شعار سال:انتصاب رحمانی فضلی به ریاست قرارگاه ستاد ملی مقابله با کرونا ممکن است یکی از ضعف های مسیر مهار کووید ۱۹ رو بپوشاند اما ایرادات اساسی وجود دارد که هنوز سرجای خود پایدار مانده اند. که با شرحی کوتاه به آنها خواهیم پرداخت.
شرح کوتاه:
اگر بخواهیم ما بنای مبارزه با کووید ۱۹ را مثل ساختن یک ساختمان نگاه کنیم، وضعیت کنونی ما درست مثل این است که بگوئیم به دلیل نداشتن منابع مالی نمی توانیم آهن و فولاد و سیمان تهیه کنیم و ناچاریم با خشت و چوب و چسب این بنای پیچیده و سنگین را احداث کنیم که طبیعی است این بنا مثل پیک دوم و سوم و .. بر سر سازندگان و ساکنین خراب می شود. در عین حال معتقدم تخصیص منابع در مسیر اشتباهی رفته و اگر به فرانسه و انگلستان و ... نگاه کنیم بین ۱۰ الی ۲۰ برابر آنچه در درمان هزینه کرده اند در بحث اقتصاد و حمایت از اقشار ضعیف هزینه کرده اند که متاسفانه در کشور ما این نسبت کاملا عکس است.
اما فقط این مشکل نیست بلکه هماهنگی لازم بین بخشی هم وجود ندارد و با این توضیح مقدماتی به موارد زیر به عنوان اهم دلایل ناکافی بودن نقش وزیر کشور برای مهار کرونا اشاره می کنم.
۱_ آیا رحمانی فضلی می تواند طرح ترافیک را که یکی از دلایل اصلی شیوع کرونا به جهت هدایت مردم به سمت ناوگان حمل و نقل عمومی است ملغی کند در حالیکه فقط در یک پژوهش در چین بالای ۹۰ درصد افرادی که در یک اتوبوس به سمت شهر ووهان می رفتند در یک سفر ۵۰ دقیقه ای به کرونا مبتلا شدند ؟!
۲_ آیا رحمانی فضلی می تواند پاسخی برای معمایی چرایی شهادت بالای کادر درمان در مراکز درمانی کشور بیابد و یا معاونت محترم درمان وزارت بهداشت باید با اصلاح پروتکل های درمانی یا نظارت بر آنها راهی برای متوقف ساختن تعداد بالای تلفات کادر درمانی ییابد؟!
۳_ آیا رحمانی فضلی می تواند روند کنونی تخصیص اعتبارات کرونایی را اصلاح و مسئولان کشور را متوجه لزوم هدایت این منابع به سمت مشاغل آسیب پذیر پیدا کند؟!
۴_ آیا رحمانی فضلی می تواند نقش پزشکان خانواده و سیستم بهداشتی کشور را در مبارزه با کرونا تقویت کند؟!
۵_ آیا رحمانی فضلی می تواند پای جهرمی را به میدان بکشاند تا با کمک نرم افزار های موبایلی نظیر کره جنوبی خط سیر کووید ۱۹ و مسیرهای حرکت مبتلایان و دامنه حرکت آنها را مشخص و محدود کند.
۶_ آیا رحمانی فضلی می تواند فکری برای تمرکز بر نقاط پرخطر و پر تماس مثل پایش رانندگان تاکسی و اسنپ و تپسی و بی آر تی و ... به عنوان افراد در معرض خطر و ناقلین احتمالی با گرفتن تست های ادواری بکند؟
۷_ آیا رحمانی فضلی توان فاصله گذاری اجتماعی در متروها و وسایل حمل و نقل عمومی با افزایش ظرفیت این ناوگان و کاهش بار مراجعات و ترددها با تمرکز بر دورکاری و کاهش تعداد کارکنان و خدمات الکترونیک را دارد
۸_ آیا رحمانی فضلی می تواند پلیس مردمی نظارت بر اجرای پروتکل های کرونا را با بهره گیری از دانشجویان و افراد مرجع را به سرانجام برساند؟!
۹_ آیا رحمانی فضلی می تواند افراد مبتلا اما غیرنیازمند به بستری را به طرف نقاهتگاه ها و ایزوله کردن آنها هدایت کند؟
۱۰_ آیا رحمانی فضلی می تواند به تشتت اخبار دارویی و .... پیرامون کرونا پایان دهد و تصمیم گیری جامع و باثبات رو رقم زند؟ و حواس و تمرکز مسئولان وزارت بهداشت را از پیش نهاد دادن به ترامپ برای درمان در ایران به سمت توجه ۱۰۰ درصدی به داخل و پرهیز از حاشیه تمرکز دهد؟!
۱۱_ آیا رحمانی فضلی می تواند فشارهای برخی صاحبان کسب و کار ها را برای دایر شدن مجدد بی اثر کند؟!
۱۲_ آیا رحمانی فضلی می تواند نقش اپیدمیولوژیست ها و صاحبنظران در مدیریت بحران را پر رنگ تر کند؟
۱۳_ آیا رحمانی فضلی می تواند فکری به حال چالش بزرگ اداره بیمه ها با رویکرد توامان تامین حقوق بازنشستگان و هزینه های نامشخص کرونایی بکند بطوریکه آنها بتوانند سال آینده در برابر هزینه های سرسام آور درمان های عقب افتاده سر به سلامت عبور کنند و حق بیمه مردم را افزایش ندهند؟
۱۴_ آیا رحمانی فضلی می تواند بخشی از اعتبارات کرونا را به طرف تامین ماسک و مایحتاج حفاظتی مردم با نکته کاهش قیمت ها و در دسترس افراد ناتوان هدایت کند؟! و راهکاری برای افرادی که از ترس امنیت شغلی ناچار به پنهان کردن بیماری هستند بکند؟
۱۵_ آیا رحمانی فضلی میتواند برای دانش آموزان بی بضاعت تبلت تهیه کند تا مانع از حضور فیزیکی آنها در مدارس شود؟!
۱۶_ آیا رحمانی فضلی میتواند هزینه سفرهای تفریحی به شمال را آنقدر بالا ببرد که کسی وسوسه به خطر انداختن جان بقیه به سرش نزند؟!
مهدی اسفندیار/دبیر سرویس سلامت و رفاه اجتماعی روزنامه صدای ملت
پایگاه تحلیلی-خبری شعار سال ،برگرفته از کانال نه به عوام فریبی