شعار سال: به مناسبت روز جهانی موزه، حجت نظری -
عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران – به بازدید
موزه ثبت احوال، موزه هنرهای ملی، موزه اسقف اعظم آرداک مانوکیان، موزه صبا، موزه
نقاشی پشت شیشه رفت. او بازدید از 10 موزه کاخ گلستان، کاخ نیاوران، کاخ سعدآباد،
نقاشی پشت شیشه، فرش، رضاعباسی، ملک، هنرهای ملی، موزه آبگینه و سفال و موزه ملی
را هم که امکان بازدید رایگان آنها در 28 اردیبهشت (روزجهانی موزهها) فراهم بود،
در صفحه اینستاگرامش معرفی کرده بود.
البته برخی میراثیان به کار او خرده گرفتند و نوشتند:«ببخشید ایشان از
جیب خلیفه میبخشند.اول شورای تهران در دو سال گذشته به جز سلفی درمانی کاری برای
موزهها نکردهاند. پارسال با هیاهو کمیسیون فرهنگی جلسهای را برای سیاستگذاری
موزههای شهرداری برگزار کرد که بعدش هیچ حاصلی نداشت و از آن همه مصوبه و شعار و
جلسه چیزی حاصل نشد.ایشان خوبست بدانند که با یک روز رایگان و شعار از تریبون شورا
چیزی حاصل نمیشود.واقعا ایشان میدانند چند موزه زیر نظر شهرداری تهران و زیر نظر
چند سازمان است. آیا میدانند چقدر اموال در این موزهها هست؟ اصلا تا حالا از
آنها بازدیدی کردهاند و تصوری از مشکلات آنها دارند؟این اعضای مدعی شورا خوبست
بدانند که دو سال را برای ساماندهی سوزاندهاند و فقط به حرف های بزرگ بی ثمر و
سلفی نگاری بسنده کردهاند که دیگر همان هم اثری ندارد.ایشان میدانند این ده موزه
دیدن چقدر وقت میبرد؟تازه بعد از اخبار و خرابی بغداد آمدهاند. آقا دیر رسیدید. همکاران دیگرتان زودتر دوربین شان
را کوک کردهاند.»
شاید این حرف ها در وهله نخست نشان از خشم و بغض موزهدارانی دارد که
سال ها به امید بهبود اوضاع تدبیرها اندیشیدهاند و ماحصلش یک هیچ به وسعت تمام
طول سالهای خدمتشان باشد.اما این انتقاد سبب نشد تا حجت نظری از بازدید منصرف
شود، به سخنان موزهداران گوش فرا ندهد و یادداشت برداری نکند و البته باید دید
چقدر پیگیر مشکلاتی که از نزدیک دید، خواهد بود تا تصویر ایجاد شده از مسوولان
اندکی در ذهن موزه داران تغییر کند.
و البته اقدام نظری امری است که حداقل باید بین مسوولان میراث فرهنگی
به یک رویه تبدیل شده باشد اما روز موزهها و هفته میراث فرهنگی به طور معمول در
این سازمان با همایش و سخنرانی و نشست خبری به پایان میرسد و هیچ مسوولی برای
بازدید محوطهها، بناها، موزهها و بافتها و شنیدن سخن باستانشناسان، مرمتگران،
معماران، مردمشناسان و موزهداران و اعضای پژوهشگاه میراث فرهنگی وقتی ندارد. به
نظر میرسد سلفی درمانی بیش از سایر مسوولان کشور، گریبانگیر خود سازمان میراث
فرهنگی است که سالهاست چنین رویه را باب کرده است!
اجازه افشای اطلاعات افراد را نداریم
موزه ثبت احوال نخستین مقصد حجت نظری بود. بنای تاریخی این
موزه که در ساختمان سازمان ثبت احوال کشور در خیابان امام خمینی (ره) قرار دارد،
متعلق به دوره ناصری است گویا آن ساختمان متعلق به یکی از همسران ناصرالدین شاه
بود که در گذر زمان به مکانی اداری تبدیل و به مالکیت مجلل الدوله یکی از
شاهزادگان قاجار درآمده. این بنا پس از فوت بین فرزندان از جمله عصمتالملوک همسر
رضا خان تقسیم میشود، اما سرانجام در دوم خرداد 1313 ورثه مالکیت عمارت را به
اداره «احصائیه و سجل احوال» سابق منتقل میکنند.
زهرا ناصری – رئیس
موزه – که به شرح تک تک آثار از شناسنامههای
رهبران انقلاب گرفته تا هنرمندان و شهدای کشور و حتی خاندان پهلوی و رجال قاجار میپردازد
این اداره را هویت تاریخ کشور میداند.
روی هر ویترین تابلوی با این مضمون «عکس نگیرید» قرار دادهاند، در
حالی که بیشترین اسناد شناسنامهای متعلق به افرادی است که درگذشتهاند.
ناصری در پاسخ به این پرسشِ نظری که چرا با وجود فوت صاحبان این اسناد،
اجازه ثبت تصویر وجود ندارد، توضیح میدهد: براساس قانون ماده ۳۴، اطلاعات اشخاص جز برای خود شخص و
مقامات ذیصلاح و دولتی و قضایی نباید منتشر شود، دستمان را قانون بسته است، ما
اجازه افشای اطلاعات افراد را نداریم، از سوی دیگر برخی از ورثه افراد درگذشته نیز
با این موضوع مشکل دارند و در موارد قبلی به ما اعتراض کردهاند.
نورپرداری موزه ثبت احوال استاندارد میشود
احوال موزه ثبت احوال خوب است، از آثار گرفته تا فضای
عمومی و محل نمایش آثار، به جز نورپردازی که لوسترهای 150 ساله، وظیفه پر نور کردن
فضا را دارند، اما این نور استاندارد ندارد.
در این بین ناصری خبرمیدهد: در برنامهریزی انجام شده برای امسال، قصد
داریم نورپردازی مناسب موزهای برای این فضا انجام دهیم، چون نور کنونی مناسب این
وضعیت نیست.
موزه ثبت احوال در روزها و ساعات کاری و رایگان برای حضور عموم مردم
فعال است.
موزه ارامنه از لباسها تا نقره جات و انجیلهای فاخر
موزه «اسقف اعظم آرداک مانوکیان» در خیابان میرزا کوچک خان
(جمهوری روبروی سی تیر)، دومین مقصد نظری است. موزه را اسقف اعظم سابق ارامنه حدود
10 سال پیش در زیر زمین یکی از ساختمانهای کلیسای «مریم مقدس» در خیابان
میرزاکوچک خان برپا کرده است و آثار تاریخی، تابلوهای نقاشی و مجسمه که برخی مربوط
به دوره معاصرند فضای زیرین کلیسای مریم مقدس را در بر گرفتهاند و هر روز به جز
روزهای دوشنبه با پرداخت سه هزار تومان امکان بازدید از آنها فراهم است.
جذابیت آثار تاریخی مختلفی که در این موزه به نمایش درآمدهاند از ظروف
طلایی، برنجی تا قاشق، تاج، نقاشیها و عروسکها و حتی لباسهایی که در دوران
مختلف بانوان ارامنه به تن میکردند و اتاقی که متعلق به آثار اهدایی اسقف اعظم
«سبوه سرکیسیان» رئیس شورای خلیفهگری ارامنه تهران است، این موزه ارامنه را در
نوع خود تکمیل کرده است.
ارزش آثار تاریخی این موزه آنقدر است که حتی برخی از عروسکهای این
موزه که از نظر تعداد و تشابه زیاد بودند، در طول سالهای گذشته با نام موزه «آرداک مانوکیان» در اختیار موزههای دیگر
قرار گرفته است.
اینجا هنوز بوی بهزاد میدهد
موزه هنرهای ملی مقصد سوم است، موزهای که در کارنامه خود
داغ جابهجاییهای پی در پی و تعطیلی ممتد را به همراه داشته است و دوباره در دل
وزارت ارشاد در میدان بهارستان سکنی گزیده است .فضایی کوچک با آثاری بسیار فاخر که
مدیری جدید تصمیم به فعال کردن بیشتر این موزه دارد. موزهای که حتی به دلیل
موقعیت قرارگیریاش در ساختمان وزارت ارشاد امکانِ برگزاری یک مراسم بازگشایی مجدد
برای آن میسر نبود.
بازدید رایگان از این موزه، هر چند موقعیت بهتری برای افزایش تعداد
بازدیدکنندگانش فراهم میکند، اما ساختمان موزه هنوز مشکلات خاص خود را دارد.
سالهاست که از پشت بام این بنای تاریخی قاجاری (حوضخانه باغ نگارستان) خاکبرداری
نشده است. موزه هنرهای ملی در سال 1309 با تلاش شادروان «حسین طاهرزاده بهزاد» هنرمند،
نقاش و طراح نقشه قالی و مینیاتور در این مکان شکل گرفت.
ساز کوک موزه صبا
پس از آن خانه «صبا»، یا موزه موسیقی صبا مقصد بعدی است.موزهای که در
خیابان ظهیرالاسلام در نزدیکی میدان بهارستان واقع شده و علاقهمندان به حوزه
موسیقی قطعا سری به آن خواهند زد.
کارکنان موزه، فضای موزهای موسیقی صبا را با وجود قرار گرفتناش در
مسیرِ امروزِ تجاریاش، یکی از پربازدیدکنندگان موزهها معرفی میکنند.
ابوالحسن صبا، پسر ابوالقاسم خان کمالالسلطنه و نوه محمودخان صبا، ملکالشعرای
دربار فتحعلی شاه قاجار بود. او از کودکی علاقه خاصی به موسيقی داشت. پدرش که خود
اهل موسيقی بود، صبا را در شش سالگی پيش دوستانش که از اساتيد موسيقی بودند، برد
تا به او نوازندگی بياموزند و امروز هر چه که صبا در موسیقی و علاقههایش دور خود
جمع کرده بود، امروز در این فضا به نمایش در آمدهاند.
اما نکته جالب توجه در این موزه نمایش ۹۶ عروسک از شهرها و نمایش نوع پوشاک آنها هم به نمایش
درآمده است.موزه ای که به نظر می رسد نیازمند اختصاص فضای بیشتری برای پیشبرد
اهدافش هست.
موزه نقاشی پشت شیشه هنوز هم میزبان بازدیدکنندگان است
با وجود آغاز مرمت موزه نقاشی پشت شیشه از مهر سال گذشته و
ناتمام بودن این مرمتها اما مدیر موزه نقاشی پشت شیشه خوش همت است هم موزهاش را
در نوروز باز نگه داشت هم در شبی با موزه پذیرای مهمانان نوروزی بود و هم در روز
موزهها با انرژی به کار خود ادامه میدهد.
در کنار مشکلات ریز و درشتِ این روزهای موزهای، کافهای که در جریان
یک تفاهمنامه نادرست بیش از سه سال است شانیت موزه را زیر سوال برده، به کلاف سر
در گم موزه تبدیل شده است. از سوی دیگر با پایان مدت زمان قرار دادِ این موزه در
مکان کنونی یعنی خانه دکتر شقاقی، موقعیت مکانی موزه نیز زیر سوال است و شهرداری
به واسطه بخشنامههای جدیدش نمیتواند این موزه را همچنان در حالت عادی در اختیار
میراث فرهنگی قرار دهد.
حالا پس از این بازدیدها و دیدن و شنیدنها، عضو کمیسیون فرهنگی و
اجتماعی شورای شهر تهران با اشاره به این که مشکلات خانه موزههای شهرداری خیلی
کمتر از موزههای میراث فرهنگی است، گفت: فارغ از آنکه من نقد جدی و اساسی به خانه
موزههای شهرداری دارم اما به نظرم برای خانه – موزههایی
همچون شهید چمران و شهید بهشتی هزینه میشود و در آن به روی مردم همیشه باز است.
دستگاههای دیگر هم در حفظ میراث فرهنگی و موزهها گام بردارند
او تأکید میکند: بخشی از فضاهای گردشگری و تاریخی و میراث
فرهنگی تهران نیاز به رسیدگی بیشتر دارد که اتفاقاً این مراکز در دست شهرداری یا
میراث فرهنگی نیست. هرچند فضاهای تحت تملک شهرداری هم نیاز به رسیدگی بیشتر دارند،
اما واقعیت آن است که مشکل عمده و اولیه فضاهای گردشگری و میراث فرهنگی تهران به
آن دسته از فضاهایی که در اختیار و تملک شهرداری و میراث فرهنگی نیست، باز میگردد.
