شعار سال: ارتباط کلامی با دیگران نقش مهمی در به‌وجود آوردن هویت شخصی هر فرد در تعامل‌های اجتماعی دارد و همچنین در زندگی شخصی و حرفه‌ای افراد تأثیر به سزایی دارد. با بهبود بخشیدن مهارت‌های گفتگو میتوان به‌سرعت با دیگران ارتباط مؤثر برقرار کرد، روی آن‌ها تأثیر گذاشت و نزد دیگران دوست‌داشتنی‌تر و مقبول‌تر و قابل احترام بود و از سوی دیگر بددهنی و پرخاشگری‌های کلامی که جزء لاینفک رفتار‌های روزمره‌ی برخی افراد است، تحت تاثیر یادگیری، عصبانیت، ریشه‌های تربیتی یا خلقی است که در واقع نشان دهنده فقدان تاب آوری ایشان در گفت و گوست که به شرایط سنی یا اجتماعی خاصی هم محدود نمی‌شود و امکان بروز این رفتار‌ها از دوران کودکی تا بزرگسالی وجود دارد، اما این‌طور نیست که دلایل آن در همه‌ی این شرایط یکسان باشد.

در فعالیت‌های اجتماعی و مدنی که معمولا افرادی با مهارت‌های مشابه وارد یک عرصه می‌شوند و برای تحقق اهداف مشترک در کنار هم فعالیت می‌کنند، آنچه آن‌ها را متمایز می‌کند مهارت‌های گفتگو است.

تاب آوری، ظرفیت بازگشتن از دشواری پایدار و ادامه‌دار و توانایی در ترمیم خویشتن است یعنی اینکه فرد بتواند قوام و سلامت روان شناسی خود را در تعاملات اجتماعی در مواجهه با آنچه مراد طبع وی نیست حفظ کند.

ناسزا و دشنام از نوع پرخاشگری کلامی هستند و در جامعه‌ای که معتقد به ارزش‌های اخلاقی هستند مورد تایید قرار نمی‌گیرد.

به طور معمول ناسزاگویی یا ریشه در خشم و عصبانیت دارد و از شعله‌ور شدن خشم سرچشمه می‌گیرد و بعد از مدتی مبدل به عادت فرد می‌شود.

فرد خشمگین به دلیل ناتوانایی در مهارکردن خشم خود، به رفتار زشتی، چون فحاشی دچار می‌شود و با تکرار و استمرار آن، این رفتار به شکل عادت درمی‌آید و البته تربیت نادرست هم شیو‌ه‌ی سخن گفتن، سخنان ناهنجار و نازیبا را برای انسان عادی می‌سازد و ناسزاگویی برای او، مانند سخنان دیگرش به شکل عادت درآمده است.

افرادی که در گفتگو مجهز به مهارت تاب آوری هستند، با لحن دوستانه و مودبانه ارتباط برقرار می‌کنند و در مقام نقد و مخالفت با نظری از دایره ادب و احترام خارج نمی‌شوند، تقریبا همیشه برنده‌اند. این ظرفیت انسان می‌تواند باعث شود تا او پیروزمندانه از رویداد‌های ناگوار بگذرد و علی‌رغم قرار گرفتن در معرض تنش‌های شدید، شایستگی اجتماعی، تحصیلی و شغلی او ارتقا یابد.

تاب‌آوری به معنای توانایی مقابله با شرایط دشوار و پاسخ انعطاف‌پذیر به فشارهاست.

تاب‌آوری نوعی ویژگی است که از فردی به فردی دیگر متفاوت است و می‌تواند به مرور زمان رشد کند یا کاهش یابد.

 

تاب آوری پدیده‌ای صرفا ذاتی نیست. تاب‌آوری حاصل تعامل ویژگی‌های شخصیتی فرد و محیط است و از طریق آموزش، یادگیری، تمرین و تجربه حاصل می‌شود.

ناسزا و دشنام در مخاطب هرچند هم که مجهز به مهارت تاب آوری باشد آثار زیان‌باری به جا می‌گذارد و احتمال رفتار متعادل از او سلب می‌شود و ممکن است رفتاری غیرمتعادل و ناخوشایند از خود نشان دهد؛ با این اوصاف تاب آوری در برابر ناهنجاری‌های افراد افسارگسیخته در گفتگو، نه تنها افزایش قدرت تحمل و سازگاری فرد در برخورد با آنهاست، بلکه مهم‌تر از آن حفظ سلامت روانی و حتی ارتقای آن است.

تاب آوری افراد را توانمند می‌سازد تا با دشواری‌ها و ناملایمات و افراد فاقد مهارت گفتگو و پرخاشگر رو به رو شوند، آسیب کمتری ببینند و حتی از این موقعیت‌ها برای شکوفایی و رشد شخصیت خود استفاده کنند.



شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از صدای معلم، تاریخ انتشار:۹ اردیبهشت ۱۴۰۱، کد خبر: ۲۲۲۸۳، www.sedayemoallem.ir