شعار سال: در سمینار بازاریابی بر اساس شرایط محیطی، فرصتی دست داد با مشاوردانشگاه فلوریدا پرفسور ریموند رودی گفتگویی بکنم در مورد تأثیر تحریم ها بر روی بازار حمل و نقل و صنعت حمل و نقل ایران و او که تسلط خاصی بر روی بازارها بر اساس شرایط محیطی دارد، توصیه هایی داشتند که در دو گفتگوی مجزا در تارنمای ایران چهارراه قرار می دهیم. در ادامه قسمت نخست گفتگو را در زیر به شما مخاطبان تقدیم می کنیم.

صنعت حمل و نقل در برابر تحریم ها چه باید بکند – قسمت نخست - پایگاه خبری صنعت حمل و نقل بین المللی و گردشگری ایران چهارراه

تشکر از اینکه وقتتان را به من دادید.

خواهش می کنم و ببخشید که کمی دیر شد این گفتگو.

بیگمان خبر دارید که تحریم های ایران در حال بازگشت هستند و حتا ریاست جمهوری آمریکا و وزیر امورخارجه تحریم ها را سنگین تر از پیش نیز ارزیابی کرده اند، در این میان به نظر شما سیاست مقابله با تحریم چیست؟

من سعی می کنم عمومی صحبت کنم و کاری ندارم که دلیل این تحریم ها چیست واینکاراصلن درست است یا اشتباه، ما می خواهیم با تحریمی که به هر صورت قرار است رخ دهد مقابله کنیم. در این میان مهم این است که ببینیم داشته هایمان چیست و چگونه باید از آنها استفاده کنیم. بیخودی هدرشان ندهیم و بی خودی به آنها امیدوارو پشت گرم نباشیم.

در واقع تحریم یک حالتی مثل شرایط جنگی می باشد.

خیر تحریم بدتر از شرایط جنگی است، شما در جنگ ممکن داد و ستد داشته باشی، جنگ هم بکنی و فقط امنیت مسیرهای تردد شما مشکل دار شود و به دلیل افزایش ریسک بیمه های شما گرانترگردند اما تحریم یعنی شما را از ریشه اقتصادی می خواهند بزنند و شما حتا بیمه نداری که بخواهی در دریا تردد کنید. از این روی نخست باید منسجم عمل کرد و کاملن یکدست، وگرنه اگر یک بخش از صنعت آسیب ببندد از آنجایی که این صنعت زنجیره ای به هم وصل است همگی پاره می شوند. انجمن های سراسری ( اگر دارید) و شرکت ها باید وقت کشی نکنند و سریع و یکپارجه اقدام کنند. نوابغ تحصیل کرده و با سواد و با تجربه حمل و نقل شما در محیط می بایست، راهکارها را سریع بررسی کنند و شما باید همان بازارهای محدودی که در اطراف به شما وابسته هستند را به دست بگیرید.

می خواهم کمی شما را بیشتر درگیر کنم، وضعیت صنعت کنونی حمل و نقل با داشته هایش چیست؟

خوب اگر شما بیست سال پیش با من مصاحبه می کردی می گفتم ایران وضعیت خوبی دارد و تحریم به صنعت حمل و نقل اش آسیب زیادی نمی زند، اما امروزموضوع فرق دارد. شما تازه کمی کشورتان پس از 8 سال بیرون بودن از اتاق تجارت جهانی، سرش را ازآب بیرون کرده بود و داشت نفسی تازه می کرد. امروز ایران موقعیت استراتژیک جغرافیایی اش به شدت در حال از دست رفتن است. پاکستان علیرغم مشکل سیاسی که با افغانستان دارد با کمک چین، دیرتر از شما شروع کرده است و الان سودای راه ترانزیتی افغانستان و اسیای میانه شدن را در سر دارد و شما هنوز بر سرچابهار کاری از پیش نبردید و حتا یک بانک داخلی شما توان نداشته است به طرف هندی وام بدهید یا فاینانس کند پروژه رو که سود داخل ایران بماند. در غرب هم که ترکیه در حال اندیشیدن به بازار کردستان عراق و خود عراق است و اصولن آسیای میانه هم تجارت عمده ای ندارند که بتواند ایران را از این چالش برهاند چون آنها درگیری هایی با روسیه و مشکلات سیاسی و اقتصادی داخلی و بین هم بسیار دارند. اما داشته های صنعت حمل و نقل شما همین است و با هم نباید تعارف کنیم. در واقع اولین برگه موفقیت در برابر تحریم رو راست بودن است در این مسیر و عدم شعار زدگی و دروغ پردازی و توهم سازی برای آرام کردن فشاست، چون این آرام سازی موقت است و فریب دهنده است و به محض اینکه بشکند، شما دیگر به جایگاه قبل هم نمی توانید بازگردید.