مراکزی که به سازمانها، نهادها و ارگانهای مختلفی از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد،
وزارت ارتباطات، جمعیت هلال احمر و... تعلق
دارد و شاید نیاز است این دستگاهها در تعامل با شهرداری و میراث فرهنگی گامهای
جدیتری در حفظ میراث فرهنگی و مراکز گردشگری و تاریخی بردارند.
زمان بازدید از موزهها شاید یکی از مشکلات جدی باشد
نظری با اشاره به این که موزههایی همچون موزه ثبت احوال،
استاد صبا و موزه هنرهای ملی در اختیار بخش دولتی هستند و ساعت کاری آنها هم مطابق
ساعت کاری کارمندان است، میگوید: به این ترتیب زمان بازدید از موزهها شاید یکی
از مشکلات جدی باشد چرا که شهروندان هم مانند کارمندان موزه در این ساعات مشغول به
کار هستند و پس از پایان کار اوقات فراغت آنها شروع میشود.
این عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران تصریح میکند:از این
رو شاید کمترین مخاطب را به دلیل تداخل ساعت کاری و ساعت بازدید موزهها داشته
باشند و عملا افراد فرصتی برای بازدید از موزهها ندارند.
او با اشاره به این که کارمندان موظفند 48 ساعت در هفته کار کنند اما
زمانی برای آن تعیین نشده است، پیشنهاد میکند:در مورد موزهها و کارمندان آنها
شاید میتوان ساعات کاری را تغییر داد یا دو شیفت کرد. دستگاههای دولتی میتوانند
نیروهای مازاد خود را آموزش تخصصی دهند و به صورت شیفتی از بخشی از این نیروها
برای باز بودن موزهها از عصر تا شامگاه استفاده کنند. البته در کنار آن باید بستر
حضور شبانه شهروندان از سوی متولیان دیگر هم فراهم شود.
زیست شبانه موزهها در طول سال فراهم شود
نظری همچنین به دیدار سال گذشته خود با محمد حسن طالبیان
معاون میراث فرهنگی کل کشور اشاره میکند و از درخواستش برای افزایش ساعت بازدید
در روز جهانی موزهها و در برخی از ایام سال خبر میدهد و میافزاید: خوشبختانه
ساعات بازدید موزهها امسال در این روز فرخنده افزایش یافت. در ایام نوروز هم
برنامه «شبی با موزه» در موزههای ملی، آبگینه، نقاشی پشت شیشه و عبرت با استقبال
خوب مردم برگزار شد.
عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران ادامه میدهد: این اتفاق
خجسته باید به دیگر زمانهای سال هم تسری پیدا کند. نه فقط میراث فرهنگی، بلکه
شهرداری و سایر دستگاهها هم باید ابتدا چند روزی از سال به طور آزمایشی این کار
را انجام بدهند، رسانهها هم تبلیغات لازم را بکنند، نقاط ضعف و قوت آن هم شناسایی
شود و بعد زیست شبانه موزهها در طول سال هم بوجود بیاید.
سازمان فرهنگی- هنری شهرداری هم امکان بازدید شبانه را فراهم نمیکند
او با اشاره به پیشنهاد یکسال پیش خود به رئیس فرهنگی هنری
شهرداری تهران برای باز گشودن مراکز فرهنگی در شبها، تصریح میکند: ایشان گلایه
کرد که ما با کمبود نیرو مواجه هستیم .من به هم ایشان پیشنهاد دادم که میتواند از
مازاد نیروهایش در شیفت دوم در خانه- موزهها کمک بگیرد و این مراکز از چهار تا ۱۰ شب هم امکان بازدید داشته باشند و در روزهای پنج شنبه و
جمعه به روی مردمی که در طول هفته به دلایل کاری و خانوادگی امکان بازدید ندارند،
گشوده باشد اما متاسفانه این اتفاق هم در سازمان فرهنگی هنری شهرداری رخ نداده است.
