی‌توانیم این سکوها را بسازیم، با توتال قرارداد امضا کرده‌ایم.

اینکه جهانگیری در چه شرایطی چنین گفته است مهم نیست اما این‌گونه بیانات برای «مهم نبودن رفتن توتال»، بیش از آنکه روی توان داخل تأکید داشته باشد، نشان‌دهنده تلاش دولتی‌ها برای کم‌اهمیت جلوه دادن قراردادی است که روزگاری ویترین عملکرد دولت در جذب سرمایه‌گذاری خارجی بود!

آقای دکتر به اجرای فازهای پارس جنوبی و پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس از سوی ایرانی‌ها اشاره کرد و آن را افتخار دانست ولی نگفت همین شرکت‌های ایرانی بارها و بارها توسط وزیر نفت مورد سخت‌ترین انتقادات قرار گرفتند با این کلید واژه که «این‌کاره» نیستند!
 

شعارسال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته  از  سایت خبری نفتی ها   ،تاریخ انتشار:  27 اردیبهشت   1399،کدخبر: 28376،www.naftiha.ir