در هر منطقه و در هریک از روستاهای کمیجان در شب یلدا آداب و رسوم ویژه ای آن منطقه را دارند.  معمولا اهالی روستای فریس آباد به میهمانی می روند و با آجیل شب چله که تشکیل شده از (کشمش - نخودچی- گندم شاه دونه - گردو - بادام .. ) پذیرایی می شوند.

مراسم شب یلدا یا شب چله همچون تمام نقاط ایران در روستای فریس آباد نیز برگزار می شود و با توجه به برگزاری ۵۰۰۰ ساله ی این مراسم در ایران، عمر برگزاری این مراسم در فریس آباد نیز به درازای زمان سکونت در این محل است.

آیین شب یلدا در فریس آباد از دیرباز در سه شب متوالی باعناوین شب " چله‌بزرگه"، "چله وسطی" و" چله‌كوچیكه" برگزار می‌شده و خویشان و دوستان سفره‌ای از مهر را می‌گشودند و از هر دری سخنی می‌گفتند.

یكی‌ از آیین‌های ویژه یلدا، دیدار و بزرگان و سالخوردگان فامیل بوده‌است. در شب‌های چله افراد فامیل در همایشی صمیمی دور كرسی چوبی جمع می‌شدند و به قصه‌های بزرگترها گوش می‌دادند. زنان و دختران روستایی در گرگ و میش شب‌های چله در تكاپو و هیجانی خاص ملزومات غذا و تنقلات ویژه این شب را مهیا می‌كردند و برای گذران ساعات خوش در كنار فامیل لحظه شماری می‌كردند.

آنان درسینی‌های قدیمی مسی درفضای دوده‌ گرفته آشپزخانه‌های قدیمی، انواع میوه و تنقلات به ویژه سیب، گندم بوداده با شاه دانه، انگور ترشی، تخمه و نخودچی كشمش، و گردو بادام را مهیا می‌كردند.

دراین شب استثنایی پس از صرف شام و خواندن دعای شكر در پای سفره، همگان در كنار هم، از شادی‌ها و غم‌ها، موفقیت‌ها، اعتقادات، امیدها و بیم‌هایشان می‌گفتند. بزرگترها و ریش سفیدان فامیل در این شب علاوه بر خواندن برخی از اشعار محلی، خاطرات و داستان‌های كهن ایران زمین را برای اعضای خانواده نقل می‌كردند. در شب یلدا، بزرگترها با كودكان هم بازی می‌شدند.

،"پر یا پوچ"فنجان بازی و ...از جمله بازیهایی است كه در شب چله با مشاركت اکثر اعضای خانواده رواج داشت.

این رسومات تا حدود ۱۵ الی ۲۰ سال پیش به شكلی فراگیر در روستا وجود داشت اما اكنون به ندرت می‌توان چنین جلوه‌هایی را به چشم دید. نوجوانان و خردسالان برای فرا رسیدن این شب لحظه شماری میکردند و علت آن هم این بود که در روستا ها تنقلاتی همچون شهر وجود نداشت و حتی برخی رنگ آن را هم حتی در طول سال نمی دیدند.

همچنین بچه مدرسه ای ها در روزهای آخر پائیز و برای فرا رسیدن شب چله سر از پا نمی شناختند تا شب چله را با خوراکی های خوشمزه که معمولا هم از محصولات خود روستا تهیه می شد سپری کنند در فردای شب چله همه بچه مدرسه ایی ها با جیب هایی پر از انواع تنقلات به مدرسه میرفتند که شایع ترین این تنقلات هم گندم شادونه بود و خاطرات شب گذشته را برای هم تعریف می کردند.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از پایگاه خبری-تحلیلی دیار آفتاب، تاریخ انتشار 1دی 1395، کد مطلب:15446 : www.diyareaftab.ir