همواره دو چالش اصلی میان مدعیان دو نظریه «توسعه شهرها و ایجاد زیر ساخت‌ها» و «حامیان میراث تاریخی» وجود داشته است. دوگانه عدم حفظ حریم از سوی سازندگان و تخریب بناهای میراثی جهت ایجاد دسترسی راحت و توسعه از یک سو و حفظ میراث‌هایی با ارزش‌های مختلف و عدم توسعه شهر در مسیر این میراث از سوی دیگر تاکنون جنجال‌های رسانه‌ای زیادی به پا کرده است و هر دو نگرش بر ادعاهای خود پافشاری می‌کنند. اما همیشه این سوال باقی است که با افزایش خانه‌های میراثی چگونه شهر را می‌توان توسعه داد و آیا کلانشهرها بناست به موزه‌های تاریخی تبدیل شوند و یا برای این دوگانه می‌توان فکری کرد؟

رضا سلیمان نوری در پاسخ به این سوال که آیا سازه‌های میراثی مانعی برای توسعه شهر است؟ گفت: باید ببینیم توسعه شهر را چه می‌دانید. حفظ میراث به نوعی توسعه شهر است نه تخریب شهر.

رئیس هیات مدیره انجمن توسعه گردشگری چهارباغ افزود: باید شهر را بر اساس داشته‌ها اداره کنیم نه اینکه داشته‌ای ایجاد کنیم. در محدوده برج میلاد چیزی نبوده و بعدها ایجاد شده است اما اگر برج میلاد در منطقه 12 ساخته می‌شد، اشتباه بود.

این فعال حوزه میراثی تصریح کرد: خیلی از ساخت و سازها اطراف حرم در مشهد اشتباه است و خیلی از ساخته‌ها شاه چراغ و یا قم در اطراف حرم اشتباه بوده است. این‌ها چیزهایی که داشته‌اند را تخریب کردند تا توسعه ایجاد کنند. به تعبیر دیگر توسعه را از بین برده‌اند تا توسعه ایجاد کنند!

او در پاسخ به این سوال که برای توسعه خطوط مترو باید از برخی مسیرها عبور کرد، اظهار کرد: می‌توان مسیر مترو را منحرف کرد. آثار میراثی حریم درجه یک و دو و سه دارند. حفظ حریم درجه یک اهمیت زیادی دارد و باید برای آن تلاش کرد.

سلیمان نوری با اشاره به اینکه لزوما همه خانه‌های میراثی نباید به موزه تبدیل شود، عنوان کرد: خیلی از خانه‌های میراثی نیاز نیست که موزه شود، می‌توان از آنان برای هتل، کافی شاپ و... استفاده کرد. چرا استفاده از خانه زنده را به موزه‌ای که از نظر مردم ایران مرده است، تبدیل می‌کنیم؟

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری برنا ، تاریخ انتشار:1 مهر 1398 ، کدخبر: 900719،www.borna.news