
نژادبهرام ادامه داد: در سند آن هم زمین آمده است و مالک در سال ۹۸ به رای کمیسیون ماده ۱۲ اعتراض میکند و کمیته کارشناسی پس از بررسی در سال ۹۹ آنجا را غیر باغ معرفی می کند.
او گفت: نظر کمیسیون شهرسازی این است که ملک با توجه به رای کمیسیون ماده ۱۲ و عکسهای هوایی و سند باغ نیست.
سید ابراهیم امینی با طرح پرسشی مطرح کرد:
اگر کمیسیون ماده ۱۲ آن را موات اعلام کرده، با توجه به اینکه موات در اختیار دولت است، آیا این ملک به مالک واگذار شده است؟نژادبهرام در پاسخ گفت: مجموعه پلاک ثبتی مذکور متعلق به سازمان زمین شهری بوده و در سال ۱۳۷۹ به مالک واگذار شده است.
صدر اعظم نوری رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورا در تشریح نظر موافق کمیسیون گفت: صرف نظر از اینکه مالک چه کسی باشد، این ملک در سال ۹۱ باغ معرفی شده است. اما دلیلی که آورده اند میگوید: "علی رغم اینکه درختی وجود ندارد" باغ تشخیص داده میشود.
وی افزود: این ملک نه حدنصاب دارد و نه در سند مشجر آمده است.
سپس حجت نظری در مخالفت با کمیسیون اظهار داشت: مواردی داشته ایم، ا
شخاصی خواسته اند برای سوداگری زمینی که باغ نبوده را باغ کنند تا برج باغ بسازند. در اینگونه موارد اگر شورا قبلا ملکی را باغ معرفی کرده ما نیز همان کار شورا را تایید کنیم.
وی افزود: میپذیرم که اینجا باغ نیست، اما فکری برای سوداگران هم باید کرد.
سید حسن رسولی در این باره اظهار داشت: در صفحه هفت ضمیمه آمده است که در سندی از طرف سازمان مسکن و شهرسازی تهران اعلام موات بودن ملک شده است. اما هیچ نسبتی بین این نامه اداره کل راه و شهرسازی تهران و کمیسیون ماده ۱۲ نیست.
او ادامه داد: همچنین در صفحه ۱۷ هیات کارشناسی بر اساس قانون زمین شهری سال ۵۹ اظهار نظر کرده است. حال آنکه قانون در سال ۸۸ تغییر کرد و پیش از آن زمینهای موات بیش از هزار متر توسط دولت مصادره می شد؛ لذا پیشنهاد میکنم به کمیسیون اعاده شود.
نایب رییس شورای شهر نیز تاکید کرد: هیچ درختی در این ملک وجود ندارد و در سند هم زمین آمده است و اراضی موات نیز برای ساخت و ساز واگذار میشوند؛ لذا فکر میکنم برای پاس داشتن حقوق مالکانه مالک، نظر کمیسیون را بپذیریم.
در نهایت نظر کمیسیون به رای گذاشته شد و با ۱۲ رای موافق به تصویب رسید.نژاد بهرام در ادامه به پرونده دیگری اشاره داشت و گفت: پلاک ثبتی دوم با مساحت ۳۱۷۸ متر در درکه واقع در منطقه یک است که در سند آن «یک قطعه زمین و توتستان و بنای احداثی» آمده است. در سند مادر آن نیز «قطعه زمین مشجر» آمده است و کمیسیون ماده هفت در سال ۹۹ آن را با ۱۵۹ درخت دارای شرایط باغ بودن دانسته است. همچنین در سال ۸۷ هم با ۱۳۹ درخت، باغ شمرده شده است و در حال حاضر حدنصاب آن ۱۷۳ اصله درخت است؛ لذا کمیسیون شهرسازی بخاطر قید عبارات توتستان و مشجر، آن را باغ میداند.
حسن خلیل آبادی پس از استماع این شرایط این پرونده گفت: در یکی از اسناد عبارت مشجر ذکر شده، اما این عبارت در برخی اسناد قید نشده است.
در نهایت با رای اعضا این پرونده پلاک ثبتی به مراعا گذاشته شد.
نژاد بهرام به پرونده دیگری اشاره داشت و افزود: پلاک ثبتی سوم ملکی در منطقه یک واقع در درکه به مساحت ۱۷۲۹ متر است که در سند آن «یک قطعه زمین مشجر» آمده است و کمیسیون ماده هفت در سال ۷۲ آن را باغ خوانده و باز کمیسیون ماده ۱۲ در سال ۹۹ آن را باغ اعلام کرده است و این درحالیست که حدنصاب درختان آن ۹۵ اصله است. کمیسیون شهرسازی هم با توجه سند و رای کمیسیون ماده ۱۲ آن را باغ می شمارد.
حسن خلیل آبادی در مخالفت اظهار داشت: اینجا خانهای مسکونی بود که به علت فضای زیاد در آن درخت کاشته اند و لذا باغ نیست، بلکه مسکونی است.
سید حسن رسولی نیز اظهار داشت: مسکونی بودن دال بر باغ نبودن نیست و باغ بودن هم دال بر مسکونی نبودن نیست. این ملک باغ بوده و هست و خب در آن یک خانه مسکونی هم وجود دارد.
در نهایت نظر کمیسیون مبنی بر باغ بودن ملک، به رای گذاشته شد و با ۱۴ رای موافق به تصویب رسید.چهارمین پلاک ثبتی در دستور هفتم، بعلاوه دستورهای ۱۱، ۱۴ و ۱۵، ملکی در حدود ۶۱۰ متر مربع در شهر ری، میدان بسیج است و کاربری قدیم آن فضای سبز بود که زهرا نژاد بهرام در این خصوص اظهار داشت: کمیسیون ماده ۱۲ آنان را در سال ۶۷ باغ ندانسته، اما در سال ۷۷ آنان را پارک عمومی تعریف کرده است. ملک در سال ۹۹ با ۷۹ درخت شرایط باغ بودن را دارد و حدنصاب آن ۲۴ اصله بوده است. کمیسیون ماده ۱۲ آنان را دایر مسکونی و محل پرورش گل و گیاه خوانده است.
خلیل آبادی در مخالفت با نتیجه گیری در این پرونده اظهار داشت: اینجا یک زمین است که در قدیم متعلق به دکتر گرامی رییس بیمارستان فیروزآبادی بود. اینجا هم صنعتی است و هم محل پرورش گل است و هم بخشی از نهر چشمه علی از آن میگذرد و اطراف آن هم مسکونی است و در حال حاضر برخی ورثه جواز گرفته و در حال ساخت هستند و لذا صرفا باغ نبوده است.
صدر اعظم نوری نیز اظهار داشت: این ملک بخشی از یک باغ بزرگ موسوم به باغ بالا بوده است و در سال ۹۹ هم کمیسیون ماده هفت آن را حائز شرایط باغ دانسته است؛ لذا با توجه به سند مادر، این ملک باغ است.
در نهایت نظر کمیسیون برای دستور هفتم به رای گذاشته شد و با ۱۱ رای موافق به تصویب رسید.در ادامه پروندههای پلاک ثبتی در ردیفهای یازدهم دستور جلسه با ۱۴ رای موافق، دستور چهاردهم هم با ۱۵ رای موافق و دستور پانزدهم هم با ۱۵ رای موافق باغ بودنشان به تصویب رسید.