شعارسال:  گفتند جلوی هر کدام از اثرهایت که بیشتر دوست داری بایست، می‌خواهیم با تو مصاحبه کنیم. روشن‌دل بود، ناگزیر گفت: مرا پیش «پاییز» ببرید. گفتند: تابلوی «پاییز» درست پشت سر توست. دلش روشن بود؛ با خنده گفت: این همان بهار است که عاشق شده.
 
نمایشگاهی از نقاشی‌های مرضیه بیدقی، هنرمند روشندل، هم‌زمان با روز جهانی معلولان در عمارت هنرمند گشایش یافت. بیدقی، به جمع پرشمار بینایان که دور او حلقه‌زده بودند تا بپرسند، چطور کسی که نمی‌بیند، می‌تواند غروب و طلوع و پاییز و درخت را بکشد گفت: من ۳۹ ساله‌ام. هنوز خواب‌های رنگی می‌بینم، قرآن می‌خوانم و الهاماتم از این دو جا سرچشمه گرفته. خدا در همه نقاشی‌های من هست. اول یک اثر را در ذهنم می‌کشم و بعد روی کاغذ، زن‌برادرم که نقاشی خوانده معلم من است. من عاشق رنگ‌ها هستم و از سیاه استفاده نمی‌کنم. نمی‌بینم اما دنیای من هنوز رنگی است.
 
یکی پرسید: از مسئولان چه انتظاری داری؟
 
پاسخ داد: انتظار، خواهش و درخواست دارم که بیشتر به قشر ما توجه کنند. مخصوصاً در زمینه اشتغال. نه‌فقط برای نابیناها برای همه جسمی حرکتی‌ها، ناشنواها و ... ما صدقه نمی‌خواهیم، حمایت می‌خواهیم. برایمان زمینه شغلی فراهم کنند، کارگاه در نظر بگیرند، دستگاه بیاورند تا ما اثر هنری تولید کنیم و درآمد داشته باشیم.
 
من سه چهار ماه است که نقاشی کشیدن را شروع کرده‌ام. اصلاً این نمایشگاه را زدم تا به دیگران بگویم که به چشم یک آدم ناتوان به ما نگاه نکنند.  یک حس ضعیف داریم اما خدا هدیه‌های دیگری به ما داده که می‌توانیم آن را گسترش بدهیم تا این حس ضعیف اصلاً پیدا نباشد.
 
 از قشر خودم هم این درخواست را دارم که با ترس‌هایشان مبارزه کنند و باورشان را قوی کنند و بدانند که با خدا همه‌چیز امکان‌پذیر است.
 
گفتند: تابلوی پاییز را چطور خلق کردی؟ جواب داد: برادر من زیورآلات چوبی درست می‌کند. یک روز خرده چوب‌ها را آورد و گفت شاید توی نقاشی‌ها به کارت بیاید. گفت این چوب‌ها زرد و نارنجی و قهوه‌ای‌اند و من یاد برگ‌های پاییز افتادم. گفتم این‌ها را برگ درخت می‌کنم و یک پوسته هم پیدا می‌کنم و با آن تنه را می‌زنم. این‌ها را چسباندم روی کاغذ و پاییز درست شد. پاییز، همان بهار است که عاشق شده.
 

 

به گزارش ایسنا، محمد عیدی، رئیس سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان نیز به جمع نظاره کنندگان هنر مرضیه بیدقی پیوست.
 
او در جمع خبرنگاران گفت: خانم بیدقی، اثبات‌کننده این نظر است که معلولیت مانع خلق زیبایی نیست و کافی است حوزه‌هایی اجرایی، امکان پرواز را به شهروندان را بدهند تا بلافاصله آن‌ها را در افق، تماشا کنند. 
 
عیدی، خاطرنشان کرد: اگر این هنرمند از هماغوشی با شاهد بینایی خود محروم است، در عوض تخیل او هستی را درک می‌کند. تخیلی که خیلی از ما از داشتن آن محرومیم چراکه سیستم آموزشی، تمرکز را بر تقویت بال تعقل گذاشته و اهمیت بال تخیل را نادیده گرفته است حال‌آنکه تقویت تخیل، شهروند خلاق را پدید می‌آورد. 
 
رئیس سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان ادامه داد: اگر اجازه بدهیم که همه شهروندان با هر ظرفیتی در فرایند خلاقیت شرکت داشته باشند، بهشت روی زمین را خواهیم دید.
 
او توجه به کودکان، سالمندان و توان‌خواهان را موضوعاتی دانست که در بحث توسعه پایدار مطرح است و تأکید کرد که کودک و سالمند و توان‌خواه می‌توانند کارگزار توسعه پایدار نیز باشند به شرطی که فضای جامعه به سمت مشارکت‌پذیری برود و نگاه ترحم‌آمیز به این قشر را کنار بگذارد.
 
عیدی، در پاسخ به سؤال خبرنگار ایسنا پس از مطرح کردن درخواست مرضیه بیدقی در ارتباط با نیاز به تأمین یک مکان کارگاهی گفت: فرید صلواتی، مدیر عمارت هنرمند با درخواست ایشان موافقت کردند و ما نیز استقبال می‌کنیم که کارگاه در محل همین عمارت دایر شود تا این عزیزان بتوانند با فراغ بال به خلق آثار هنری ادامه بدهند.
 
فاصله طرح درخواست مرضیه بیدقی تا پاسخ مسئولان، آن‌قدر کم بود که به جان دریافتم خدا نه‌فقط در نقاشی‌های این هنرمند، بلکه در نمایشگاهش هم حی و حاضر و جاری است و نابینا منم، که او را ندیده بودم.
 

شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته  از خبرگزاری  ایسنا ،تاریخ انتشار:  13  آذر 1398،کدخبر:    98091309145 ،www.isna.ir