شهرداری تهران در گزارشی از تداوم تولید حجم بالای پسماند در تهران خبر داده و علت آن را شیوع کرونا و خانهنشینی شهروندان اعلام کرده است. براساس آمار و اطلاعات شهرداری تهران میزان پسماندهای تولیدی در شهر تهران از ۷۵۰۰ تن به ۴۹۰۰ تن در روز کاهش پیدا کرده بود، اما با شیوع ویروس کرونا پسماندهای تولیدی در پایتخت به همان میزان سابق یعنی ۷۵۰۰ تن بازگشت، اما با این تفاوت که حجم قابل توجهی دستکش و ماسک و … ترکیب همیشگی پسماند را برهم زد.
شعار سال: شهرداری تهران در گزارشی از تداوم تولید حجم بالای پسماند در تهران خبر داده و علت آن را شیوع کرونا و خانهنشینی شهروندان اعلام کرده است. براساس آمار و اطلاعات شهرداری تهران میزان پسماندهای تولیدی در شهر تهران از ۷۵۰۰ تن به ۴۹۰۰ تن در روز کاهش پیدا کرده بود، اما با شیوع ویروس کرونا پسماندهای تولیدی در پایتخت به همان میزان سابق یعنی ۷۵۰۰ تن بازگشت، اما با این تفاوت که حجم قابل توجهی دستکش و ماسک و … ترکیب همیشگی پسماند را برهم زد.
آمارهای متناقض
هرچند درباره میزان تولید پسماندها در شهر تهران اتفاق نظری وجود ندارد. «سهیل اولادزاده»، کارشناس و فعال محیط زیستی با اشاره به این موضع به فراز میگوید: «طی سالهای گذشته ما آمارهای مختلف و بعضا متناقضی را درباره میزان تولید پسماند در شهر تهران داشته ایم. از یک سو شهرداری یک عددی را ارائه میکند و از سوی دیگر، سازمان محیط زیست اعداد متفاوتی را به عنوان میزان تولید پسماند اعلام میکند. باید پرسید که چه اتفاقی افتاده بود که میزان تولید زباله به ۴۹۰۰ رسیده بود؟ به نظر من این آمارها آن قدر دقیق نیستند.»
براساس آمارهای ارائه شده توسط مدیرکل محیط زیست استان تهران روزانه ۱۱ هزاتن پسماند عادی در شهر تهران تولید میشود؛ آماری که حدود ۴ هزار تن با آمار شهرداری تفاوت دارد و سخنان اولادزاده درباره آمار متناقض تولید زباله را تایید میکند.
اولادزاده میافزاید: «با این حال، حتی اگر آمار پایین را در نظر بگیریم نیز تولید روزنامه زباله در شهر تهران بسیار بالا است و با تولید زباله کل استان مازندران برابر است.»
تغییر ترکیب پسماندها
همچنین پسماندهای عادی تهران نیز نسبت به سالهای اخیرهم از نظر حجم و میزان و هم از نظر ترکیب زباله تغییر کرد. افزایش میزان پسماند تولید شده تنها ناشی از افزایش استفاده از ماسک، دستکش و وسایل حفاظتی نبود بلکه افزایش استفاده از مواد غذایی بستهبندی شده و مصرف مواد شوینده و ضد عفونیکننده نیز در تغییر ترکیب پسماند شهری موثر بود.
هرچند از اوایل اسفندماه سال ۹۸ تمامی پسماندهای عادی بیمارستانی با دسته بندی عفونی تفکیک شده، اما این موضوع در مورد پسماندهای عادی خانگی رخ نداده است.
این کارشناس محیط زیست با اشاره به خطرات این موضوع میگوید: «متاسفانه ما هیچ برنامهای برای وضعیت کرونایی نداشتیم و تفکیک زبالههای در این ایام انجام نشده است و این موضوع میتواند با توجه به تغییر ترکیب زبالهها موجب پخش و افزایش پاندمی کرونا شود. باید از ابتدا موضوع زباله هایی، چون دستکشها و ماسکها را مورد توجه و بهتر بود آنها را جزء پسماندهای عفونی قرار میدادند.»
گفتنی است در ایران «بازیافت دستی» زباله انجام میشود. در حال حاضر اکث زبالههای تولیدی کشور در محلهای جمع آوری زباله انباشته میشوند و پس از انباشت، عمل بازیافت به دست افرادی که با نام «زباله گرد» شناخته میشوند، انجام میشود. زباله گردها شامل گروههای سنی و جنسی مختلف میشوند. زنان و کودکان ایرانی و افغان از جمله افرادی هستند که عمل تفکیک زباله را انجام میدهند. زباله گردها در ازای دریافت مبلغی کار تفکیک را در محلهای جمع آوری زباله انجام میدهند.
بازیافت کم، زباله زیاد
براساس آمارهای رسمی، سالانه حدود ۲۰ میلیون تن زباله در ایران تولید میشود و تنها فقط ۲۰ درصد زبالهها در کشور بازیافت میشوند. درواقع، سالانه ۱۶ میلیون تن زباله در کشور در زیر خاک دفن میشود و تنها ۲ درصد دفنها به صورت بهداشتی است. این در حالی است که متوسط بازیافت زباله در جهان ۷۰ درصد است.
کشورهای مختلف جهان سال هاست که متوجه شده اند زباله میتواند منبع درآمد باشد و تنها هزینه مالی و زیست محیطی نداشته باشد از این رو سرمایه گذاریهای کلان به همراه فرهنگ سازی و اجرای سخت قوانین چه در سطح خانگی و چه تجاری انجام میشود.
در آلمان که روزانه۹۰هزار تن زباله تولیدمی شود، تقریبا دو برابر میزان تولید در ایران است، آماز بازیافت ۸۰ درصد است. در این میان کشور سوئد به علت کمبود تولید زباله مجبور به وارد کردن آن از کشورهای همسایه شده تا با زبالههای بازیافتی بتواند به تولید برق و کود کشاورزی کمک کند.
در خاورمیانه پیشرفتهترین سیستم بازیافت زباله در شارجه امارات است. شارجه در مدت ۱۰ سال توانسته است ۷۰ درصد زباله تولیدی خود را بازیافتکند. ایران برای رسیدن به میزان بازیافت بیشتر نیازمند ایجاد سیاستهای جدیدی است. تحول در میزان تولید زباله، مدیریت تفکیک و تکنولوژی لازم برای تبدیل زباله به انرژی یا کالای جدید از نمونههای این سیاستها هستند. در مجموع تقویت همه این عوامل در کنار عوامل فرهنگی، آموزشی و فردی میتواند تغییری در میزان بازیافت زباله در ایران ایجاد کند.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری فراز، تاریخ انتشار: 5 بهمن 1399، کدخبر: - ، www.faraz.ir