پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
سه‌شنبه ۱۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 30
کد خبر: ۳۹۴۴۷۳
تاریخ انتشار : ۲۸ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۸:۴۳
مسجد از قدیم‌الایام از احترام و جایگاه ویژ‌ه‌ای برخوردار بوده و هست. مردم کشورمان علاوه بر حضور در نماز جماعت به‌دلایل دیگری مانند همکاری برای کمک به نیازمندان و حتی بهبود شرایط منطقه‌ای در مسجد به دور هم جمع می‌شوند، بنابراین زیرسوال بردن ساخت مسجد برای هیچ فرد و گروهی در کشور قابل قبول نیست، اما این اقدام نیازمند در نظرگرفتن شرایط منطقه‌ای است که درصدد ساخت مسجد در آن هستند. برخی از مساجد و مسجدسازی‌ها هم در اسلام، داستان‌های خاص خودش را دارد که برای ممانعت از ایجاد شائبه، بدان پرداخته نمی‌شود. سوال اینجاست که چرا باید شاهد این حجم لجاجت برای سرخط کردن یک حرف و تصمیم باشیم؟ کجای داستان زاکانی می‌لنگد؟ آیا باید اجازه داد که نگاه یکطرفه بالا به پائین با عقبه برهم زننده تعادل بین سه رکن جمهوریت- اسلامیت- انقلابی گری کشور، جای اصول حکمرانی در مدیریت شهری را بگیرد؟ بنظر می‌رسد تاریخ حرف‌های زیادی درباره زاکانی خواهد داشت. شاید طرح این مسئله قیاس مع الفارق بوده و ایجاد کننده شائبه باشد، اما نقش برادر حاتم داشتن، زیبنده هیچ مدیری و سیستم مدیریتی نیست. انتظار ما از زاکانی بسیار بیشتر از رفتار‌های فعلی بود.

شعارسال: ساخت مسجد در پارک قیطریه از چندی قبل به یکی از موضوعات مورد بحث تبدیل شده است. رسانه از جواد سعیدی‌نژاد، داماد و وصی مرحوم محتشمی‌پور صاحب زمینی که درصدد ساخت مسجد در آن هستند، سوال کرده که: «گفته می‌شود که زمستان ۱۴۰۲ شهرداری تهران تصمیم به ساخت مسجد در پارک قیطریه گرفته است. شما این موضوع را تأیید می‌کنید؟ سعیدی‌نژاد پاسخ داد: «خیر، این تصمیم در تاریخ ۱۷ مهر ۱۴۰۱ در شورایی که تشکیل شده بود، گرفته شد. در این شورا ۱۴ نفر حضور داشتند؛ آقای زاکانی، شهردار تهران به‌عنوان رئیس شورا در آن حضور داشت.» بنابراین نمی‌توان سهمی برای شهرداری قائل نبود. از سوی دیگر فخرالسادات محتشمی‌پور در مورد حواشی پیش آمده پیرامون احداث مسجد در پارک قیطریه و اینکه گفته می‌شود قرار است با پولی که پدر او وصیت کرده، این اقدام انجام شود، نوشت: «به‌عنوان یکی از وراث مرحوم پدر عزیزم که در زندگی اهل کار خیر بود و برای پس از درگذشتش نیز وصیت کرده بود با بخشی از اموالش مسجدی احداث شود اعلام می‌کنم اقدام صورت گرفته توسط وصی به هیچ وجه با مشورت و موافقت ما صورت نپذیرفته است و این کار را که مخل مصالح و منافع عمومی است قطعا خیر نمی‌دانیم.»، اما برخی بدون درنظرگرفتن عدم تمایل برخی وراث به ساخت مسجد در قیطریه بر ساخت آن اصرار دارند. زاکانی هم هر بار بیش از گذشته بدون در نظرگرفتن این موضوعات بر ساخت مسجد در قیطریه اصرار دارد. منتقدان ساخت مسجد در قیطریه گلایه دارند که بدون توجه به‌دلایل مخالفت‌شان، متهم به بی‌توجهی به ارزش‌های دینی می‌شوند. از سوی دیگر برخی از این بحث به نفع خودشان بهره می‌برند و تلاش می‌کنند چنین القا کنند که توجه خودشان به ارزش‌های دینی بیش ازدیگران است. همه شهرداران تهران پس از انقلاب به مقوله ساخت مسجد توجه زیادی داشتند. در نهایت مرغ زاکانی یک پا دارد و می‌گوید: «یک ساختمان قدیمی را به مسجد بدل می‌کنند و به اقتضای نیاز پارک، سایر ظرفیت‌ها هم دیده شده است و بنابراین هیاهو‌ها بر سر هیچ است. چیز‌های عجیبی گفته می‌شود که ما هم تعجب می‌کنیم. آنجا یک ساختمان روشویی است که بدون قطع درخت به یک مکان قابل‌استفاده و خوب بدل می‌شود.»

