شعار سال: محمدمهدی تندگویان، معاون امور جوانان وزیر ورزش و جوانان و عضو سابق شورای اسلامی شهر تهران در گفتگو با برنا با اشاره به عملکرد شوراها در طول ۵ دوره گذشته گفت: به اعتقاد من فعالیت شوراها در ۵ دوره گذشته افت و خیزهای فراوانی داشته است و نمی‌توان نگاه صفر و صد به آن داشت در واقع شورا در سال‌های گذشته پوست اندازی کرده و با شناسایی مشکلات خود، جایگاهش را فهمیده است اما در مجموع باید گفت از میان تمام شوراهای استان‌ها و کشور، حداقل شورای اسلامی شهر تهران در ۵ دوره گذشته عملکرد مناسبی نداشته است.
 
او ضمن تاکید بر اینکه شوراها بیشتر شورای شهرداری هستند تا شهر، افزود: در تمام این سال‌ها یکبار با انحلال و درگیری شدید شورا رو به رو بودیم و حتی دوره سوم شورا بسیار طولانی شد به گونه‌ای که اعضای آن دو سال بیشتر از موعد در شهر کار کردند و طولانی شدن حضور یک طیف در شورا تبعات منفی و مشکلات عدیده‌ای را به وجود آورد، به طور کلی شوراها در سراسر کشور، نتوانستند شورای شهر باشند بلکه بیشتر شورای شهرداری بودند و کار آنها عملا رسیدگی به عملکرد شهرداری و تدوین بودجه و اعتبارات آن شد و برای شهر کار خاصی انجام ندادند.
 
تندگویان تصریح کرد: سایر نهادها، وزارتخانه‌ها و کسانی که ذی نغع هستند عملا تحت نظر شوراهای شهر  قرار ندارند، مدیریت یکپارچه شهری در کشور اصلا به وجود نیامده است و ما با یک مدیریت چندگانه رو به رو هستیم یعنی شهرداری کار خودش را انجام می‌دهد و نهادهای دیگر حاضر در شهرها هم کارهای خودشان را انجام می‌دهند و متاسفانه موازی کاری بسیاری وجود دارد همچنین بهم ریختن اعتبارات و درآمدها در شهر مشکل و معضل دیگری‌ست که وجود دارد و تنها ناشی از این است که عوارض شهری، مالیات شهری و… به صورت متمرکز و یکجا جمع آوری نمی‌شود و هر نهادی که در شهرداری کار می‌کند، درآمدها و عواید خاص خودش را دارد بنابراین چون شهرداری‌ها سهم مشخصی از درآمدهای شهری ندارند مجبور به تراکم فروشی و راه‌های نادرست کسب درآمد شدند و نتوانستند درآمد پایدار ایجاد کنند.
 
او ادامه داد: به اعتقاد من درآمد پایدار درآمد حاصل از عوارض و مالیات نیست چون این دو، وظیفه قانونی شهروندان است و باید پرداخت کنند پس نباید جزء درآمد پایدار شهرداری آنها را حساب کرد و با این وجود شهرداری اصلا نتوانسته درآمد پایداری برای خود به وجود بیاورد.
 
این عضو سابق شورای اسلامی شهر تهران در ادامه به برخی مشکلات حل نشده در تهران اشاره کرد و گفت: بسیاری از مشکلات هنوز در شهرها از جمله تهران برطرف نشده است. تفکیک زباله از مبدا، فناوری تبدیل زباله به ارزش افزوده و توسعه شبکه حمل و نقل عمومی تنها بخشی از این مشکلات است درحالی که تمام وسایل حمل و نقل عمومی باید به سمت انرژی پاک می‌رفت، زیرساخت‌های خطوط مترو باید توسعه پیدا می‌کرد تا هر فردی که در تهران زندگی می‌کند تنها ۵ یا ۱۰ دقیقه با ایستگاه مترو فاصله داشته باشد، اتوبوس‌ها و تاکسی‌ها فرسوده باید جمع آوری و به سمت برقی شدن یا نوع بهینه می‌رفت تا سوخت پاک داشته باشند اما هیچکدام از این کارها طی سال‌های گذشته انجام نشده است.
 
