شعارسال: در جامعه‌ای که مسئولانش نقدپذیر نیستند زخم‌های اجتماعی هر روز عمیق‌تر می‌شود.

از نگاه هابرماس" جامعه شناس آلمانی گفتمان انتقادی قلب تپنده دموکراسی است. یعنی اگر نقد نباشد. جامعه به سمت استبداد و رکود می‌رود.

طبق اصل ۲۴ قانون اساسی و ماده ۲ قانون مطبوعات رسانه‌ها حق دارند آزادانه به نقد عملکرد مدیران بپردازند، اما در عمل بیش از ۶۰ درصد شکایات از خبرنگاران در سال ۱۴۰۲، فقط به خاطر انتقاد از مدیران بوده است.

رسانه‌ها به عنوان چشم‌های بیدار جامعه باید بتوانند آزادانه به مشکلات بپردازند و صدای مردم را بازتاب دهند؛ اما در کشور ما به ویژه در استان‌هایی مانند گیلان این وظیفه با تهدید و فشار مواجه است.

مسئولانی که نقد را برنمی تابند به جای پاسخگویی منتقدان را متهم می‌کنند و به رسانه‌ها برچسب می‌زنند؛ در حالی که نقد اساس توسعه و اصلاح است.

واکنش‌های عصبی و محدود کردن رسانه‌ها فقط به تعمیق بحران‌ها و افزایش بی اعتمادی عمومی می‌انجامد.

جامعه‌ای که در آن نقد سرکوب می‌شود دیر یا زود با فروپاشی سرمایه اجتماعی مواجه خواهد شد. رسانه‌هایی که از ترس برخورد و محدودیت به سکوت می‌افتند دیگر نمی‌توانند نقش دیده بانان جامعه را ایفا کنند؛ و نتیجه آن گسترش فساد و ناکارآمدی است.

پذیرش نقد نشانه بلوغ سیاسی و اجتماعی است نه نشانه ضعف، اگر مسئولان ما یاد بگیرند که منتقد دشمن آن‌ها نیست و نقد فرصتی است برای بهتر شدن شاید بتوانیم به آینده امیدوار باشیم که در آن رسانه‌ها به جای ترس با شجاعت به بازتاب مشکلات و کاستی‌ها بپردازند.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از حکایت گیلان، تاریخ انتشار: 7خرداد1404، کدخبر:23060، hekayatgilan.ir