داستان ساخت مسجد قیطریه: مخالفت ۳ شهردار قبلی، موافقت زاکانی؟!

۳ شهردار قبلی مخالفند

روز گذشته پیروز حناچی، شهردار سابق تهران به اصرار زاکانی برای ساخت مسجد در پارک قیطریه واکنش نشان داد و نوشت: «مسجدسازی کار مردم است و شهرداری باید این کار را تسهیل کند. بعضی از مناطق در تهران وجود دارند که به شدت تراکم نفر در هکتار یا واحد مسکونی در هکتار آنجا بالاست. ممکن است این مناطق مسجد هم نداشته باشند. آنجا باید مسجد ساخته شود. اما شهرداری باید آنجا کمک کند نه اینکه خودش اقدام کند. مردم به اندازه کافی اهتمام دارند. همه مساجد قدیمی شهر تهران توسط واقفین مردم ساخته شده‌اند. کسی‌که چنین هزینه‌ای را بر مدیریت شهر و کشور تحمیل می‌کند و بر این ایده یعنی ساخت مسجد در قیطریه اصرار می‌کند، می‌خواهد بگوید ما خیلی دیندار هستیم و همه هزینه‌ها را تقبل می‌کنیم. هر جایی‌که شهرداری تهران برای کمک به مردم وارد شده موفق بوده است. در مساله مسجد اساسا در تاریخ و فرهنگ ایران، ساخت این اماکن به عهده مردم بوده است. یعنی مردم وقف کرده یا برای کار خیر اقدام کرده‌اند. اما وقتی شهرداری در تقابل با خواست مردم قرار گرفته، شکست خورده است. اگر ما شهر را بر مدار بی‌قانونی بگذاریم، سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.» البته او تنها شهردار سابقی نبود که به این موضوع واکنش نشان داد.

غلامحسین کرباسچی، شهردار اسبق تهران هم اینگونه مخالفت خودش را با ساخت مسجد در پارک قیطریه نشان داد: «در زمان شهردار بودن من، در بوستان‌هایی مانند لاله، نمازخانه‌ای با معماری خاص ساخته شد؛ هدف هم این نبود که داخل پارک‌ها مسجد ساخته شود، چراکه مسجد با کارکردی که دارد، با فضای سبز بوستان‌ها و رفت‌وآمد افراد، تناسبی ندارد. نمازخانه‌هایی که آن دوره ساخته شد، حداکثر ۵۰ تا ۱۰۰ متر بود و فضای زیادی نمی‌گرفت. البته به‌طور دقیق نمی‌دانم که مساحت مسجدی که قرار است در پارک قیطریه ساخته شود چقدر است، اگر در حد یک نمازخانه باشد، بحثی ندارد، اما فکر می‌کنم در ساختمان امیرکبیر پارک قیطریه، فضایی به‌عنوان نمازخانه وجود داشته باشد، اگر هدف ایجاد چنین فضایی است می‌توانند همان مکان را در نظر بگیرند و در اختیار افراد قرار دهند تا نماز بخوانند. اما اینکه در یک بوستان به‌عنوان مکان عمومی، مسجد با کاربرد‌های خاص خودش ازجمله پایگاه، فعالیت‌های تجاری و... ساخته شود، متناسب با وضعیت پارک نیست. به‌هرحال برنامه‌هایی که در مساجد در نظر گرفته می‌شود، با شرایط پارک‌ها سازگار نیست.» اولین شهردار تهران هم مخالف ساخت مسجد در پارک قیطریه است. محمد توسلی، اولین شهردار تهران بعد از انقلاب در شبکه ایکس (توئیت) نوشت: «تصمیم احداث مسجد در پارک قیطریه، نقض هدف مالک باغی است که درسال ۵۸ آن را برای احداث پارک به شهرداری اهدا کرده و درهمین راستا پارک طراحی، اجرا و دراختیار شهروندان قرار گرفت. این تصمیم شهردار، نقض هدف واقف و حقوق شهروندی است.»

شعارسال با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت آرمان ملی، تاریخ انتشار: 28فروردین1403، کدخبر: 1111899، www.armanmeli.ir

اخبار مرتبط
خواندنیها و دانستنیها
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین