بیش از ۱۶۴ سال پیش (۱۸۵۷) یک آمار دادن آلمانی به نام ارنست انگل نظریه را اعلام نمود که بعنوان قانون انگل (engel low) شناخته می شود. این قانون به ما می گویید خانواده های کم درآمد در مقایسه با خانواده هایی که دارای درآمد بیشتری هستند اگر چه مبلغ کمتری را صرف خرید مواد غذایی می کنند، ولی بخش بزرگتری از درآمد خود را در این راه خرج می کنند. آمار و اطلاعات مرکز آمار ایران نشان می دهد که این قانون در ایران نیز کاملا مشهود است جدول یک نشان میدهد درسال ۱۳۹۹ یک خانوار شهری بطور متوسط سالانه حدود ۱۶ میلیون تومان صرف هزینه های خوراکی نموده است که ۲۵ درصد هزینه های زندگی او را تشکیل می‌داده است. اما در دهک اول (فقیرترین) این مبلغ حدود ۶ میلیون تومان می باشد که نشان می دهد ۴۵ درصد هزینه های زندگی او صرف مواد غذایی شده است. در دهک دهم (ثروتمندترین) با وجود اینکه ۵ برابر خانواده های فقیر هزینه خوراکی داشته‌اند، اما فقط ۱۹ درصد هزینه های زندگی ان‌ها صرف مواد غذایی شده است. در خرداد سال ۱۴۰۱ درصد این ارقام تقریبا مشابه است به صورتی که ضریب اهمیت هزینه‌های خوراکی دخانی در مورد دهک اول ۴۳ و در مورد دهک دهم ۱۷ درصد می‌باشد.

 

این گزارش نشان می دهد که حذف ارز ترجیحی باعث فشار مضاعف بر خانوار‌های فقیر شده است. هرچند دولت محترم بخشی از این تورم را با پرداخت یارانه مستقیم تعدیل نموده است، اما گران بودند مواد غذایی در کشور می توانند اثرات غیر قابل جبران پذیری در خانواده های فقیر داشته باشد. اجرایی نمودن کالا برگ الکترونیکی می توانند یکی از راه های کوتاه مدت باشد. هرچند با توجه به کاهش قیمت مواد غذایی در جهان پس فروکش کردن از ترس جنگ اوکرین  قیمت مواد غذایی در ایران نیز میتواند روند کاهشی بخود بگیرد.
نمودار زیر قیمت هر ۱۰۰ بوشل گندم را نشان میدهد که ابتدا بخاطر ترس جنگ اوکرین در ماه مارچ قیمت گندم افزایش چشمگیری داشت در ماه ژوئن قیمت گندم کاهش پیدا کرده است. سایر محصولات غذایی نیز چنین نموداری دارند.