دو عکس از فرودگاه اصفهان و یک دنیا حرف!

حکومت باید به سرعت هر نوع بارگذاری جدید را بر روی ده‌درصد از خاک وطن که دچار فرونشست شده، متوقف کند. حتی اگر مجبور باشد همه چاه‌های آب را خریده و خسارت مستقیم به کشاورزان و دیگر ذینفعان پرداخت کند. نباید اجازه دهیم این سرطان قلمرو عملیاتی خود را گسترش دهد. فعالیت‌های آب‌بر را لطفاً به حاشیه سواحل جنوب و با رعایت هنجار‌های محیط‌زیستی انتقال دهید و تصور نکنید اگر مقررات سختگیرانه در صادرات محصولات کشاورزی را بردارید، به این مملکت خدمت کرده‌اید! درعوض روی ساخت نیروگاه‌های خورشیدی و بادی سرمایه‌گذاری کرده و زیرساخت‌های تولید پول از محل توریسم سلامت، علمی، ورزشی، فرهنگی، تاریخی و طبیعی را ارتقا بخشید.

شعار سال: رخداد فرونشست زمین، آخرین و غیرقابل‌برگشت‌پذیرترین مرحله از فرآیند ویرانگر بیابان‌زایی است. دشتی که دچار نشست، شکاف و فروچاله شود، حتی اگر از همین امروز دوباره بتوان میزان برداشت آب را در حد تغذیه طبیعی آبخوان کاهش داد، باید دست‌کم بین پنجاه تا هفتاد هزار سال بشریت منتظر بماند تا آن دشت تاب‌آوری طبیعی خود را بدست آورده و ظرفیت آبخوان به قبل از آن ضایعه برگردد.

این بدیهیات را برای هزارمین بار تکرار کردم تا تاکید کنم:‌ای آقایان و خانم‌های مسوول در فرودگاه اصفهان، در شهرک نیروی هوایی، در محله خانه اصفهان، در تخت‌جمشید و نقش رستم، در میناب، در معین‌آباد ورامین، در طاهرآباد کاشان، در ابردژ و در هر منطقه دیگری که نشست زمین در آن اتفاق افتاده! پر کردنِ این شکاف‌ها با لودر و کامیون، درست مثل شیرین‌کردن آب دریا با شکرپاش منزل است. باور کنید آن‌هایی که آن بالا نشسته و ما را می‌نگرند، به عظمت این نابخردی و مدیریت کلنگی سخت می‌خندند!

متاسفم که برخی مسوولین نسبتا محترم در مواجهه با پخش گزارش‌هایم و هشدار به عقوبت‌های استراتژی فرستادن آشغال‌ها به زیر فرش، درصدد انکار، تهدید و تحدید برآمده و از همراهانم خواسته‌اند تا آنچه دیده و گفته‌اند را تکذیب کنند! چرا که برخی‌ها می‌خواسته‌اند زمین‌ها را متری پنجاه میلیون‌تومان بفروشند و حالا بیم ضرر جدی است. اما کسی نمی‌گوید ضرر اصلی هنوز در راه است ...

تصور کنید کشتی شکافته و در حال غرق‌شدن است و ناخدا برای نشان‌دادنِ حالِ خوب کشتی و مسافرانش، دستور نواختن سمفونی شماره نه بتهوون را سردهد!

حکومت باید به سرعت هر نوع بارگذاری جدید را بر روی ده‌درصد از خاک وطن که دچار فرونشست شده، متوقف کند. حتی اگر مجبور باشد همه چاه‌های آب را خریده و خسارت مستقیم به کشاورزان و دیگر ذینفعان پرداخت کند. نباید اجازه دهیم این سرطان قلمرو عملیاتی خود را گسترش دهد. فعالیت‌های آب‌بر را لطفاً به حاشیه سواحل جنوب و با رعایت هنجار‌های محیط‌زیستی انتقال دهید و تصور نکنید اگر مقررات سختگیرانه در صادرات محصولات کشاورزی را بردارید، به این مملکت خدمت کرده‌اید! درعوض روی ساخت نیروگاه‌های خورشیدی و بادی سرمایه‌گذاری کرده و زیرساخت‌های تولید پول از محل توریسم سلامت، علمی، ورزشی، فرهنگی، تاریخی و طبیعی را ارتقا بخشید.

می‌دانم ... چشم‌ها بی‌فایده هستند، وقتی ذهن کور باشد؛ اما ما چاره‌ای جز افروختن چراغ نداریم!
دو عکس از فرودگاه اصفهان و یک دنیا حرف!