شعار سال: انقلابیون تندرویی که به مونتاژ کالا‌های خارجی در ایران انتقاد داشتند و آنرا صنایع وابسته می‌دانستند، با بیرون کردن سرمایه داران ایرانی، خودشان مصرف کننده کالا‌های ۱۰۰ درصد وارداتی و خارجی شدند و سود میلیاردی نصیب شرکت‌های چند ملیتی کردند!

برخی افراد تندرو در سال اول بعد از پیروزی انقلاب، به سراغ کارخانه‌های بجای مانده از رژیم پهلوی رفتند و با شعار مقابله با صنایع مونتاژ و وابسته، اقدام به تعطیلی بسیاری از واحد‌های صنعتی فعال در آن دوره کردند که کارخانه صنایع غذایی و بهداشتی علی خسروشاهی از آن جمله بود!

خسروشاهی ابتدا و از حدود سال ۱۳۳۳ واردکننده و فروشنده محصولات شرکت چندملیتی «نستله» بود، اما در نهایت با این شرکت قراردادی بست که به موجب آن، به تدریج تمام محصولات نستله از جمله شیر خشک باید در ایران تولید شود. براین اساس، قرار بود اول کشت و صنعت و دامداری کشور توسعه یابد تا شیر گرفته شود و بعد تولید شیر خشک راه بیفتد.

خسروشاهی همچنین به دنبال بستن یک قرارداد مشارکت با شرکت‌های بهداشتی و آرایشی لانکوم و اورِئال بود که محصولات آن در ایران تولید شود.

با پیروزی انقلاب، کارخانه خسروشاهی مصادره شد و او از کشور رفت، اما شرکت نستله در ایران ماند و قرار داد مشارکت با ایران را اجرا نکرد و تا همین الان محصولات نستله بصورت بسته بندی شده وارد میشود و حتی مونتاژ هم نمی‌شود!

به این ترتیب افرادی که به مونتاژ کالا‌های خارجی در ایران انتقاد داشتند و آنرا صنایع وابسته می‌دانستند، با بیرون کردن سرمایه داران ایرانی، خودشان مصرف کننده کالا‌های ۱۰۰ درصد وارداتی و خارجی شدند و سود میلیاردی نصیب شرکت‌های چند ملیتی کردند!

در قبل از انقلاب برخی صنایع مونتاژ می‌شد، اما روند تولید کالا در داخل در حال گسترش بود شاید اگر انقلاب ۱۰ سال دیرتر به وقوع می‌پیوست امکان ساخت اغلب صنایع در داخل فراهم می‌شد.

با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از سایت کارخانه دار ، تاریخ انتشار: 11خرداد 1399 ، کدخبر: _ ، www.karkhanedar.com