شعار سال: جاسوسی جدید برعکس تصورات جیمزباندی قبلی بسیار تخصصی و نرم شده است. دیگر کمتر خبر خود فروشی و مزدور بودگی و .. شنیده میشود. در دنیای جدید سرویسهای امنیتی روی رویدادهای حوزههای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و مدیریتی سوار شده و هنرمندان را بشکلی ناخواسته و با استفاده از کم اطلاعیهای آنان به خدمت میگیرند.
یک هنرمند بعد از طی چندین مرحله و ایجاد اعتماد، تبدیل به نیروی اثرگذار یک سرویس خارجی میشود. در مرحله اول، اقدام به شناسایی مهمترین و محبوبترین هنرمندان یک کشور شده و بشکلی کاملا رقابتی اقدام به ارایه جایزهای بین المللی به او و ایجاد تمایلات مثبت در هنرمند نسبت به کشور میزبان خودش میشود (مثلا فرانسه).
در مرحله بعدی پای یک واسط فرهنگی برای جلب اعتماد، تحت تاثیر قرار دادن و در اختیار گرفتن هنرمند بشکل مستمر به میان میآید. وظیفه ثانویه واسط، جهت دهی به هنرمند برای حمایت یا عدم حمایت از چهرههای خاص در رویدادهای اجتماعی- سیاسی (نظیر انتخابات) و. است. هنرمند بدون کمترین برنامه ریزی عامدانه و بصورتی کاملا جهت دهی شده، وارد بازیهای مختلف طراحی شده توسط سرویس بیگانه میشود و ادامه داستان تا انتها قابل حدس است.
در این بخش با دو نوع برخورد تقابلی بین هنرمندان و عامه اجتماع و تخریب هنرمندان توسط جریانات خاص داخلی و تبدیل هنرمند به اپوزیسیون مواجه هستیم.
کم توجهی سرویسهای امنیتی داخلی در مرحله قبل و مرحله حاضر، میتواند پیامدهای تاسف باری به همراه داشته باشد و مسائل یک حوزه هنری و صنفی را تبدیل به مسائل حوزه امنیتی کند.
سوال اینجاست که آیا با تخریب داخلی هنرمندان میتوانیم جلوی فعالیت سرویسهای جاسوسی را بگیریم؟ چطور باید مردم و هنرمندان را از این نوع خطرها آگاه کنیم. نظر شما چیست؟
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال برگرفته از کانال تلگرامی گاه نوشت