شعار سال: پکن این هفته گفت که هند با "تحقیقات مکرر" خود در مورد شرکت‌های چینی به اعتبار خود در بین سرمایه گذاران خارجی آسیب می‌رساند. سفارت چین در هند روز پنجشنبه در بیانیه‌ای اعلام کرد که تحقیقات مقامات هندی در مورد شرکت‌های چینی باعث اختلال در «فعالیت‌های تجاری عادی» شده و «اعتماد و تمایل نهاد‌های بازار سایر کشورها، از جمله شرکت‌های چینی برای سرمایه‌گذاری و فعالیت در هند» را تضعیف می‌کند.

این انتقاد پس از آن مطرح شد که اداره اجرایی هند - آژانس اصلی تحقیقات مالی این کشور - به شرکت بزرگ گوشی‌های هوشمند چینی Vivo ویوو به دلیل اتهامات پولشویی در اوایل این هفته یورش برد. در یک بیانیه مطبوعاتی در روز پنجشنبه، آژانس هندی اعلام کرد که در ۴۸ مکان Vivo ویوو در این کشور جستجو کرده و ۴.۶۵ میلیارد روپیه (۶۰ میلیون دلار) از ۱۱۹ حساب بانکی شامل سپرده‌های ثابت، پول نقد و شمش طلا کشف و ضبط کرده است.

در این بیانیه، اداره اجرایی Vivo را به تقلب مالیاتی متهم کرده و گفته است که این شرکت ۶۲۴.۸ میلیارد روپیه (۷.۹ میلیارد دلار) عمدتا به چین پرداخت کرده است. در این بیانیه آمده است: «این حواله‌ها به منظور افشای زیان‌های هنگفت در شرکت‌های هندی ثبت شده برای اجتناب از پرداخت مالیات در هند انجام شده است. این آژانس افزود: «کارمندان شرکت ویووهند Vivo India، از جمله برخی از اتباع چینی، با روند جستجو همکاری نکردند و سعی کردند متواری شوند. سخنگوی ویوو Vivo در هند روز سه شنبه گفت که این شرکت "در حال همکاری با مقامات است تا تمام اطلاعات مورد نیاز را در اختیار آن‌ها قرار دهد. "

شیائومی را نیز هدف قرار داده است

یورش به دفاتر ویوو Vivo دو ماه پس از آن صورت گرفت که هند بیش از ۷۰۰ میلیون دلار را از یکی دیگر از تولیدکنندگان بزرگ گوشی هوشمند چینی - شیائومی - ضبط کرد. همچنین متهم به انتقال غیرقانونی پول از کشور شده است. شیائومی هند در آن زمان گفت که "تمام عملیات ما کاملاً با قوانین و مقررات محلی مطابقت دارد. "

بر اساس داده‌های گردآوری شده توسط Counterpoint، سازندگان تلفن چینی بر بازار هند تسلط دارند و شیائومی پرفروش‌ترین برند است. شرکت ویوو همچنین در میان پنج برند برتر قرار دارد. هند از زمانی که دو سال پیش تنش‌های مرزی بین پرجمعیت‌ترین کشور‌های جهان تشدید شد، با شرکت‌های چینی سخت‌تر شده است. در سال ۲۰۲۰، هند بیش از ۲۰۰ برنامه را ممنوع کرد که بسیاری از آن‌ها چینی بودند، از جمله پلتفرم ویدیویی بسیار محبوب TikTok.

شایان ذکر است: هند و چین پس از ۶ ماه گفت و گوی دیپلماتیک درباره مرز‌های مورد مناقشه در خط کنترل واقعی (LAC)، به توافق اولیه دست یافتند.

تایمز آو ایندیا با اعلام این مطلب افزود: وزارت امور خارجه هند با انتشار بیانیه‌ای از برگزاری بیست و چهارمین نشست برنامه ریزی برای مشاوره و هماهنگی در امور مرزی هند و چین (WMCC) روز گذشته خبر داد.

هیأت هندی به سرپرستی وزیر آسیای شرقی از وزارت امور خارجه و مدیر کل اداره مرز‌ها و اقیانوس وزارت امور خارجه چین برای هدایت هیات چینی در این جلسه حاضر بودند و دو طرف وضعیت را در امتداد خط کنترل واقعی (LAC یک خط جداسازی است که قلمرو تحت کنترل هند را از قلمرو تحت کنترل چین جدا می‌کند) در بخش غربی مرز هند و چین بررسی کردند.

دو طرف در مورد وضعیت فعلی در امتداد LAC تبادل نظر و توافق کردند که طبق دستور وزیران امور خارجه، هر دو طرف باید گفتگو‌ها را از طریق مجاری دیپلماتیک و نظامی ادامه دهند تا مسائل باقی مانده در امتداد LAC را حل و فصل کنند و شرایط برای بازگشت به حالت عادی در روابط دوجانبه فراهم شود.

