سجاد تقیپور- در هر کشور حاکمیت و مردم هر یک دارای حقوقی هستند که باید استیفا
شود. افرادی که از آنها بهعنوان ملت یا مردم یاد میشوند و در مرز جغرافیایی مشخص
تحت نظر حاکمیت زندگی میکنند از سیستم مطالباتی دارند و در عوض حکومت هم تمایل به
تعامل با مردم و شرکت مردم در برخی وقایع ملی را دارد که به حاکمیت وجهه قانونی میبخشد
حکومتها موظفند برای مردم امنیت و آرامش،
شغل، امکانات رفاهی و... جهت یک زندگی مطلوب را مهیا سازند و با اتخاذ تصمیماتی که
مختص هر حکومت است مردم را از وضعیت موجود خود راضی نگه دارند. متاسفانه برخی
افراد در مجموعه حاکمیت درکشور ما حقوقهای ماهانه نجومی دریافت کرده یا هنوز هم
دریافت میکنند و از امکانات دولتی برخوردارند، اما اکثر مردم یا همان ولینعمتان
بهدلیل سوء مدیریت برخی مسئولان در 40سال اخیر همچنان در صف انتظار و بهدنبال
شغل و یک لقمه نان برای خود وخانواده هستند و کماکان دغدغه مشکلات لاینحل خود را
داشته و در تامین نیازهای اولیه زندگی خود ماندهاند.
توافق ایران با قدرتهای بزرگ دنیا تحت
عنوان «برجام» به سرانجام «معامله برد -برد قرن» رسید و ملت منتظر اثرات رفع تحریمها و دلخوش به پسابرجام بودند که
ترامپ در آمریکا بر سر کار آمد و علیرغم اینکه از آن بهعنوان یک فرد دمدمیمزاج و
ناخوش احوال در عرصه سیاست یاد میکردند در عمل میبینیم به آنچه که در دوران
رقابتهای انتخاباتی با رقیبان به حامیان خود و مردم آمریکا قول داده بود عمل کرده
و در عرصه بینالملل علیرغم تنشها و عدم همراهی با برخی متحدان همیشگی خود
توانسته اسب سرکش خود را به جلو براند و رژیمی مثل کره شمالی را به پشت میز مذاکره
بنشاند
.
وی سوا از صحیح یا ناصحیح بودن سیاستهایش
نشان داده به شعارهایش عمل میکند و شاید از این حیث میتواند الگویی مناسب برای
برخی مسئولان ما باشد که خوب حرف میزنند و بد عمل میکنند .
بپذیریم که همین ترامپ- به قول برخیها
دیوانه- توانسته اقتصاد بیمار ما را به چالش و حتی بحران بکشاند.
بپذیریم که همین ترامپ -به قول برخیها
روانی- توانسته چرخ اقتصاد ما را از حرکت باز دارد.
مردم آنچنان سر در گم هستند که نمیتوانند
برای روز بعد خود برنامهریزی کنند و فقط مجبورند و از روی نیاز در تهیه مایحتاج
روزانه زندگی خود تردید به دل راه نمیدهند چرا که نیازهای اولیه و حیاتی آنها
محسوب میشوند.
در برخی شهرهای کوچک اقشار کم درآمد در
محلههای فقیرنشین از نانواییهای محله نان قرضی میخرند.
در نبود یا حضور کمرنگ دستگاههای نظارتی
سوداگران اقتصاد و بازار هر کاری که برای خود سودمند میبینند انجام میدهند.
کنترل بازار از دست خارج شده و تنها مردم هستند که میبایست تاوان این هرج و مرج
را پس بدهند. مسئولان جلسهها میگذارند و مانورهای رسانهای میدهند که برای
جلوگیری از وخیمتر شدن اوضاع اقتصادی چنین و چنان کرده و برنامهها داریم، اما
دریغ از یک ذره تاثیرگذاری برنامههای تئوری و غیرعملی که در عمل به بهبود اقتصاد
کشور کمکی نکرده و به کاهش مشکلات اقتصادی و بهتر شدن وضع معیشت مردم منتهی نشده
است.
مسئولان ما خوب حرف میزنند و نوید فرداهای
بهتر را میدهند، اما فرداها بدتر از دیروزها برای مردم میگذرد. گوش مردم بدهکار
شعارهای پوچ همیشگی مسئولان نیست و دیگر به وعدههای سر خرمن اقتصاد اعتماد نمیکنند
. ارز و سکه همچنان سیرصعودی و روند افزایش معمول چندماه گذشته خود را طی میکند
نا امیدی از وضعیت اقتصادی مبهم که فردایش
ناپیدا است در مردم روز به روز بیشتر میشود. جالب است برخیها در این اوضاع قمر
در عقرب با دل سیر خود روند قدرتطلبی منسوخ خود را دنبال میکنند و با به راه
انداختن دعواهای سیاسی طیف مقابل و اشخاص دیگر را مسئول وضعیت بحرانی موجود میدانند.
همه مسئولین چه انتخابی و چه انتصابی در بهوجود
آمدن وضعیت موجود مقصر هستند.
در حالیکه در طی سالیان گذشته بهصورت
مداوم در رسانهها از خودکفا شدن کشور در بخشهای مختلف صنعت و تولیدات سخن رانده
شده در عمل چنین نمیبینیم و با یک امضای رئیس جمهور آمریکا قیمت اقلام از شیر مرغ
تا جان آدمیزاد در ایران چند برابر میشود و این خود اکثر ادعاهای مطرح شده طی
سالیان گذشته توسط مسولان را رد میکند چرا که خودکفایی یعنی از ابتدا تا انتهای
تولید یک محصول و حتی قطعات دستگاههای خط تولید آن محصول بومی باشد.
هزاران پروژه و طرح پتروشیمی در کشور بهدلیل
نداشتن قطعات مورد نیاز خارجی نیمه کاره ماندهاند یا به کندی در حال تکمیل شدن
هستند.
بسیاری از توربینها در تاسیسات نفتی ما
هنگام خرابی یک قطعه خارجی ، تا رسیدن قطعه مورد نیاز که از خارج تامین میشود میبایست
ماهها از سرویس خارج شود و مثالهای بسیاری که در اینجا نمیتوان به آنها پرداخت.
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت فرارو، تاریخ انتشار 21 مرداد97، کد خبر: 370533، www.fararu.com