اگر ایران جنگ را نزدیک اسرائیل بیاورد، جنگ را به داخل ایران می‌کشانیم

وزیر خارجه رژیم صهیونیستی بعد از نا آرامی‌های اخیر کشور بیان داشته است که اگر ایران جنگ را نزدیک اسرائیل بیاورد، جنگ را به داخل ایران می‌کشانیم؟! سوال اینجاست که اسرائیل چگونه می‌تواند جنگ را به داخل ایران بکشاند؟ آیا تاکید روی جریان سازی‌های سلبریتی و رسانه‌ای قرار دارد یا دامن زدن به نارضایتی‌های اقتصادی؟ آیا تاکید روی ناکارآمدسازی‌های مداوم نظام مدیریتی با انتصابات نادرست و جهت دهی‌های اشتباه در تصمیمات مدیران ارشد اجرایی قرار دارد یا تقویت ظاهری جریانات پان و قوم گرایی‌های وسیله‌ای؟ آیا تاکید وزیر امور خارجه اسرائیل روی ایجاد بحران در منابع چالش دار نظیر آب کشاورزی، تولید انرژی (برق، نفت و گاز) و تامین ارز قرار دارد یا تشدید تهاجم فرهنگی (زن، جوان و خانواده)؟ و.. دستگاه‌های امنیتی و اتاق‌های فکر نظام چه تحلیل و سطح حساسیتی در خصوص این ادعا بخرج داده اند؟!

شعار سال: در صورت کم توجهی به فرمایشات مقام معظم رهبری در سالروز ارتحال حضرت امام، کشور دارای پتانسیل بالا برای بحران خواهد بود. مسلم بدانیم که دشمنان قسم خورده داخلی و خارجی بیکار نایستاده و تماشاچی صرف میدان نیستند.

اخیرا وزیر امور خارجه رژیم صیهونیستی تهدید کرده است که اگر ایران جنگ را نزدیک اسرائیل بیاورد، جنگ را به داخل ایران می‌کشانیم؟! سوال اینجاست که راهکار‌ها و حوزه‌های مستعد آسیب در کشورمان کدامند که می‌توانند پتانسیل بحران زایی داشته و چگونه می‌توان جلوی خطرآفرینی این حوزه‌ها را گرفت یا از شدت مخاطرات آن‌ها کاست.

یکی از حوزه‌های مستعد ایجاد انحراف (بدلیل کم اطلاعی از واقعیات پشت پرده سیاسی و امنیتی) جریان سازی‌های سلبریتی محور می‌باشد. آیا کشاندن جنگ به داخل خاک ایران از این منظر می‌تواند متصور باشد؟ پاسخ مسلما منفی است، اما عاملی بشدت هیجانی و تشدید کننده محسوب می‌شود.

دامن زدن به نارضایتی‌های اقتصادی را شاید بعنوان یکی از مهمترین عوامل ایجاد بی تفاوتی و کم تعهدی نسبت به نظام بتوان تصور کرد. راهکار مقابله با این چالش را هم نباید صرفا در فراهم سازی موردی و مقطعی جستجو نمود. راهکار در افزایش ظرفیت‌های تولیدی بواسطه مدیریت تخصصی و تخصصی‌تر کردن جریان مدیریت و ارتقا بهره وری حداقل ۳۰ درصدی عوامل تولید است.

ناکارآمدسازی‌های مداوم نظام مدیریتی با انتصابات نادرست و جهت دهی‌های اشتباه در تصمیمات مدیران ارشد اجرایی، تهدید نرم، اما بشدت مهمی است که نظام جمهوری اسلامی را می‌تواند تحت تاثیر قرار دهد. ضعف نهاد‌های نظارتی و کم توجهی به نظارت‌های موثر در کنار کم توجهی به تقویت و حمایت از رسانه‌های مستقل، تشدید کننده اثرات نامیمون احتمالی این حوزه است.

تقویت ظاهری جریانات پان و قوم گرایی‌های وسیله‌ای، با تاکید بر رواج داستان در مناطق محروم‌تر، بستر مناسبی برای آشوب زایی در کشور محسوب می‌شود.

ایجاد بحران در منابع چالش دار نظیر آب کشاورزی، تولید انرژی (برق، نفت و گاز) می‌تواند بشدت ورد توجه برنامه ریزان رژیم صیهونیستی قرار گیرد. استفاده ابزاری از قطعی برق چند ساعته هم می‌تواند ایجاد بهانه کند.

وضعیت ارزی کشور، وضعیت تامین ارز و قیمت دلار و ارزش پول ملی، میزان تورم، قدرت خرید مردم، از دیگر مولفه‌های قابل مداخله گری توسط نفوذی‌ها و جریان رسانه‌ای این رژیم است.

بی حس سازی مردم با تشدید گرایش به سمت مصرف گرایی و لذت گرایی و تشدید تهاجم فرهنگی (زن، جوان و خانواده)، راهکار مناسب دیگر برای حمله اندولسی محسوب می‌شود.

سوال ما این است که آیا دستگاه‌های امنیتی و اتاق‌های فکر نظام تحلیل‌های لازم و سطح حساسیتی مناسب برای مقابله با این تهدیدات را پیش بینی کرده و در نظر گرفته اند؟ باید تاکید کنیم که در این حوزه بحث انجام داده ایم و در نظر گرفته شده است و. کافی نموده و عملکرد‌ها و خروجی‌ها، تعیین کننده سطح و میزان آمادگی است.

اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون