- بحران کم آبی، که گاه کارش به جایی می‌رسد که مردم شهیدپرور منجیل با فاصله ۲۰۰متری از سد عظیم و تاریخی منجیل و بسیاری دیگر از آبادی ها و روستاهای دیگر از مصیبت کم آبی در رنج هستند

– بیکاری شدید نسل جوان و فقر فرهنگی و آموزشی برآمده از تحصیلات سطحی و نه چندان عمیق، نداشتن دانشگاهی درخور شآن، که در نتیجه به ندرت کارشناسانی خبره و آگاه در رشته‌های مختلف تربیت شده دارد. دورماندن از چهره‌های مذهبی، برجسته ادبی، علمی، ورزشی و…

– نداشتن یک موزه بزرگ و غنی که از ضروریات این شهرستان تاریخی است چنان‌که هیچ گردشگر و مسافری پیش از آمدن به شهرستان و منطقه نمی‌تواند باور کند که این شهر تاریخی و هنری هیچ موزه ای ندارد.

حال آن که بسیاری از موزه‌های بزرگ جهان از آثار تاریخی مناطق مختلف آن از جمله اشیای مارلیک و کلورز،نصفی و گنج پرو…. بهره مند هستند.

-کمبود بیمارستان‌های مجهز به وسایل و تجهیزات مدرن که برای تامین سلامت شهروندان دور و نزدیک بیمار ضروری هستند.

- باریک بودن خیابان های شهر ها با وجودشمار بی حد و حساب خودرو هادر خیابان‌ها (خصوصا در ایام نوروز و فصل تابستان )که رفت و آمد مسافران و گردشگران را برای پارک یک ساعت هم ‌با مشکل مواجهه ساخته است و درنهایت منجر به گریز مسافر و گردشگران از منطقه می گردد.

ازسوی دیگردر گستره‌ی زیست محیط، هیچ قدم های مثبتی برداشته نشده است. تخلیه زباله های تعفن زا در مناطق جنگلی مسیر کلورز به سلانسر و… کم توجهی به نظافت شهر و روستا،

-نداشتن میراث فرهنگی مستقل و کارآمد برای پاسداری از میراث تاریخی و فرهنگی‌ این گنج شایگان، (ضمن تقدیر از تلاش های مدیر میراث فرهنگی شهرستان) سزاواراست تامیراث فرهنگی مستقل و کارآمد داشته باشد تا بتواندبا تدوین برنامه‌ های بنیادین و دامنه دار، درحفظ و پاسداری و معرفی از آن همه ارزش های تاریخی کوشش بایسته بعمل آورد.

-از شهر شدن روستاهایمان جلوگیری کنیم .

شهرشدن روستاهایمان نباید ما را خوشحال کند چرا که از هویتمان دورمان می سازد.روستاها همه هویت و فرهنگ و و شناسنامه تاریخی منطقه هستندوبا تبدیل روستاها با بافت های تاریخی به شهرهای کوچک،صنعت گردشگری در آینده به خواب ابدی فرو می رود.

برای جبران کاهش گردشگر باید ابتدا مردم شهر و روستایمان سپس مردم کشورمان وسرانجام مردم جهان را با شهر تاریخی رودبارزیتون به عنوان پایتخت زیتون و دروازه بهشت ایران و گیلان آشنا نمود تا زمینه لازم را برای ورود گردشگران به کشور فراهم گردد.

توجه به زیرساخت های حمل و نقل مدرن همگانی-تشکیل انجمن مفاخرشهرستان ،سهیم کردن چهره های نخبه دراداره امور شهر و روستا(حتی در حد مشاوره) رودبار بایدجایگاه علمی و فرهنگی و.. خود را بازیابد(درتعریف جامعه عقب مانده گفته اند،جامعه ای است که سهم نخبگان آنها در اداره امور شهر، روستا و کشوراندک باشد)شهرستان باید ازنظر زیرساخت‌های فرهنگی و تاریخی‌‌ و…بازسازی شودزیرا قایلیت آن را دارد که یک شهرستان تمام توریستی و پایتخت زیتون ایران معرفی شود.

(درایران روزی مجبور خواهیم بود که قطب و کانون،مرکز و پایتخت طلای سیاه(زیتون) به مردم ایران و جهان انتخاب کنیم.رودبارتنها شهرستانی است که همه شایستگی های یک پایتخت تمام عیار زیتون در ایران رادارد.) با توجه به آماربالای بیکاری وفقردرشهرستان، تحصیلکرده ها و مدیران بومی به یاری مدیران شهر و شهرستان بشتابند تا با برنامه‌ریزی امروز، فردای بهتری برای شهرستان و وضعیت زندگی مردم تلاشگر آن رقم زنند، از صنعتی شدن شهرستان رودباردر هراس نیستیم لیکن انتظار می رود به جای ایجاد کارخانجات صنعتی (که آلاینده زاهستند) با توجه به موقعیت ممتاز آب و هوایی با حفظ همین سنخیت فرهنگی آن و تمرکز روی میراث فرهنگی ،مکان های تاریخی و گردشگرپسند از جمله داماش و درفک،روستاهای چهارمحل و انبوه و….درکناردهها بقعه شریف و.. برای جذب حداکثری تورسیت مبادرت نمود. مشکل اصلی مدیران برنامه ریز شهرستان،غیربومی بودن آنها ومغفول ماندن ارزش‌های این شهرستان،عدم تشخیص درد ها،مشکلات و مصائب و رنج های مردم برای چاره جویی است که تا کنون به درستی شناسایی نشده است.

-باید برنامه ریزی کرد تا روستاها بافت معماری بومی و محلی خود را در کنار تولیدات سنتی(ضمن حمایت در توسعه آنها)و احترام به ارزش های تاریخی و سنتی، حفظ کرده ودرآینده قربانی توسعه شهرها نشوند. نباید اجازه داد روستاهای با بافت تاریخی خالی از سکنه شده و به عنوان بافت فرسوده به آنها نگاه شوند. هرچه بر میزان فرسودگی روستاهای تاریخی افزوده گرد هزار برابر آن مردم از هویت تاریخی و سنتهایشان دورتر خواهند شد.

-شهرستان رودبار بدون غوی سپید از زندگی و نفس خواهد افتاد. برای نجات منطقه وبرای احیای دوباره سفید رود، قطع دستان طمع ورزان به معادن شن و ماسه منطقه و رودخانه سفیدرود ضروری است.همه ی اینها در گروه توسعه همبستگی های شهری و روستایی است وتنها راه برون رفت ازاین همه مصائب و مصیبت ها جز برنامه ریزی دقیق،هم اندیشی، همفکری و همدلی نیست.

با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی رودبار نیوز، تاریخ انتشار: 11 دی 1395، کد مطلب: 40899، www.rudbarnews.ir