تندگویان افزود: متاسفانه توسعه زیرساخت‌های بزرگراهی باعث شد تهران تبدیل به شهری ماشین محور شود که همین موضوع سبب آلودگی هوا و مشکلات دیگری شد هرچند که همین توسعه بزرگراهی نیز به درستی مدیریت نشد و بسیاری از آنها نادرست و صرفا با جنبه تبلیغاتی شکل گرفت بنابراین همه این مشکلات و معضلات نشان می‌دهد شوراهای شهر نتواسنتند عملکرد خوبی برای مردم شهر داشته باشند هرچند که در حوزه‌هایی مانند گسترش فضای سبز، تمیز نگه داشتن شهر و نظافت و … در برخی مناطق به خوبی صورت گرفته اما در مجموع عملکرد خوبی از شوراها دیده نمی‌شود.
 
او با اشاره به علت تضعیف جایگاه شوراها در سال‌های گذشته گفت: علت تضعیف جایگاه شوراها و محدود شدن اختیارات آنها کاملا مشخص است از آنجایی که نهادهای شهری تابعیت از شوراهای شهر ندارند و قوانین فرادستی کمکی به شوراها برای برخورد مناسب با نهادهای درون شهری، حاکمیتی و حکومتی نمی‌کند، عملا جایگاه شوراها تضعیف شده است.
 
این عضو سابق شورای اسلامی شهر تهران درخصوص برخی صحبت‌ها مبنی بر انحلال شوراهای شهر بیان کرد: اگر قرار است شوراها، شورای شهرداری باشند ما اصلا نیازی به حضور آن نخواهیم داشت و بودن یا نبودن آن تفاوتی ایجاد نخواهد کرد و فقط کافی است یک نهاد نظارتی به عنوان دیوان محاسبات شهری وجود داشته باشد تا بر عملکرد مالی شهرداری‌ها نظارت کند دقیقا مانند کاری که دولت و سازمان برنامه و بوجه انجام می‌دهند اما اگر قرار است شورا به وظیفه خود عمل کند و واقعا شورای شهر به معنای حمکروایی شهری باشد، تمام امتیازات حکمروایی شهری را از نهادهای مختلف بگیرد، مدیریت یکپارچه شهری به وجود بیاید، تمام نهادهای شهری و دولت حکمروایی را به دست شهرداری بسپارند، درآمد حاصل از مالیات، عوارض، آموزش و پرورش، ثبت ازدواج و طلاق حتی امور اقامتی، گذرنامه، راهنمایی و رانندگی، بهداری و… به صورت متمرکز به شهرداری‌ها سپرده شود، آن روز است که می‌توان گفت ما نیاز به شورای شهر داریم.
 
او ادامه داد: درصورت وقوع چنین اتفاقی، قطعا ۲۱ عضو شورا برای اداره آن کافی نیست و باید بیش از ۲۰۰، ۳۰۰ نفر برای اداره تهران عضو شورا شوند و از هر منطقه ۱۰ الی ۱۵ نفر به عنوان نماینده حضور داشته باشند چون تهران دیگر کلانشهر نیست بلکه ابرشهر است و هر منطقه‌ای از تهران به اندازه یک شهرستان یا حتی شهر هم جمعیت و هم خدمات شهری دارد و اگر بخواهیم آن را درست اداره کنیم باید هر منطقه شورای شهر داشته باشد یعنی ۲۲ شورای شهر داشته باشیم و یک شورای مرکزی برای اداره سیاست‌های کلی ایجاد کنیم در حالی که الان ۲۱ نفر حتی نمی‌رسند از تمام مناطق و محلات مختلف شهر تهران بازدید کنند.
 
تندگویان در پایان تاکید کرد: ساماندهی مشاغل شهری، مناطق بی سرپناه شهری، مناطق تاریخی شهر، بافت‌های فرسوده، درآمدهای پایدار شهری که به نتیجه مانده و …. از جمله مسائل و مشکلات عمده شهر تهران است و به اعتقاد من اگر قرار است شورا به همین صورت ادامه دهد بهتر است منحل شده و صرفا یک نهاد نظارتی مالی بر شهرداری به وجود بیاید در غیراینصورت همین الان هم شوراها هزینه‌های اضافی بر دوش مدیریت شهری تحمیل کرده‌اند.

 

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری دیار میرزا، تاریخ انتشار: 18 اردیبهشت1400، کدخبر:  619877،www.diyarmirza.ir