شعار سال: پاسخ مهدی افروزمنش نویسنده و روزنامه نگار شهری به اظهارات معاون قالیباف درباره شهر فروشی
به عنوان سردبیر این تک ویژهنامه “شرق” تیتر “شهرنفروشی” را من زدم که به قول مردِ ساکت اما قدرتمند دوره پیشین شهرداری زیبا اما ضایعکننده است. اما ادله او چیست و ادله من چه بود؟
مهمترین دلیل کاهش تراکم فروشی را آقای امانی رکورد بازار مسکن گفته که بدونشک عامل تعیین کنندهایست اما مگر این رکود سال ۸۸-۸۹ در تهران نبود؟ پیشتر از آن در سال ۷۵ و پیشترش در سال ۶۶ و ۶۱ نبود؟
یعنی شهرداران این دوره با صدور بخشنامهها یا دستکاری طرح جامع و تفصیلی و اعمال مشوقها رسما تقاضای بازار را تحریک کرده و تراکم مورد نیازشان را فروختهاند.
پس رکود موثر است اما از آنجا که عمده تراکم فروشی به سازندههای بزرگمقیاس صورت میگیرد برای شهرداری عامل قابل تغییری بوده و هست.نشانه اینکه روند فروش تراکم در تهران از دهه ۴۰ تا امروز در عرصه خردهسازان روندی روشن دارد و آنچه ما به شهرفروشی یاد میکنیم در واقع مقاطعی است که شهرداران با تحریک بازار به نفع سازندههای بزرگ شهر را فروختند این نکته بعدی در رد ادعای امانی است.
او درآمد ۱۲ هزار میلیاردی را به عنوان رد دستاورد شهرنفروشی اعلام کرده که گذشته از سست بودن علیه عملکرد خودش هم قابل استناد است.
شهرداری دهه ۹۰ به منظور تحریک بازار عملا از افزایش قیمت عوارض دست برداشت و در واقع با افزایش کمیت فروش پول خود را تامین کرد. (فروش سالیانه ۹-۱۲-۱۶ و ۱۸ میلیون متر در سالهای ۸۹تا۹۲) اما این به نفع چه کسی بود؟
مخلص کلام اینکه تراکمفروشی همیشه به نفع طبقه فرادست و مالکان بوده است. اما مستندش چیست؟
طی پژوهشی مشخص شده رانت تراکمفروشی سال ۷۰ ارزشی بالغ بر ۴۴میلیارد ت بود که ۳۲ درصد آن به شهرداری رسید و مابقی به سازندهها، این عدد در سال ۸۷ با فروش سالیانه ۷-۸؟میلیون متر تراکم به ۱۲۷/۸۵۸ میلیارد ر رسید که سهم شهرداری در آن به ۱۶ درصد کاهش یافت.
این نکته را هم بدانیم بد نیست که در طول این ۱۷ سال ۶۰ درصد تراکم خریداری شده برای ۲۰ پروندههای ساختوساز بوده است.
بنابراین افزایش درآمد شهرداری در سال گذشته نه ناشی از دروغ بودن آمار ۶ میلیونی که به خاطر افزایش ۳ برابری قیمت عوارض بود که در اصل بیشتر به نفع منافع شهر بود تا سازندهها.
پایگاه تحلیلی -خبری شعار سال ،برگرفته از کانال تلگرامی خبر24