شعارسال: این یک قاعده پذیرفته‌شده در میان کارشناسان کشور است که ساختار سیاسی ایران از قریب به یک قرن پیش تا امروز، مقوم تمرکزگرایی است و تصمیمات را از بالا به پایین جاری و ساری می‌سازد. این رویه که موجب شده است تا بسیاری از گسل‌های اجتماعی و فرهنگی در نتیجه این مدل مشارکت و تصمیم‌گیری بروز پیدا کند، در سطح استان‌ها به واسطه اختیارات اندک استانداری و مسائل متعدد هر منطقه شدت و حدت بیشتری دارد. اکنون که موسم انتخاب استانداران ۳۱ استان مختلف کشور است، پرسش مهم، نحوه انتخاب استاندار برای هر استان و منطق انتخاب نماینده رئیس جمهور در هر بخش از کشور است.

از آنجا که هر یک از این ۳۱استاندار در هر استان، به عنوان قطعه‌ای از پازل ایران دارای مشکلات و مسائل متفاوتی هستند که در عین شباهت به کلیت مشکلات کشور، اما نیاز به ظرافت‌های مدیریتی خاصی برای حل و فصل مسائل دارند، بدون داشتن اختیار و نگاهی تخصصی به آن استان امکان موفقیت ندارند. حکمرانی محلی به‌عنوان مدلی از سیاستگذاری در سطح غیرملی، تاکید دارد که سیاستگذاران محلی برای حل و فصل مشکلات باید صاحب اختیار، تخصص و منابع باشند؛ سه موضوعی که عمدتا در انتخاب استانداران در ایران نادیده گرفته می‌شوند. 

شعارسال با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از دنیای اقتصاد، تاریخ انتشار: 7مهر1403، کدخبر:4107814، https://donya-e-eqtesad.com