شعار سال: سهمیه‌بندی و قطع برق، باعث افزایش قیمت بسیاری از کالا‌ها در بازار ایران شده بود و حالا برق برخی از صنایع، دوباره سهمیه‌بندی شده، اما سخنگوی صنعت برق، خبر سهمیه‌بندی و قطع برق صنایع را تکذیب می‌کند.

برق صنایع گران می‌شود؟

واکنش‌های وزارت نیرو و شرکت برق در این شرایط، باعث به وجود آمدن دو گمانه می‌شود.

اولین گمانه، احتمال افزایش قیمت حامل‌های انرژی برای بخش صنعت است.

وحید یعقوبی، دبیر اجرایی انجمن تولیدکنندگان فولاد در مورد این گمانه می‌گوید: گران کردن حامل‌های انرژی برای فولادی‌ها واقعا توجیه اقتصادی ندارد.

او افزود: صنعت فولاد در ایران بر مبنای ذخایر گازی و سنگ‌آهن شکل گرفته، اما در تمام دنیا روش تولید فولاد، روش کوره‌بلند است.

به گفته این فعال صنفی، روش‌هایی که در ایران انتخاب شده، در دنیا صرفه اقتصادی ندارند و تنها مزیت تولید فولاد در ایران وجود سنگ‌آهن و ذخایر گازی است.

انرژی ارزان، مزیت تولید فولاد در ایران

در این میان، به گزارش شانا، میزان انرژی برای تولید فولاد در کوره‌های فعال در کشور تقریبا چهار برابر فرآیندی است که در دنیا رایج است.

پیش از این، فرزین زندی، کارشناس فولاد به دنیای اقتصاد گفته بود: هزینه تولید فولاد در کشور به دلیل کاربرد تکنولوژی‌های قدیمی، بالاتر از استاندارد‌های جهانی است.

به گفته فعالان بخش فولاد، مزیت تولید فولاد در ایران وجود سنگ‌آهن و سوخت ارزان قیمت است. یعنی اگر گاز گران شود، احتمالا تولید فولاد در ایران به صرفه نیست.

تکذیب سهمیه‌بندی برق!

با وجود همه این گمانه‌ها، مصطفی رجبی‌مشهدی، سخنگوی صنعت برق سهمیه‌بندی برق صنایع فولادی و به طور کلی صنایع را تکذیب کرده است.

اما نامه‌ای که شرکت سهامی برق منطقه‌ای تهران به منظور محدود کردن برق صنایع به برخی از شرکت‌های فولادی فرستاده هنوز در فضای مجازی دست به دست می‌شود.

این طور که به نظر می‌رسد، سناریوی تابستان امسال و زمستان پیش در حال تکرار است و احتمالا وزارت نیرو و مجبور شود برق صنایع را محدود کند تا بخش خانگی با کمبود سوخت مواجه نشود.

گران شدن گاز مزیت تولید فولاد را از بین می‌برد

یعقوبی، دبیر اجرایی انجمن تولیدکنندگان فولاد در مورد گمانه‌زنی‌های مختلف می‌گوید: اگر گاز ارزان را از فولادی‌ها بگیرند و آن را گران کنند، یعنی مزیت نسبی تولید فولاد را از تولیدکنندگان گرفته‌اند. طبیعی است که با به‌صرفه نبودن تولید فولاد، سرمایه‌گذاران هم دست از تولید فولاد می‌کشند.

او به آثار تورمی این پدیده هم اشاره می‌کند و می‌افزاید: گاز در فرآیند تولید فولاد با ارزش افزوده و رقم مناسب فروخته می‌شود. دولت باید از خود بپرسد آیا توان صادرات این همه گاز را دارد؟

یعقوبی تاکید می‌کند: این صنعت ارز را به کشور باز می‌گرداند. اگر به صنعت فولاد انرژی می‌دهیم، در قبال آن ارزش افزوده، ارز و اشتغال را افزایش می‌دهیم.

دبیر اجرایی انجمن تولیدکنندگان فولاد یادآوری می‌کند: ۷۰ درصد گاز زنجیره فولاد، مربوط به احیای مستقیم و آهن سازی است و نقش کاتالیزور برای گندله و سنگ‌آهن را ایفا می‌کند. برق هم همین گونه است. اگر برق یا گاز فولادی‌ها، گران‌تر شود، تولید فولاد اصلا صرفه اقتصادی ندارد.

او در پایان به یک راه‌حل اشاره می‌کند: دولت به جای افزایش نرخ، از تولیدکنندگان بخواهد سرمایه‌گذاری کنند. با همکاری شرکت‌های فولادی و معدنی، می‌تواند توسعه کشور را تسریع کند. البته مهم است که تدابیر لازم به فولادی‌ها و بخش خصوصی ارائه دهد. بخش خصوصی باید مطمئن باشد که اگر برق شبکه کم آمد، مجبور نیست برق واحد تولیدی خود را به بخش‌های دیگر اعطا کند.

حفظ برق خانه‌ها به بهای قطع برق بخش صنعتی

گمانه دوم، محدود کردن صنایع برای تامین برق بخش خانگی است. تابستان امسال هم زمانی که شبکه کشور قادر به تامین برق بخش خانگی نبود، برق بخش صنایع محدود شد تا این گونه روشنایی بخش خانگی حفط شود.

حالا هم به نظر می‌رسد برق صنایع محدود شده تا برق بخش خانگی تامین شود.

سخنگوی صنعت برق اعلام کرده بود که قرار نیست شاهد هیچ محدودیتی در بخش خانگی باشیم.

همزمان، انجمن سیمان هم گفته بود: وزارت نیرو از ساعت هفت صبح تا ۱۰ شب برای صنعت سیمان محدودیت ایجاد کرده است. آن‌ها توانسته‌اند در شبانه روز ۵۰ درصد برق تولیدکنندگان سیمان را تامین کنند.

سهمیه‌بندی و قطع برق در زمستان سال پیش و تابستان امسال، موجب چند برابر شدن برخی از کالا‌ها شده بود. برای مثال سیمان در خرداد ماه امسال، ۴۰ درصد گران شد و به گفته دبیر انجمن سیمان، دلیل گرانی سیمان قطع برق و گران بودن هزینه‌های حمل آن بود.


شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از تجارت نیوز، تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۴۰۰، tejaratnews.com