می‌توان یکی از دلایل تمایل کسب‌وکارهای ایرانی به کوچک بودن و کوچک ماندن را ریسک‌های تجاری و غیرتجاری دانست.بسیاری از صاحبان کسب‌وکارهای کوچک بیش از هر موضوعی نگران تهدیدهای گاه‌وبیگاه نهادهای دولتی و حاکمیتی، رقبای صاحب رانت ، دخالت‌های نابجای دولتی‌ها، تصمیم های بدون مطالعه مسئولان و برخی ارگان‌ها هستند.

بنابراین می توان نتیجه گرفت که بسیاری از تولیدکنندگان داخلی بیش از اینکه به فکر توسعه صنایع و تولیدی های خود باشند،به فکر برطرف کردن موانع و ناملایمت های سیاستمداران و سازمان های مختلف دولتی هستند.همچنین در شرایط بی تعادلی بازار ارز و فضای نامطلوب کسب و کار،بسیاری از سرمایه گذاران تمایلی به سرمایه گذاری در تولید نداشته و شاید ترجیح دهند سرمایه خود را در ارز و سکه و یا بانک به امانت بگذارند.

در کنار این عوامل،نباید از درست اجرا نشدن اصل 44 و خصوصی سازی غافل شد که خود موجب از بین رفتن بسیاری از صنایع بزرگ کشور و یا کوچک شده آنها به واحدهای تولیدی کوچک و متوسط شده است.شاید بتوان گفت تبدیل واحدهای بزرگ دولتی به واحدهای خصولتی و سوء مدیریت بسیاری از مدیران ناکارآمد موجب شده است تا دیگر تمایل و رغبت عمومی در حوزه صنایع کشور به توسعه و بزرگ شدن کم رنگ شود و مدیران این واحدها از بزرگ شدن واحدهای خود،احساس نگرانی داشته باشند.

همچنین برخی از واحدهای تولیدی کشور احساس می کنند در صورتیکه که کوچک باشند،بیشتر مورد ترحم و حمایت های دولتی قرار خواهند گرفت و این امر به دلیل چتر حمایتی است که دولت در راستای حمایت از واحدهای تولیدی کوچک از طریق بخشودگی مالیات و یا اختصاص تسهیلات به کار برده است و درمقابل این واحدهای بزرگ هستند که به دلیل بزرگ بودن و سودهای بیشتر مجبورند بار بزرگ تری از مصایب صنعت را به دوش بکشند.

در ادامه این گزارش به بررسی بیشتر عوامل موثر در تمایل شرکت ها و واحدهای تولیدی ایرانی به کوچک ماندن پرداخته ایم که در ادامه آمده است؛

صنایع ما گاهی احساس می‌کنند؛اگر کوچک باشند جای ترحم و بخشودگی بیشتری دارند

محمدرضا برکتین دبیر خانه صنعت، معدن تجارت اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی، اظهار کرد: همه انسان‌ها به طور طبیعی از درون آمادگی برای بزرگ شدن دارند اما در جامعه‌ای که بزرگ بودن در آن تقبیح شده باشد، تمایل کسب و کار‌ها نیز برای رشد و پیشرفت کاهش پیدا خواهد کرد.

وی افزود: در جامعه‌ای که مبتنی بر اقتصاد نفتی است، معمولا افراد تمایل کمتری برای پیشرفت واحد‌های تولیدی و صنعتی خود داشته و نیاز کمتری را برای تبدیل استعدادهای بالقوه تولیدی و صنعتی خود احساس می‌کنند.

برکتین تصریح کرد: صنایع ما گاهی احساس می‌کنند اگر کوچک باشند جای ترحم و بخشودگی بیشتری دارند اما در صورتی که به واحد‌های بزرگ تبدیل شوند هیچگاه شامل بخشودگی در بسیاری از قوانین نخواهند شد.

دبیر خانه صنعت، معدن تجارت اصفهان اضافه کرد: این موضوع موجب سوء تفاهم برخی شرکت‌های داخلی شده است و حتی در برخی از موارد شاهد تقلب و سوء استفاده از قوانین هستیم.