در این زمینه، آن‌ها توافق کردند که دور بعدی (شانزدهمین) نشست فرماندهان ارشد را در نزدیکترین زمان ممکن، برای دستیابی به توافق کامل و برطرف شدن همه نقاط مورد اختلاف، مطابق با توافق‌ها و پروتکل‌های دوجانبه برگزار کنند.

پس از شش ماه، هند و چین روز سه‌شنبه درباره بن‌بست مرزی در شرق لدک، گفتگو‌های دیپلماتیک انجام دادند و توافق کردند که گفتگو‌ها را برای حل و فصل مسائل باقی‌مانده در اولین فرصت تا رسیدن به حالت عادی در روابط دوجانبه ادامه دهند.

در این بیانیه آمده است: وانگ یی وزیر امور خارجه چین در مارس ۲۰۲۲ از هند بازدید و با وزیر امور خارجه و مشاور امنیت ملی این کشور گفتگو کرد، تا این توافق زودتر به سرانجام برسد.

ممنوعیت ۵۴ اپلیکیشن چینی در هند

هند ۵۴ اپلیکیشن چینی را با اشاره به تهدید آن‌ها برای امنیت ملی، ممنوع کرد.

وزارت فناوری اطلاعات هند اپلیکیشن‌هایی شامل برنامه‌های متعلق به شرکت‌های فناوری بزرگ چین مانند تنسنت، علی بابا و نت ایز را ممنوع کرد. این اپلیکیشن‌ها نسخه‌های مشابه ۲۶۷ برنامه‌ای هستند که در سال ۲۰۲۰ ممنوع شده بودند یا قابلیت‌های مشابه آن‌ها را دارند. این وزارتخانه اعلام کرده است این ۵۴ اپلیکیشن اجازه‌های مختلفی دریافت کرده و اطلاعات حساسی را جمع آوری می‌کنند.

این اقدام با ادامه پیدا کردن اختلافات طولانی مدت میان دو کشور هسته‌ای که با درگیری مرزی خونین در سال ۲۰۲۰ و کشته شدن سربازان هر دو طرف به اوج رسید، انجام گرفته است. درگیری مرزی باعث شد هند قوانین سخت گیرانه‌ای برای سرمایه‌گذاری‌های چینی وضع کند که شامل ممنوعیت اپلیکیشن‌های چینی بود.

بر اساس گزارش بلومبرگ، هند و چین ۳۴۸۸ کیلومتر مرز مشترک در سراسر منطقه هیمالیا دارند که از زمان درگیری نظامی سال ۲۰۲۰ هزاران نیرو، تانک و تجهیزات نظامی از سوی هر دو کشور در آن مستقر شده است. تنش‌ها میان دو کشور بالا مانده است و فرمانده ارتش هند ماه گذشته اعلام کرده بود ریسک حمله نظامی چین وجود دارد.

چرا هند اپلیکیشن‌ها و فناوری‌های چینی را تحریم می‌کند؟

به‌دنبال تنش‌های مرزی اخیر بین هند و چین، دولت هند استفاده از ۶۰ اپلیکیشن محبوب چینی را ممنوع کرد. این اقدام چه تبعاتی خواهد داشت؟

ممنوعیت اخیر استفاده از بیش از ۶۰ اپلیکیشن چینی در هند همه را شگفت‌زده کرده است و این اتفاق در بحبوحه‌ی موجی از تحریم‌های ضدچینی در این کشور رخ می‌دهد. این خصومت فزاینده به اقداماتی افراطی درقبال چندین شرکت تابعه شامل پلمپ‌کردن کارخانه اوپو در هند و نیز تخریب ویترین‌های فروشگاه‌های توزیع‌کننده‌ی گوشی‌های چینی در این کشور منجر شده است.

ولی درگیری مرزی بین هند و چین، صحنه را برای جنگ سرد به‌شیوه‌ای مدرن مهیا ساخته است. تاکنون، این مجادله به‌صورت جنگی بین اقتصاد‌ها و تجارت نمود پیدا کرده و فناوری قربانی آن بوده است. طول مرز بین منطقه‌ی دراختیار هند و منطقه دراختیاز چین در ایالت کشمیر ۴،۰۵۶ کیلومتر است و حداقل ۲۰ منطقه‌ی مورد اختلاف دارد که دره‌ی گالوان (Galwan)، تنها یکی از آن‌ها است. با اینکه واقعیت ماجرا هنوز مشخص نیست، هند ادعا می‌کند ارتش چین به منطقه‌ی دراختیار هند تجاوز کرده و مدعی ۶۰ کیلومترمربع از زمین‌های آن ناحیه شده است.

