شعار سال:بالاخره کشور وارد روز نوزدهم مبارزه با کرونا شد، بارها گفته ام که قصد ندارم حتی یک لحظه در مورد زحمات این روزهای مدیران کشور در مبارزه با کرونا تشکیک کنم؛ کاملا حق میدهم که بگویند خسته شده اند اما اینکه بخاطر خستگی این دوستان را تایید کنیم هم امری کاملا غیرمعقول است. یادم می آید در جلسه ای خدمت مدیران یکی از بخش های درمانی کشور بودم، که یکی از مدیران در میان جلسه در اعتراض به نقل قول یکی از چهره های شناخته شده که گفته بود بخش درمان "ول" هست شروع به فریاد کشیدن کرد و گفت: از صبح تا شب داریم سگ دو می زنیم و جان می کنیم تا جواب مردم رو بدیم، اونوقت آقا نشسته در گوشه ای و می گوید که درمان "ول" است؟!

حالا واقعیت این است که آن فرد برای خودش کامل محق بود،چون واقعا تمام جان و توان خود را گذاشته بود، اما انحراف عجیبی در تفکر وی کاملا مشهود بود چرا که وقتی فردی اینگونه صحبت می کند، معنایش این است:

۱_ دویدن را سقف تعهد خود می داند

۲_ احتمالا خودش را سقف تخصص فرض می کند.

۳_ به نقطه ای رسیده است که ایمان دارد، اصلا راه دیگری وجود ندارد که کس دیگری بخواهد برود.

با خودم فکر کردم که اگر مدیرعامل آن‌ سازمان بودم این فرد را قطعا از ستاد اخراج می کردم، زیرا مدیری که صبح تا شب بدود و نتواند مشکلات را حل کند، یعنی به آخر خط رسیده و نیاز است کسی بیاید که بتواند با کمتر دویدن و فکر کردن مشکل مملکت را حل کند.

اکنون باید بگویم من اصلا منکر تلاش های مدیران وزارت بهداشت و دولت برای مهار کرونا نمی شوم اما معتقدم ده ها ایراد بسیار اساسی بر نحوه ی مدیریت بحران کرونا وارد است که در بخش وزارت بهداشت بسیار می توان اشاره کرد.

اکنون برای استیضاح نمکی و محق بودن خودم برای نقد از این وزارت خانه باید عرض کنم، جناب آقای نمکی، از اول بهمن تا ۳ اسفند، شما چند بخشنامه، چند کارگاه اموزشی، چند سمینار، چند پیام بهداشتی، چند جلسه با شهرداری ها و نهادهای مرتبط داشتید، چندتا پروتکل درمانی بیماران کرونا و چند مانور کرونا برگزار کردید؟! چند کارخانه الکل سازی و ضدعفونی کننده را در مدار تولید قرار دادید تا به جای نامه نگاری و ابراز عجز با تولید و افزایش عرضه بحران را کاهش دهید؟! چند مجوز را در فاصله اول بهمن تا ۲ اسفند فعال کردید؟! جناب آقای نمکی، اینجانب از یک بهمن در کانال "نه به عوام فریبی" و برنامه ی مخاطب خاص رادیو سلامت و روزنامه ی صدای ملت مکررا در حال پرداختن به کرونا هستم، دلم می خواهد بدانم که جنابعالی که خود را کارشناس استخوان خرد کرده سلامت می دانید، واقعا چه کارهایی در فاصله ی ۱ بهمن تا ۲ اسفند انجام دادید؟!

نظام پرستاری، نظام پزشکی و انجمن پزشکان عمومی، بخش خصوصی و .... چه کسانی توجیه شدند؟!

آقای نمکی، بنده می دانم که اکنون جای این حرف ها نیست، اما از این لحاظ عرض می کنم که اشکالات مدیریتی جنابعالی و نقدهای به آن را همین الان هم جدی تر و سنگین تر از قبل می دانم، جناب آقای نمکی شما در هماهنگی درون بخشی هم مشکل دارید، شما خوب می دوید ، اما لحظه ای بایستید و فکر کنید و ببینید که تیم مدیریتی شما قابلیت مدیریت این بحران را دارد؟! تیمی که در همان روزهای اول خودشان مبتلا شدند؟! آیا همین مبتلایان سندی بر وجود نوعی غافلگیری نیست؟!

جناب آقای نمکی، به نظرم شما در جایگاه قضاوت تاریخ قرار دارید، بهترین و خیرخواهانه ترین نصیحتی که می توانم به شما داشته باشم این است که کار را به سازمان پدافندغیرعامل بسپارید و شما با تمام توان بخشی از فرایند مبارزه با کرونا باشید و خودتان از درگیری با فروشنده و وارد کننده و گمرگ و ..... خلاص کنید.

به مسئولان محترم کشور هم عرض می کنم که اگرچه امروز بابت تشکیل قرارگاه مبارزه با کرونا و جدی تر شدن فرایند مبارزه با کرونا بسیار خوشحال و امیدوارم، اما باور بفرمایید که راه منطقی قرنطینه ی اجباری خانگی است، این ویروس بسیار مرموز است و از آنجا که تاکنون رفتار این ویروس کامل شناخته شده نیست و از همه مهمتر وقتی احتمال و نشانه های حمله ی بیولوژیک را کارشناسان تکرار می کنند، شرط عقل است که بالاترین تدابیر را لحاظ کنیم ، امروز به جا است که ما "ترس به جا" را به جامعه تزریق کنیم، همین کاری که این دو روز اخیر در صدا و سیما به نظر بنده دارد صورت می گیرد؛ باید با لحن جدی تر و هشدارهای جدی تر تداوم یابد.

مهدی اسفندیار

کارشناس مجری رادیو سلامت و دبیر سرویس سلامت و رفاه اجتماعی روزنامه صدای ملت

منبع ؛فضای مجازی