شعارسال: استراتژی خودکفائی با همه بار ارزشی ظاهری که دارد، در باطن بسیار مخرب و ویرانگر است. چرا؟ نظرات تائیدی و ادعا‌های رد کننده زیادی درباره این گزاره وجود دارد. اما برخی از مهمترین دلایل تائیدی این روایت بشرح زیر است.

١- استراتژی خودکفائی، کشور را از نعمت بزرگ و بی بدیل " رقابت " محروم می‌کند. فقدان رقابت در تولید کالا و خدمات منجر به ناکارآمدی در اقتصاد ملی خواهد شد. تا به حال هیچ ابزاری ‏موثرتر از رقابت برای افزایش کارآمدی در اقتصاد اختراع نشده است. کیفیت و قیمت تمام شده مناسب زاییده رقابت تولید کنندگان با هم است. وقتی تمرکز بر خودکفایی باشد، ممکن است قیمت تمام شده یک کالای بی کیفیت داخلی چند برابر قیمت جهانی آن باشد.

٢- خود کفائی وابستگی کشور‌های دیگر به شما را از بین خواهد برد. نهایتاً کشور خودکفا به جایی می‌رسد که وجودش برای جهانیان بلاموضوع می‌شود. به همین دلیل در موقعیت‌هایی مثل تحریم و جنگ آسیب زدن به چنین کشوری موجب ضرر و زیان به دیگر کشور‌ها و جامعه بین المللی نمی‌شود.

٣- مبادله و ارتباط اقتصادی با دنیای خارج موجب ارتقای توانایی" استانداردسازی" می‌شود. در استراتژی خودکفایی، بی خبر و بی نیاز از استاندارد‌های جهانی، کشور خودکفا کم کم تبدیل به جزیره‌ای دور افتاده از بقیه دنیا خواهد شد.

٤- در استراتژی خودکفایی به دلیل تمرکز بر تامین نیاز‌های داخلی، بسیاری از فرصت‌ها و امکانات بالقوه کشور که مورد تقاضای دنیای خارج است ندیده گرفته خواهد شد.

۵- امروزه استفاده از سرمایه گذاری خارجی یکی از مولفه‌های مهم پیشرفت و تامین امنیت کشورهاست. کمتر سرمایه گذار خارجی در دنیا پیدا می‌شود که حاضر به سرمایه گذاری در کشوری منزوی با استراتژی خودکفایی باشد.

همه کشور‌هایی که استراتژی خودکفایی و یا به عبارتی، استراتژی جایگزینی واردات را برگزیدند، مثل کشور‌های آمریکای لاتین در دهه‌های ٦٠ تا ٨٠ میلادی یا هندِ تا دو دهه پیش، همگی در اجرای این برنامه شکست خوردند.

حداقل ۵۰ کشور موفق، با استراتژی توسعه صادرات مثل کره جنوبی، سنگاپور، چین، مالزی، برزیل، امارات، ترکیه و ... را می‌توان به راحتی نام برد، مدافعان استراتژی خودکفائی، فقط یک کشور، تاکید می‌کنم فقط یک کشور موفق با استراتژی خودکفائی را نام ببرند و جایزه بگیرند!

نویسنده: غلامرضا مصدق، کارشناس حوزه اقتصاد

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال ،برگرفته از فضای مجازی