احزاب سیاسی در هند از جریان رو‌به‌رشد تحریم ضدچینی حمایت می‌کنند. نخست‌وزیر این کشور اعلام کرده است هند باید خودکفا باشد و به تولید داخلی به‌طورویژه توجه کند. در شبکه‌های اجتماعی نیز، از مردم خواسته می‌شود کالا‌های چینی را تحریم کنند. ممنوعیت استفاده از ۶۰ اپلیکیشن چینی محبوب به‌بهانه‌ی امنیت ملی سبب اوج‌گرفتن این تحریم ضدچینی شده است. ادعا شده است این اپلیکیشن‌ها فعالیت‌هایی را ترویج می‌کنند که حق حاکمیت و تمامیت ارضی هند را به‌خطر می‌اندازند. غول فضای مجازی، تیک‌تاک و اپلیکیشن‌های محبوبی مثل می‌کامیونیتی (Mi community)، ویبو (Weibo)، وی‌چت (WeChat) و بیوتی‌پلاس (BeautyPlus) در این فهرست قرار دارند.

هند در رشد بازار جهانی گوشی‌های هوشمند سهم عمده‌ای ازآنِ خود کرده است. درواقع، این کشور بعد از چین، بزرگ‌ترین بازار گوشی‌های هوشمند را در جهان دارد. بااین‌حال، ممکن است این اقدامات هند در اقتصادی که روزبه‌روز بیشتر به‌سمت جهانی‌شدن حرکت می‌کند، پیامد‌های گسترده‌ای داشته باشد. پشتیبان اصلی انقلاب دیجیتال هند فروشندگان گوشی‌های هوشمند چینی هستند که اعتبار این بخش اقتصادی را به‌شدت افزایش می‌دهند. ۶/۳۰ درصد از بازار گوشی‌های هوشمند در هند دراختیار شیائومی است و چهار برند پرفروش گوشی هوشمند در این کشور نیز چینی هستند. به‌علاوه، اپلیکیشن‌هایی مثل تیک‌تاک با نمایش استعداد‌های داخلی و اعطای مخاطبان جهانی به آن‌ها، عرصه‌ی رقابت را منصفانه‌تر کرده‌اند.

توجیه رایج برای تحریم چینی این عقیده است که چنین کاری سبب ارتقای برند‌های هندی و اکوسیستم‌های این کشور می‌شود. همان‌طور‌که مشخص است، شیائومی و دیگر فروشندگان چینی دقیقا به‌دلیل کیفیت ضعیف فروشندگان هندی گوشی‌های هوشمند شکوفا شده‌اند. به‌علاوه، بخش عمده‌ای از زنجیره‌ی تولید گوشی‌های هوشمند هندی به قطعات وارداتی از چین و دیگر کشور‌ها وابسته است. کانترپوینت پژوهش (Counterpoint Research) و IIM-B مطالعه‌ای انجام داده‌اند که نشان می‌دهد استفاده از قطعات تولید داخل در گوشی‌های هوشمند هندی کمتر از ۳۰ درصد است. این میزان در گوشی‌های چینی حدود ۷۰ درصد است که بیش از دو‌برابر استفاده از قطعات داخلی در گوشی‌های ساخت هند است.

اکثر قطعات به‌کاررفته در ساخت گوشی‌های هوشمند هندی ساخت چین هستند و سرمایه‌ی اصلی بعضی از استارتاپ‌های مهم هندی را چینی‌ها تأمین می‌کنند

همچنین، نسبت درخورتوجهی از شبکه‌های تلکام هندی براساس تجهیزاتی ساخته شده‌اند که هواوی و زد تی‌ای ZTE آن‌ها را تأمین می‌کنند. هزینه‌ی جایگزینی قطعات ساخت چین یا حتی ساخت قطعات جایگزین داخلی که مجددا به خرید حق امتیاز‌های چینی نیاز دارد، بسیار زیاد است و قطعا به‌ناچار بر دوش مصرف‌کنندگان تحمیل خواهد شد. مسئله فقط گوشی‌های هوشمند و تلکام نیست؛ زیرا تأمین‌کنندگان مالی بعضی از استارتاپ‌های بزرگ هندی نیز چینی هستند. علی‌بابای چینی و تنسنت (Tencent) میلیارد‌ها دلار در فلیپ‌کارت (Flipkart)، یعنی رقیب آمازون یا سویگی (Swiggy)، یکی از اپلیکیشن‌های تحویل غذا یا سرویس تاکسی آنلاین Ola سرمایه‌گذاری کرده‌اند تا موفقیت آن‌ها را تضمین کنند.