نظری ابراز امیدواری کرد: شورای شهر و شهرداری بتواند همچون سازمان
میراث فرهنگی زمینه ساز این اتفاق فرهنگی خوب برای شهروندان باشد. همچنین سایر
دستگاههای دولتی، ارگانها و نهادها هم در تعامل با میراث فرهنگی از این تجربه
خوب بهره گرفته و با یک برنامهریزی درست بستری را فراهم کنند که مردم بتوانند از
فضاهای میراث فرهنگی و گردشگری در روزهای تعطیل آخر هفته و شبها بهرهمند شوند.
مدیریت شهری به کمک موزهها بیاید/ فضای تبلیغی شهری در اختیار موزه ها
قرار بگیرد
موضوع دیگری که نظری به آن اشاره میکند وجود موزههای
تخصصی همچون هنرهای زیبا، ثبت احوال، صبا، نقاشی پشت شیشه و ... در سطح شهر است که
به اعتقاد او با توجه به تخصصی بودن این حوزهها که ممکن است مخاطبان خاص خودش را
داشته باشد، مدیریت شهری باید به موزهها کمک کند و از فضاهای تبلیغی شهر برای
معرفی بیشتر موزهها بهره بگیرد. حتی در محلهها هم در صورت وجود موزه، برنامههایی
برای دسترسی اهالی محله به این اماکن فراهم آورد.
عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران اضافه میکند: مشخصاً سازمان
زیباسازی میتواند در این حوزه کمک زیادی انجام دهد و از فضاهای تبلیغی شهری و
بیلبوردها در جهت حمایت از اقدام فرهنگی موزهها حمایت کند تا مردم بیشتر این موزهها
را بشناسند و از طریق تبلیغات بیشتر به بازدید ترغیب شوند. همچنان که میتوان از
برخی فضاهای پارکها هم که محل اجتماع مردم است برای معرفی نزدیکترین موزه یا
مراکز گردشگری- میراثی استفاده کرد.
کمبود بودجه پاشنه آشیل موزهها
او بخش دیگر مشکل موزهها را کمبود تخصیص بودجه و اعتبار
میداند و میافزاید: متأسفانه نه برنامه خاصی برای بهرهوری موزهها وجود دارد نه
این که سود حاصل از فروش بلیت مستقیما به موزهها تخصیص مییابد. این سود حاصل از
فروش به خزانه دولت باز میگردد و در پروسهای طولانی ممکن است زمانی به دست موزه
ها برسد که فرایند مرمت و نگهداری و برنامهریزی موزهها با مشکلات بیشتری مواجه
شده باشد.
نظری خاطر نشان میکند:باید برای تخصیص و روش آن جهت اعتلای موزهها
فکری جدی کرد. این موضوع هم صرفاً مختص موزههای میراث فرهنگی نیست و بیشتر موزهها
با چنین مشکلات جدی مواجه هستند. کمبود همین بودجهها موزهها را از رسالت اصلی
خود که آگاهی بخشی مردم و صرف اوقات فراغت آنها با مطالبات فرهنگی است باز میدارد.
او ادامه میدهد: اگر یک موزه بداند چه بودجهای به آن تعلق میگیرد بر
اساس آن جهت ساماندهی مخازن، ارتقا سیستم حفاظتی،گرمایشی- سرمایشی، نورپردازی،
ویترین، مرمت و از همه مهمتر جذب مخاطب و رفع نیازهای روز او فکر میکند و برنامهریزی
میکند.
دستگاهها برای موزهها هزینه نمیکنند
عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران با ابراز
تأسف از این که دستگاهها هزینه لازم برای موزهها را انجام نمیدهند و یا
زمانی هزینه میکنند که وقت آن گذشته یا باید زمان و بودجه بیشتری هزینه کرد،
تأکید میکند: مشخصا و به طور جدی در بازدید از موزه هنرهای ملی و موزه صبا این
مشکلات نمود داشت البته شاید موزههای دیگری هم در سطح شهر باشند که دقیقا با همین
مشکلات مواجه باشند. امیدوارم مسئولان به این موضوع جدی تر ورود پیدا کنند.