هنوز راه تجارت با اروپا ، روسیه و چین بسته نشده است، آنها یاری رسان نیستند؟

بله، اما مشکل شما فقط اینها نیست. شما مشکل ارز دارید، مشکل سرویس دهی به مشتری خارجی و تسویه حساب با آنها دارید، گمرکات دارید، فرسودگی ناوگان در تمام عرصه ها دارید، سیستم های سازمان یافته صنفی و شرکتی که متحد عمل کنند دارید، مواردی که من درهمین مدت کوتاه مطالعه کردم و دیدم، متوجه شدم مدیران مرزهای شماهم گاه سلیقه ای یا امنیتی با حوزه کاریشان رفتار می کنند و دستورهایی برخی مواقع صادرکرده اند که مانند حکم مرگ برای حمل و نقل شما داشته است و معلوم است برخی از آنها اصلن سواد این کار را ندارند. شما ممکن پزشک خوبی باشی اما دلیل نمیشه مدیر بیمارستان خوبی هم باشید. متأسفم به شما بگویم که در کشور شما همگان فقط در حال وقت کشی بودند و کشوری که برای دنیای قدرتمند اقتصادی به دلایل فرض کاملن درست و منطقی شاخ و شانه می کشد، باید آماده هر نوع تهدیدی باشد که من کشور شما را شعارزده و بدون عمل دیدم، ه در بازه دو یا سه ساله من در یک بازه 30 ساله ایران و صنعت حمل و نقلش را نگاه کردم. شما یک گام به پیش برای نمونه نداشتید، تعداد شرکت ها زیاد شده اند اما شرکت های حمل شما عملن واسطه هستند که این شرکت ها در آمریکا و بازاریابی در اینجا اصلن نیاز به مجوز ندارند. انگشت شمارند شرکت های علمی که اغلب توان مالی بالایی ندارند.

خوب داشته های ماچیست از دیدگاه شما؟

بگذار اول از موقعیت استراتژیک جغرافیایی کشورتان که سالهاست شما مثل نفت به آن تکیه کردید شروع کنم.در بالا اشاره کردم، این موقیعت جغرافیایی در حال رنگ باختن است زیرا، شما اصلن سرمایه گذاری منطقی و علمی برای بهبود بهره برداری از این موقعیت نکرده اید. شما موقعیت خوب استراتژیک دارید، اما آیا بندر، راه آهن مدرن، کامیون های روز با مصرف کم و امنیت بالاو جاده های استاندارد برای بهره برداری از این موقعیت و کاهش هزینه های ترانزیتی که سبب ترغیب شرکت ها برای استفاده از مسیر ایران بشود، هم داشته اید. راحت بگویم کار به جایی رسیده است که شرکت خارجی مجبور باشد از ایران عبور می کند، وگرنه برای 250 دلار بیشترحاضر نیست بجای دور زدن ایران از داخل ایران ترانزیت کند.

