شعار سال:نخستین شماره نهمین دوره فصلنامه علمی پژوهشی «جستارهای فلسفه دین» به صاحبامتیازی انجمن علمی فلسفه دین ایران و سردبیری حمیدرضا آیتاللهی با هدف پاسخگویی به نیازهای علمی و ضروری جامعه محققان در حوزه دین پژوهی معاصر منتشر شد.
شمولگرایی نجات از دیدگاه کارل رانر و استاد مطهّری در چکیده مقاله «شمولگرایی نجات از دیدگاه کارل رانر و استاد مطهّری و نقش آن در گفتگوی اسلام و مسیحیت» که در این شماره منتشر شده است میخوانیم: «از جمله مباحثی که نقش مؤثّر و سازندهای در تأثیر و کارآمدی گفتگوهای ادیان، خصوصاً اسلام و مسیحیّت و چگونگی ارتباط پیروان ایندو دین میتواند داشته باشد، تبیین جایگاه نجات و رستگاری و سرنوشت پیروان ایندو دین و به تعبیری بحث «شمولگرایی نجات» است که با بررسی و آسیبشناسی گفتگوها و ارتباطات صورت گرفته بین ادیان مختلف مخصوصاً اسلام و مسیحیّت، یکی از این آسیبها، نگاه و رویکرد «حقّ و باطل» بودن طرفین گفتگو به یکدیگر است که در این مقاله با روش تحلیلی، تطبیقی به دنبال تبیین مبانی مشترک اعتقادی و دینی اسلام و مسیحیّت هستیم. با توجه به متون دینی و علل و شرایطی خاصّ، پیروان هر دو دین میتوانند اهل نجات و رستگاری باشند در نتیجه، متفکّران هردو دین با رویکردی متفاوت، که مبنی بر پذیرش صادقانه یکدیگر و پرهیز از نگاه حقّ و باطل است، در گفتگوها شرکت کرده و میتوانند از منافع مشترک گفتگوها -که تقویت صلح و ثبات و عدالت جهانی است- بهرمند شوند.
استاد مطهّری از غیر مسلمانانی که به دین حقّ زمان (اسلام) دست نیافته و معرفت پیدا نکردهاند، چنانچه این عدم دستیابی و معرفت، بهدلیل تقصیر و کوتاهی و عناد یا تعصّب آنها نبوده و فطرتاً در برابر حقّ تسلیم باشند، باتوجه به خداپرستی و صدق نیّت و اعمال نیک و اخلاقی خود میتوانند اهل نجات باشند که از آنها به «مسلمانان فطری» تعبیر کردهاند. در دین مسیحیّت کارل رانر از متکلّمان معاصر مسیحیّت کاتولیک با طرح نظریة «شمولگرایی نجات» و بازخوانی و تعریف جدیدی از مفهوم «فیض جاودان الهی» در درون انسانها، غیر مسیحیانی را که به این فیض الهی و ندای درونی و وجدانی خود پاسخ داده و به خدا ایمان داشته باشند و اعمال اخلاقی نیک انجام دهند «مسیحیان گمنام» نامیده است و میتوانند نجات یابند.»
دینشناسیِ دورکیم در نگاه فرانظریهای شریعتی در طلیعه مقاله «دینشناسیِ دورکیم در نگاه فرانظریهای شریعتی» اثر سیدجواد میری میخوانیم: «در این مقاله، نقد شریعتی بر جامعهشناسی دین دورکیم واکاوی شده است. این واکاوی نشان میدهد هر نظریهای باید مورد بحث و نقد قرار گیرد و شریعتی نشان داده است که نظریة دورکیمی یکی از مهمترین سرچشمههای جامعوی کردن مقوله دین است (که توانسته نحلههای گوناگون ضدّ مذهبی را تقویت کند) و در این قالب، مسئلة «احساس دینی» در تاریخ بشر -که در ادبیات دینی از آن با مفهوم «فطرت» یاد میگردد- را نفی و مسخ کند و شریعتی با تفکیک بین «احساس دینی» و «روح اجتماعی» این نظریه را نقض کرده است؛ ثانیاً این رویکرد تئوریک شریعتی به عنوان یک «چشمانداز کلاسیک» باید در جهان مطرح شود و این، بهخودیخود، میتواند ایجاد سنّت مطالعات دینی در چهارچوب جامعهشناسی مبتنی بر رویکرد ایرانی با قرائت شریعتی را به منصة ظهور برساند. روش مطالعه در این مقاله، روش تجزیه و تحلیل متون است.»
شعارسال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری بین المللی ایکنا ،تاریخ انتشار: 28 مرداد 1399،کدخبر: 3917381،www.iqna.ir