شعار سال: اینجانب مهتا بذرافکن این یادداشت را بدون دعوت و بعنوان یک زن شهروند روستانشین؛ خیلی خلاصه و کوتاه، برای دولت آقای رئیسی مینویسم...
وضعیت کشاورزی فاجعه بار و توسعه نابخردانه و عجیب صنایع آب بر در استانهای پرتنش آبی، آینده ایران را بسیار مخاطره آمیز کرده..
آقای رئیسی از شما تقاضا دارم که پیامد طرحهای انتقال آب و سدسازی را مشاهده کنید و جلوی طرحهای سدسازی و انتقال آب برای مصارف کشاورزی و صنعت بگیرید.
با وجود اجرای دهها طرح انتقال آب از سرشاخههای حوضه کارون و خزر به کویر مرکزی؛ همچنان یزد، اصفهان، سمنان، کرمان و.. با افزایش مصرف روزافزون با بحران آب مواجهند.
از همه بدتر روزگار خوزستان این چنین سیاه شده است، مردم ساکن در پرآبترین استان ایران نه آب شرب دارند و نه کشاورزی درست و درمان، نخلستانها خشک شده؛ نه تالابها سالم مانده و نه رودخانهها.
ایران شدیدا به مدیریت یکپارچه، عادلانه، قانونمند و با نگاه به منافع ملی، بجای منافع محلی و منطقهای در حوزه آب نیاز دارد.
مدیریت مصرف و توزیع عادلانه آب و سرمایه گذاری در این حوزه در شیوه کنونی حذف شده است.
چه باید کرد؟
اگر هدف اشتغالزایی و پایداری سرزمین است.
صنایع آب بر را علی رغم مقاومت کنسرسیوم مافیا، در نوار ساحلی خلیج فارس و دریای عمان توسعه دهید تا هم اقتصاد و هم جمعیت در سواحل توسعه یابد.
روستاهای هر کشور یکی از مهمترین سرمایهها برای حفظ امنیت غذایی است. کشوری که روستاهایش حفظ کند. اهمیت نسبی خود را در دنیا افزایش میهد.
این شیوه کشاورزی فاجعه بار و برداشت بیرویه آبهای زیرزمینی تقریبا همه دشتهای ایران را با خطر فرونشست زمین مواجه کرده است.
با توجه به شرایط اقلیمی و گرمایش و متغیر بودن مدلهای بارش در عصر کنونی؛ بسیار ضروری است که با تیمی از متخصصان؛ علاوه بر کارشناسان آب و محیط زیست، متشکل از حقوقدانان و اقتصاددانان و جامعه شناسان و حتی روان شناسان اجتماعی قوانین و مقررات و دستورالعملها بازنگری شده و تغییر یابد.
اکثریت کشاورزان قدرت مالی سرمایه گذاری برای تغییر شیوه و الگوی کشت ندارند. دولت جنابعالی اگر به دنبال اشتغال پایدار، نجات روستاها و منابع آب، کشاورزی ثروت زا و امنیت غذایی و ملی است، میتواند و باید سرمایه اجرای پروژههای سدسازی وانتقال آب را به سمت توسعه کشت جمعی گلخانهای پیشرفته همراه با توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی کم آب بر در شهرکهای صنعتی روستایی تغییر دهد تا ضمن تغییر شیوه تولید و الگوی کشت، هزاران شغل ایجاد و کشاورزی، وسیع، فقرزا و دلال محور امروز به کشاورزی ثروت زای مبتنی بر رقابت و صادرات محصولات سالم تغییر یابد.
وضعیت اسفبار روستاهای جنوب کشور حاصل تصمیمات نادرست در حوزه آب و محیط زیست و اقتصاد کشاورزی است. برای نجات ایران باید از اراده برای نجات آبهای زیرزمینی شروع کنیم.
این مسیر سخت و نیازمند به افزایش سواد آبی برای اتخاذ تصمیم گیریهای سخت، چانه زنی برای جلب مشارکت همه ذینفعان و سرمایه گذاری برای اقدامات زیرساختی است و در شرایط کنونی سرمایه گذاری برای تغییر کشاورزی و احداث گلخانهها و شیوه آبیاری؛ اقدام زیرساختی در جهت خیر عمومی و نجات کشور است و تنها راه موجود برای ایران؛ نجات روستاها و منابع آب و بویژه آبهای زیرزمینی است. /نشریه زنان روستایی و عشایری
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال برگرفته از روزنامه مستقل