ذکر این نکته لازم است که بیرون‌کردن فناوری چینی از هند ناممکن است؛ چراکه ریشه‌های زنجیره‌های تأمین و سرمایه‌گذاری‌های جهانی به‌حدی مستحکم است که نمی‌توان یک کشور، مخصوصا چین را به‌کلی نادیده گرفت و البته به چنین کاری هم نیازی نیست. هند پیشرفت درخورملاحظه‌ای در عمل به برنامه‌ی «ساخت هند» کرده که کمک چشمگیری به تولید داخلی بوده است. امروزه، تنها شیائومی ۵۰،۰۰۰ کارگر در تولیدی‌های خودش در هند دارد که اغلب آنان را زنان تشکیل می‌دهند. اوپو و ویوو (Vivo) دیگر برند‌های چینی هستند که کارخانه‌های تولیدی مجهزی در هند دارند که فرصت‌های شغلی و سرمایه و مالیات برای هندوستان فراهم آورده‌اند.

هند با تلاش‌های روزافزونش برای بومی‌سازی می‌تواند از این فرصت‌ها به‌نفع خودش استفاده و فرصت‌هایی بومی در فناوری برای خودش ایجاد کند. این کار به تلاش مستمر و هدفمند و سال‌ها تفکر و خلاقیت و سرمایه‌گذاری در فناوری نیاز دارد تا وضعیت را به‌نفع هند تغییر دهد. ممنوعیت خودسرانه‌ی اپلیکیشن‌های چینی، به‌ویژه در بستری احساسی و با محوریت ملی‌گرایی، زمینه‌ساز وضعیتی خطرناک است. با گذشت زمان کوتاهی از اعلام این ممنوعیت، بازار بعضی از برند‌های بزرگ هندی تولیدکننده‌ی گوشی‌های هوشمند داغ شده است. مسئولان کشور هند حتی واردات از چین را با شیب تندی متوقف کرده‌اند که مصرف‌کنندگان هندی دیر یا زود تبعاتش را احساس خواهند کرد.

وقتی تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند نتوانند به قطعات موردنیاز برای تولید گوشی‌های محبوب شما دسترسی پیداکنند، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ خیر، جواب این نیست که برند هندی جایگزین متناسب با شرایط همانند ققنوسی برخاسته از خاکستر قوی‌تر خواهد شد؛ بلکه این خریدار است که باید خودش را با افزایش قیمت‌ها و کاهش منابع تأمین‌کننده و فقدان گزینه‌های انتخابی وفق دهد. هند می‌کوشد با خفه‌کردن رقابت اکوسیستمی برای فناوری و اپلیکیشن ایجاد کند؛ البته این خطر وجود دارد که اقدام مذکور نتیجه‌ی برعکس بدهد. تنها با گذشت چند روز از ممنوعیت استفاده از اپلیکیشن‌های چینی، اقداماتی عجولانه برای بازسازی تجربیاتی مشابه آغاز شده است؛ ولی اپلیکیشن‌های کپی‌شده از اپلیکیشن‌های چینی ممنوع‌شده به‌اندازه‌ی اپلیکیشن‌های اصلی کاربردی نیستند.

اپلیکیشن‌های داخلی جایگزین اپلیکیشن‌های ممنوع‌شده، مثل میترون (Mitron)، چینگاری (Chingaari)، روپوسو (Roposo) و شیرچت (ShareChat)، نیاز‌های کاربران را به‌خوبی برآورده می‌کنند؛ ولی قابلیت‌های آن‌ها در حد‌و‌اندازه‌های اپلیکیشن‌های اصلی نیست و تجربه‌ی کاربری آن‌ها پر از ایراد است و معلوم نیست تا کِی می‌توانند کاربرانشان را در غیاب بستر و محتوای جهانی حفظ کنند.

ایجاد اکوسیستمی مطلوب، چه ازنظر نرم‌افزاری و چه ازنظر سخت‌افزاری، زمان‌بر است. هند باید هدف گسترده‌تر و بلندمدت‌تری در نظر بگیرد و به‌جای مداخله‌های زورگویانه در صنعت، مشکلات سیاسی را از راه‌های دیپلماتیک برطرف کند. رجزخوانی‌های پوچ و حرکات احساسی و بی‌خردانه هند را در انزوا قرار می‌دهد و از اکوسیستم جهانی فناوری جدا می‌کند. ایده‌ی ایجاد خودکفایی با تکیه‌بر فناوری داخلی ایده‌ی هوشمندانه‌ای است؛ ولی نمی‌توان در انزوا به چنین هدفی نائل شد. زیبایی فناوری همه‌شمول‌بودن آن است؛ حباب‌هایی در حال انفجار برای دسترسی باز به جهان.