وی افزود: به عنوان مثال در جایی که بزرگ بودن یک شرکت یا واحد تولیدی منافع بیشتری برای آن شرکت دارد، همه با هم تجمیع شده و خود را یک واحد بزرگ معرفی می‌کنند در حالی که اگر کوچک بودن موجب دریافت تسهیلات و بخشودگی مالیات و جرایم دیگر شود همین واحد‌ها خود را تک تک و جدا معرفی می‌کنند.

برکتین در راستای تشریح بیشتر دلایل واحد‌های صنعتی کشور برای کوچک ماندن بیان کرد: عدم هماهنگی مسئولان اجرایی و قانون‌گذاران با تولیدکنندگان موجب شده که تولیدکننده داخلی خود را فرزند ناتنی خانواده صنعت بدانند و در نتیجه هیچ گاه تمایلی به پیشرفت و بزرگ شدن نداشته و می‌توان گفت این واحد‌ها همیشه در زمانی سرخورده و مأیوس شده‌اند.

دبیر خانه صنعت، معدن تجارت اصفهان با تأکید بر مزایای اقتصاد مقاومتی در جهت رشد و تعالی سازمان‌ها و واحد‌های تولیدی گفت: در صورتی که روند اقتصاد مقاومتی به درستی اجرا شود بدون شک در آینده‌ای نزدیک به مرحله استقلال از درآمدهای نفتی می‌رسیم.

وی در خاتمه یادآور شد: متأسفانه عملکرد ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی کشور به سمت انجام وظایف روزانه و مسائل پیش پا افتاده سوق پیدا کرده و در نتیجه از وظایف اصلی خود غافل شد.

سرمایه‌گذاران و تولیدکنندگان در فضای کنونی احساس امنیت نمی کنند

در ادامه گزارش عبدالحمید قدیمی دبیر انجمن ریخته‌گری ایران در گفت‌وگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی،اظهار کرد: سرمایه‌گذاران بخش خصوصی تمایلی به گسترش فعالیت و همچنین متمرکز کردن واحد‌های تولیدی و بزرگ شدن ندارند.

وی در تشریح دلایل عدم میل واحد‌های تولیدی و صنعتی کشور برای بزرگ شدن افزود: شاید بتوان دلیل اصلی این موضوع را فقدان آرامش در فضای کسب و کار و اقتصاد کشور دانست زیرا بسیاری از سرمایه‌گذاران و تولیدکنندگان در فضای کنونی احساس امنیت نکرده و سرمایه بیشتری را به تولید اختصاص نمی‌دهند.

قدیمی تأکید کرد: بسیاری از افراد به دلیل آنکه نمی خواهند سرمایه‌شان دچار تنش شده و پول‌هایشان را از دست بدهند، سعی می‌کنند واحد‌های کوچک خود را حفظ کنند و تلاشی برای بزرگ کردن تولیدی‌های خود انجام نمی‌دهند.

دبیر انجمن ریخته‌گری ایران ادامه داد: واحد‌های بزرگ صنعتی و تولیدی مجبورند مطالبات مختلفی همچون مالیات، بیمه و همچنین مطالبات و توقعات نانوشته برخی از سازمان‌های کشوری و منطقه‌ای را پاسخگو باشند.

وی تصریح کرد: به عنوان مثال خودروسازان در برخی از شرایط به دلیل توقعات بسیار که از آن‌ها وجود داشت نتوانستند به بهره‌وری مورد پیش بینی برای خود دست یابند به طور مثال بسیاری از نمایندگان توقع داشتند افرادی را که معرفی می‌کنند به راحتی در شرکت‌های خودروسازی استخدام شوند و مسائلی از این قبیل که باعث شد شرکت‌های خودروسازی در وضعیت نامطلوب کنونی به سر برند.

قدیمی در خاتمه یادآور شد: مهمترین اصل برای به جلو راندن صنایع و بزرگ کردن واحد‌های تولیدی، شفاف‌سازی در روند قوانین کشور است که موجب کوتاه شدن قوانین نانوشته و توقعات بی مورد از واحد‌های تولیدی خواهد شد.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ انتشار: 23 تیر 1397 ، کدخبر: 6586589،www.yjc.ir