شعارسال:

پرده اول) تعارفات معمول :

از خودش شروع می کنیم،جوانی با سقف آرزوهای معین در شهری دور از سرزمین محبوب ما ، داستان جهش های چندشبه و همراهی با فامیل نزدیک و باز شدن درب بهشت آرزوها. اما این تمام داستان نیست….. .  داستان راستان ما ، چهره دیگری هم دارد. محمدرضا تابش جوان و خوش اقبال، در کوره تجارب سیاسی،تبدیل به شیرمردی ورزیده و دلاوری برای کارزار سیاست شد. به گونه ای که محمدرضای زمان حال،شاید به هیچ روی،قابل مقایسه با محمدرضا تابش،20 سال قبل نباشد. سخنان وی در شرایط حال،می تواند برای خیل زیادی از شهروندان سندیت داشته و مرجع باشد. لذا بی تفاوتی به برخی از سخنان چنین شخصی،جایز نبوده و ضمن رعایت رسم ادب، باید وی را متوجه ابعاد دیگر داستان هم نمود. شاید هم با تشریح بیشتر داستان توسط وی، فرصتی برای آموختن ما فراهم شود.

پرده دوم ) بیانات وی با مضمون، کسانی که خرید هواپیما را اقدامی تجملاتی قلمداد می‌کردند، حالا فریادشان به آسمان بلند است :

محمدرضا تابش نماینده یزد در حاشیه مراسم ترحیم فرزند دکتر احمد توکلی درباره استیضاح وزیر راه و کار و سرنوشت آن گفت: باید از استیضاح‌کنندگان بپرسید که چه خواهد شد. وی با اشاره به حادثه سقوط هواپیمای ای تی آر آسمان عنوان کرد: واقعه بسیار تاسف‌آوری رخ داده و تکرار این نوع حوادث و ضرب‌العجلی عمل نکردن مسئولان برای امداد حوادث ، خود نوعی ناکارآمدی را در اذهان مردم به وجود می‌آورد که این مساله باعث گسست بین حاکمیت و ملت می‌شود.

نماینده مجلس دهم تاکید کرد:  این موضوعات را باید چاره‌جویی کنیم و هر سه قوه مقننه، مجریه و قضائیه باید تنگناها، معضلات و مشکلات را بشناسند و ضمن شناسایی توقعات و معضلات مردم، آن‌ها را مدنظر قرار دهند و برایشان ارزیابی و تحلیل داشته باشند. مسئولان باید مانیفستی به مردم ارائه دهند که در چه موعدی این مشکلات را مرتفع خواهند کرد.

تابش در پاسخ به این سؤال که عده ای در زمان خرید هواپیماها گفتند خرید آن‌ها اشرافی‌گری است ، اما امروز می‌گویند سیستم حمل و نقل فرسوده است و چرا دولت چاره‌ای نمی‌اندیشد، پاسخ شما به این اظهارات چیست؟ گفت: متاسفانه تنگ‌نظری‌ها همیشه وجود دارد. بله؛ یک عده این موضوع را مطرح کرده‌اند. من به عنوان یک فرد انقلابی با بریز و بپاش‌ها مخالف هستم اما زمانی نفت، گاز و منابع طبیعی مردم در اختیار حاکمیت است و از آن طرف مالیات و عوارض می‌دهند و در راه پیشبرد انقلاب و حفظ دستاوردهایش جان و مال خود را گذاشته‌اند و فروگذاری نکرده‌اند حق دارند، از مواهب زندگی بهره‌مند شوند و یک زندگی شرافتمندانه داشته باشند

وی با بیان اینکه مردم نباید دغدغه کار، ازدواج و معیشت نداشته باشند، گفت: حاکمیت باید این‌ها را فراهم کند. یکی از وسایلی که می‌تواند در توسعه نقش‌آفرین باشد و در جا‌به‌جایی مسافر و جذب توریست تاثیرگذار باشد هواپیما است که متاسفانه برخی‌ها در این باب کم لطفی کرده‌اند. هنگامی که برجام یکی از دستاوردهایش انعقاد قرارداد برای تامین هواپیما بود آن طرف بدخواه‌ها و دشمنان نظام دست اندازی‌هایی داشتند و این طرف هم کوته‌نظرهایی وجود داشتند و آن را ابزاری لوکس و تجملاتی قلمداد کردند. حالا فریادشان به آسمان بلند است که چرا مردم به این وضعیت مبتلا شدند، فریاد ما هم بلند است اما واقع‌بینانه به مسائل و قضایا نگاه می‌کنیم. باید به خواست ها و مطالبات مردم توجه داشته باشیم.

پرده سوم) حرف حساب دلواپس ها و دغدغه های اصلی آنها:

پرده سوم این ماجرا را می خواهیم با تشریح حرف حساب دلواپس ها و دغدغه های اصلی این عده، بدون کم ترین توجه به تمایلات شخصی در سیاست، جلو ببریم. باشد که جناب تابش عزیز،پاسخ های در خوری به این سوالات بدهند.

