اولین گام اشتباه با تعیین شاخصهای لازم برای دادن مدارس غیر دولتی و سوق دادن آن به سمت معلمان برداشته شد. دومین گام اشتباه در ضعف نظارتی پیش آمده بر روند اعطای مجوزها شکل گرفت (اگر شاهد قبول است در خصوص آموزش و پرورش شهر تهران حاضر به آوردن مصادیقی از فساد هستیم). سومین گام اشتباه در مماشات برای برخورد قانونی با متخلفین رقم زده شده است. تا آموزش و پرورش الوده به مجوزهای مسئله دار مدارس غیر انتفاعی است، انتظار ارتقا استانداردهای آموزشی و افزایش نظارت را نباید داشت. صحبتهای خانم رضوان حکیم زاده، بخشی از این ماجرا را تشریح میکند. ناگفته نماند که اصل داستان بشدت تندتر از صحبتهای معاون محترم وزیر است.
شعار سال: مدیران دولتی یا خودشان یا بستگانشان مدرسه غیردولتی دارند.
با این اوصاف، گمان نمیکنم هیچکدام از مدیران آموزشی مدرسه غیردولتی نداشته باشند، درست است؟
در هر حال یا خود یا بستگان آنها دارند. این شایع شده و مانع نظارت جدی میشود. فقط اینکه بگوییم کسی که در شورای نظارت است، مدرسه نداشته باشد، خیلی سادهاندیشی است. اتفاقا اینها که زیر ذرهبینند دستبسته هستند.
رئیس منطقهای که خود مدرسه غیردولتی دارد دهها برابر کسی که در شورای نظارت است میتواند از محل این دوگانه و تعارض منافع جامعه را دچار آسیب جدی کند.
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال برگرفته از کانال تلگرامی فرهیختگان