خوب چه باید کرد؟

یکی از راهها به نظر من استفاده از روش کار عربستان در مقابل شرکت نفتی شِل می باشد. اینها داستان نیست، اینها روش جنگیدن اقتصادی است. ببینید شرکت شل از شن های آغشته به نفت توانست نفت خام را با فناوری نوینی استخراج کند و اتفاقن این نفت، نفتی با کیفیت بسیار بالا بود. اما فناوری اینکار هزینه بر بود وهنگامیکه قیمت نفت اوپک به بالای 88 دلار برود، که در بازه ای تا بالای 100 هم رفت، استخراج و استفاده از روش شل در حجم بالا به صرفه می شود، اما زیر این قیمت، فناوری شل گران تمام می شود و استخراج انبوه نفت به این روش به صرفه نیست. از همین روی زمانی که نفت بالای 100 رفت و شل شروع کرد با استخراج نفت با کیفیت و مشتریها را جذب می کرد، عربستان دو ماه تا 4 ماه هیچ اقدامی نکرد تا مشتری ها جذب شل شوند و سپس با اعضای اپک که همگی و کشور شما هم همکاری کرد و البته روسیه قیمت نفت را با تولید مازاد ناگهان پایین آوردند بگونه ای که تمام مشتریها برای سود مجبور شدند با کلی هزینه در تغییر سیستم های پالایشگاهی، پالایشگاه را برای استفاده از نفت اپک و عربستان آماده کنند و این امر سبب شد که اگر نفت اکنون بالای 88 هم برود، مشتریها با ترس به سمت نفت شل بروند یا این ریسک را نکنند زیرا حرمت عربستان و اپک قابل پیش بینی نیست. اپک و عربستان در آن موقع خیلی هوشمندانه عمل کردند، اکنون نوبت شماست، باید با سرویس خوب اما قیمت پایین تر، بندرگاه پاکستان و مسیرهای رقیب را از رونق بیاندازید. دولت شما باید از تعرفه هایی که در جیبش می رود بگذرد و این را بعنوان سود و بقای شرکت های حمل خود در نظر بگیرد که در این صورت هزینه حمل از ایران به صرفه تر از سایر مسیرها می شود و بی شک آنقدر صرفه آن باید خوب باشد که بازرگانان نتوانند از آن چشم بپوشانند بخصوص شرکت هایی که با آمریکا دادوستد ندارند.

عالی بود، دیگر چه تمهیداتی می توان داشت؟

سرویس های بیشتر به مشتری ارائه دهید، شرکت های حمل باید به دنبال سود بسیار بسیار ناچیز باشند و در دوره تحریم همین که بقا داشته باشید به نفع شماست. در کشور شما به دلیل وابستگی تقریبن 90 درصدی ابزارهای حمل و نقل به بیرون از مرزها، کمی عبور از این شرایط دشوار است و در این راه تلفاتی خواهید داد و شرکتهایی بی شک ورشکست می شوند، اما شما باید این تعداد را به حداقل برسانیم. دولت باید بازنگری در قوانین ترانزیتی کند و این امر را تسهیل نماید. خوشبختانه شما نمی توانید مشکل سوخت داشته باشید، اما چون حجم محموله هایتان کمتر می شود، سعی کنید حمل و نقل با ون ها و کامیونت ها را بیشتر کنید، هزینه کمتر، زمان بیشتر اما سود مناسبتر می دهد.

می دانید صنعت دریایی و هوایی ما بیشترین مشکل را با این تحریم ها دارند، آنها باید چه کنند؟

خوب این صنعت های شما اغلب دولتی هستند، اما کشتیرانی شما می تواند کانتینرهایش را بصورت انبار موقت به شرکت ها با سود کم اجاره بدهد، تا آنها با افزودن سرویس انبارداری با قیمت پایین و استفاده از این کانتینرها بعنوان انبار موقت خرده بارها یک نوع درآمدزایی کرده و کشتیرانی را نیز حمایت کنند. در مورد صنعت هوایی، بهتر است روی فرودگاه و سرویس های برتر و ابتکاری به مسافران خارجی تمرکز کنید دادن که مسافران ترجیح دهند که شرکت های هوایی را برگزینند که از فرودگاه شما برای ترانزیت استفاده کنند. اینترنت رایگان پر سرعت، احداث حمام های استاندارد، اتاق های گفتگو های تجاری رایگان، سالن های ماساژ و بسیاری تمهیدات خاص. البته الان در فرودگاه فعلی شما اصلن کاری نمی توانید بکنید و من دیدم فرودگاه سودده شما که فرودگاه امام است اصلن در رنکینگ 150 فرودگاه برتر دنیا حضور ندارد و این اسفناک است.

می دانم الان بخش دوم سمینار شروع می شود، ادامه گفتگو را به بعد سمینار محول می کنم تا باز نظرات بیشتری از شما داشته باشیم.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری صنعت حمل و نقل و گردشگری ، تاریخ انتشار 7 تیر 97، کدمطلب:1806281193، www.iran4rah.com