– اولین دغدغه دلواپس ها،اولویت در سرمایه گذاری بود و هست.کسی منکر اثرات و ثمرات توسعه و تقویت ناوگان هوایی نبوده و نیست. اما در شرایط فعلی کشور ما ، سرمایه گذاری بر ناوگان هوایی از اولویت بیشتری برخوردار است یا توسعه و تحول در صنعت ریلی و حمل و نقل ترکیبی(با تاکید بر جاده،ریل و بندر)؟

– در شرایطی که هنوز چاره اندیشی کافی و اقدامات دارای تضمین کافی برای تامین منابع مالی خرید هواپیما و نوسازی و تقویت ناوگان نشده بود، چه لزومی جهت ورود به این حوزه وجود داشت و دارد(در چنین شرایطی و در صورت ضرورت ، حتی می شد به گزینه فعالیت ایرلاین های خارجی در داخل کشور و برای مدتی معین اندیشید. کشوری که فلایت چک اجاره ای را تجربه کرده، زیاد نباید نگران برخی مسایل باشد).

– بنظر شما با نوسازی ناوگان(حتی تا سرحد نوسازی و تقویت 100 درصدی)،مشکل حمل و نقل مسافر و بار هوایی در ایران حل می شود؟ آیا معتقد نیستید که صنعت حمل و نقل هوایی غیر نظامی ما، بشدت مشکلات ساختاری و مدیریتی در سطوح سه گانه ملی، سازمانی و بنگاه دارد؟

– چرا بحث تامین قطعات در مذاکرات برجام گنجانده شده بود(آنهم با این غلظت)؟ آیا نباید بپذیریم که مبحث دستیابی به فناوری در ایران دارای ضعف بنیادی است و ما دستیابی به تکنولوژی را تا حد غیرقابل باوری ، خلاصه شده در دستیابی به سخت افزار دیده و از ابعاد نرم افزاری،آموزش،عملیات ، تعمیر و نگهداری و …..، غافل هستیم یا کمتر بدان توجه می کنیم؟ آیا باور ندارید که تاکید ما عموما بر ابعاد فنی و اقتصادی بوده و بعد حقوقی داستان را خیلی کم رنگ می بینیم؟

– قبول ندارید که با دیپلماسی عمومی و استفاده از ابزار حقوقی در سطح بین الملل،می توان بسیاری از دولت ها و شرکت ها را از میدان بیرون راند و استیفای حق نمود؟تا زمانی که کمتر اعتقادی به دیپلماسی عمومی(در ذیل و کنار دیپلماسی رسمی) و طرح دعاوی بین المللی، وجود دارد،آش همان آش است و کاسه همان کاسه .

– آیا شما قبول ندارید که در چنین خریدهایی آنهم در حجم بالای برجام ، احتمال .وقوع فساد و طلب رانت و پورسانت بالاست؟ و در مقابل، اهرم های نظارتی ما برای جلوگیری از فسادهای احتمالی، کم و عموما بی تاثیر. بنظر شما آیا ما آمادگی لازم برای چنین حجمی از خرید را در خودمان ایجاد کرده بودیم، یا فقط با محرمانه کردن ، دولتی کردن ، معتمد تراشیدن و ابزارهایی از این جنس، قصد ورود به داستان را داشته و داریم؟

– آیا قبول ندارید که انطباق لازم  بین حجم و نوع خرید ناوگان با تقسیم فعالیت بین شرکت های هواپیمایی ، جغرافیای تحت پوشش ، امکانات و تجهییزات فرودگاهی ،مکانیزم ها و رویه های نظارتی لازم جهت خدمات رسانی موثر به مشتری و مواردی همانند، صورت نگرفته و یا با کمترین حساسیت دنباله گیری شده اند؟

–  …………..

بله برادر عزیز،ما دلواپس بوده و هستیم ، اما قرار نیست که خودزنی کنیم. اینجا آب و خاک من و شماست. اگر حتی ذره ای به اصلاحات و رنگ بنفش معتقد نباشیم، دکتر حسن روحانی را رئیس جمهور مشروع و قانونی خودمان می دانیم و معتقد به منافع ملی و حوزه های ارزشی و دینی مشترک هستیم. ما جبهه واحدی بوده و هستیم  و تنها ممکن است، صداهایمان مختلف باشد. اگر قصد تخریب و گیر دادن مطرح باشد، به رنگ و طرح ابروی یک هواپیما می شود گیر داد تا چرایی پرواز کلاغ ها در حریم فرودگاه . قصد چنین نبوده و نیست .

آیا بهتر نیست بجای ایجاد تعارض یا دامن زدن به برخی ناراستی ها و منفعت طلبی های موردی چپ و راست ، توانمندی خودمان را صرف کاهش مشکلات پیش آمده و حل چالش های مبتلابه کنیم؟

آیا بهتر نیست که تلاش کنیم تا مشکلات ایجاد شده با رویه های مطلوب تر و کارآمدتری از مدیریت بحران ،حل و فصل گردد؟

باور بفرمایید که صنعت هواپیمای کشور، واقعا نیازمند باز مهندسی و تغییر در بنیادهاست. اما مسلما به تنهایی قادر به ایجاد این سطح و این حجم از تغییرات نخواهد بود. این صنعت ، نیازمند حمایت جدی اشخاصی همانند شماست.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت ایرلاین پرس،تاریخ انتشار 1اسفند1396 ، کدخبر:50605 ،airlinepress.ir