بازگشایی خانه اتحادیه تا نیمه تابستان
وی در مورد موزهای که در خانه اتحادیه در دوره قالیباف
بدون برنامهریزی افتتاح و با این اعتراض رو به رو شد که چرا این مکان به موزه
مشاهیر تهران اختصاص نیافت و بعدها هم موزه این خانه به حال خود رها شد، توضیح میدهد:ضرورت
ایجاد یک موزه برای تهران همچنان در خانه اتحادیه حس میشود البته بهتر بود که
خانه مانند یک پلازای شهری در اختیار بازدید کنندگان قرار بگیرد اما به نظر می رسد
این اتفاق قدری متفاوت رخ داده است. اطلاع دارم تا نیمه تابستان سال جاری خانه
اتحادیه با محوریت معرفی تهران، معرفی مشاهیر و جاذبههای تهران بازگشایی خواهد شد
و در معرض دید عموم قرار خواهد گرفت .
او ادامه میدهد: شاید به نوعی نگارخانه یا تماشاخانه طهران البته نه
به مفهوم نمایشی بلکه به مفهوم مکانی که هر آنچه که مختص تهران است در آن وجود
داشته باشد، در خانه اتحادیه شکل بگیرد. البته بخشی ازآاثار موزه قبلی که مربوط به
مشاهیر تهران است در این مکان جانمایی میشود و باقی آثار به مکان فرهنگی دیگری
منتقل میشود.
شرکت توسعه فضاهای فرهنگی و سازمان زیباسازی به کمک موزه هنرهای ملی
بیایند
او در خصوص موزه هنرهای ملی هم توضیح
میدهد:امسال در بودجه عددی برای این موزه به طور مستقیم دیده نشده است. اما ردیفهایی
در شهرداری مناطق و در ستاد وجود دارد. شاید بتوان در شرکت توسعه فضاهای فرهنگی و
سازمان زیباسازی از محل بودجههایی که این بخشها در اختیار دارند برای این موزه و
فضاها بهره گرفت. من شخصاً پیگیری میکنم که اگر بشود به کمک شهرداری منطقه ۱۲ و شرکت توسعه فضاهای فرهنگی و سازمان
زیبا سازی به این موزه فاخر جهت رفع مشکلات و فراهم شدن بستر بازدید بهتر کمک کنیم.
از موزه نقاشی پشت شیشه حمایت میکنیم
او در مورد موزه نقاشی پشت شیشه هم تصریح میکند: ما
انتظار داریم وقتی که با سازمان میراث فرهنگی تعامل میکنیم و چیزی را در اختیارش
قرار میدهیم متقابل آن سازمان هم چیزهایی را در اختیار شهر قرار دهد. این کمترین
خواستهایم که ما داشتیم تا کنون هم اینگونه بوده اما به ندرت محقق شده است. ما
خواستهای برای شهرداری یا شورای شهر نداریم .خواسته ما این است که ابزارهایی که
در اختیار دارند به نوعی آنها را در معرض دید عموم قرار دهند که همه شهروندان
بتوانند از آن استفاده کنند.
نظری ادامه میدهد: امیدواریم تعاملات سازمان میراث فرهنگی و شهرداری
در حوزه موزهها و فضاهای میراث فرهنگی و گردشگری بیشتر شود. از این که موزه نقاشی
پشت شیشه همچنان به فعالیتهای خود ادامه دهد هم استقبال می کنیم و تمام تلاشمان
را میکنیم که تنها این مجموعه به عنوان تنها موزه تخصصی نقاشی پشت شیشه جهان بقا
و دوام داشته باشد اما این مستلزم آن است که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری هم
تعهداتی را در حوزه گردشگری برای شهروندان تهرانی به ما بدهد و در تعامل با یکدیگر
یک مجموعه را پیش ببریم.
عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران با توجه به اتمام
قرارداد موزه نقاشی پشت شیشه با شهرداری توضیح میدهد که در دوره شهرداری قالیباف
فضاهایی به اسم خیریه، هیأت یا مراکز فرهنگی در اختیار عدهای خاص قرار گرفت که در
شورای جدید مصوبهای تنظیم شد که به موجب آن اگر قرار است مکان و فضای شهری به
شخصی و گروهی واگذار شود باید به تایید شورای شهر
برسد مانند موزه ایران درودی.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری تحلیلی اسکان، تاریخ 1 خرداد 98، کد مطلب: 19907: www.eskannews.com