شعار سال:می‌گویند ۲ راهکار قیمتی و غیر قیمتی برای مهار مصرف بی رویه سوخت در کشور وجود دارد؛ تاکید می‌شود این راهکارها که نوع قیمتی آن مشخص است و فشار آن قراراست بر مردم تحمیل گردد، بیشتر باید به سمت روش غیرقیمتی در راستای فرهنگ سازی مصرف سوخت در جامعه سوق یابد تا جمعا به اذعان کارشناسان بتوانیم در خوشبینانه ترین حالت ۶۰ میلیون مترمکعب مصرف روزانه بخش خانگی و ۴۰ میلیون مترمکعب مصرف روزانه صنعت‌های پرمصرف را در قالب اجرای ماده ۲۶، کاهش دهیم که دراینصورت خوشحال باشیم که مصرف ۸۰۰ میلیون مترمکعبی روزانه گاز کشور درزمستان  که البته نسبت به سال گذشته بیش از ۲۰ درصد افزایش داشته را مدیریت و مهارکنیم؛ راهکاری کوتاه مدت و مسکّنی برای درد زخمی که روز به روز بر عفونتش افزوده می‌شود! اما دراین میان یک نفر باید بپرسد که سازمان بهینه سازی مصرف سوخت که بیش از ۲۰ سال از تاسیس آن می‌گذرد و ساختمانی بزرگ و تعداد قابل توجهی کارمند دارد، در این خصوص چه نقشی ایفا می‌کند؟! مگر نه آنکه این شرکت تاسیس گردیده که الگوی مصرف انرژی در کشور را تبیین و اجرا سازد. اگر این شرکت چنین ماهیتی ندارد پس چگونه تا کنون در حال فعالیت است و همچنان یکی از بازوهای استراتژیک وزارت نفت در امر مدیریت مصرف محسوب می‌گردد؟

آیا وجود این شرکت و دریافت بودجه سالیانه آن، صرفه‌ای برای کشور دارد که کارشناسان ازآن بی خبرند؛ چراکه به زبانی ساده تر باید گفت این سازمان که بیشتر برای تعدد سوخت‌های مورد استفاده در بخش حمل و نقل کشور و بالاخص فرهنگ سازی بهره گیری از ۲ گاز سی ان جی و ال پی جی در صنعت حمل و نقل بنا شده بود و قراربود دراین راستا مدیریت مصرف سوخت کشور را در اختیار بگیرد این روزها تنها به خانه ای سوت و کور بدل گردیده که تنها کاری که انجام نمی‌دهد نوشتن راهکاری بلند مدت برای مدیریت مصرفی است که افسار گسیخته در حال پیشروی غیرقابل باور است.

بنابرآمارهای موجود، هم اکنون ایران ۶.۷ برابر بیشتر از سرانه مصرف گاز دنیا و سه برابر بیشتر از کل اتحادیه اروپا گاز مصرف می‌کند و سالانه حدود ۸۲ تا ۸۳ میلیارد دلار یارانه انرژی می‌دهیم که قسمت عمده این یارانه به گاز طبیعی مربوط می‌شود.درعین حال ما حدود ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ واحد صنعتی با مصرف بالا داریم که صنایع انرژی‌بر هستند؛ با چنین شرایطی باید این سوال را طرح کرد که سازمان بهینه سازی مصرف سوخت کشور که ۲۰ سال از تاسیس آن گذشته طی این سال‌ها برای مدیریت مصرف سوخت در کشور چه راهکار تاثیرگذاری داده و چه اهدافی را دنبال کرده و آیا توانسته نقش کوچکی در جهت اهداف تاسیس خود بردارد؟

دراین بین شاید لازم باشد با بازنگری جدی در سیاستهای این سازمان و دریافت گزارش عملکرد این شرکت عریض و طویل به دنبال اصلاح ساختاری بود که ابتدا پیش از آنکه از مردم خواسته شود تا مصرف خود را مدیریت کنند باید از وزارت نفت و مراکز مطالعاتی و پژوهشی اش آغاز گردد.

قبول داریم که هم اکنون موسسه مطالعات انرژی، دانشگاه صنعت نفت، پژوهشگاه صنعت نفت و سازمان بهینه سازی مصرف سوخت ۴ شرکت و موسسه زیرمجموعه وزارت نفت هستند که در سطح منطقه و بین الملل حرفی برای گفتن دارند اما بهتر است وزیرنفت به این سوال پاسخ دهد کدام یک ازاین مجموعه‌ها برای مدیریت مصرف سوخت‌های فسیلی و البته راهکار برون رفت ازاین وضعیت قدمی موثر برداشته‌اند! و یا شاید خواسته‌ای بوده و پاسخی دریافت نکرده است. شاید بد نباشد اینبار بدون اندیشیدن به آنکه مردم چه کنند که قطعا نقش آنان نیز تاثیرگذاراست به این نکته اندیشید که سازمان‌هایی چون سازمان بهینه سازی مصرف سوخت این روزها باری بر دوش دولت است یا قراراست تدبیری رقم زند؟
 

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی نفتی ها ، تاریخ انتشار:  17 بهمن1400، کدخبر: ،www.naftiha.ir،62510