رنگ هایی هم که برای لباس های فرم مدارس در نظر گرفته شده یا مغز پسته ای است یا قهوه ای و یا خاکستری که زیاد برای دانش آموزان خوشایند نیست البته ناگفته نماند برای دختران رنگ هایی روشن تر در نظر می گیرند.

اینکه چرا رنگ های تیره برای دانش آموزان به ویژه پسران در نظر گرفته می شود جای سوال دارد همیشه رنگ های سرمه ای، خاکستری و رنگ های سبز تیره در نظر گرفته می شود. این در حالی است که دانش آموزان شور و نشاط زیادی در وجودشان است از این رو شاید رنگ های شاد و روشن بتواند این شادی و نشاط را در وجودشان ماندگار کند.

برخی دانش آموزان پسر دوره ابتدایی، پیراهن هایی با جلیقه هایی کاملا مردانه و در دوره های متوسطه هم کت هایی که به تن مردان متاهل خودنمایی می کند اما دانش آموزان باید این لباس های تیره و در برخی مواقع همراه با سایه روشن بپوشند. دختران هم که دل را به دریا زده اند و لباس فرم هایی را به تن می کنند که انگار از دوران کودکی مادران شان آنها را به ارث برده اند و میراثی است ماندگار که باید یکسال را با آن سپری کنند.

مادر یکی از دانش آموزان دوره اول متوسطه می گوید: هنگامی که برای خرید لباس فرم برای فرزند پسرم مراجعه کردم، رنگ هایی را دیدم که من که چندین سال بیشتر از فرزندم عمر کرده ام، دل و دماغ پوشیدن این نوع رنگ ها را ندارم اما فرزندم مجبور به پوشیدن آن است چون آن را مشخص کرده اند.

وی معتقد است نوع دوخت برای لباس فرم دانش آموزان بسیار قدیمی است و دانش آموزان نمی توانند آن را بپذیرند و به نظر من لباس ها باید دوختی متناسب با لباس هایی که اکنون فرزندان مان به تن می کنند داشته باشند تا دانش آموزان انگیزه بیشتری برای پوشیدن این فرم لباس ها داشته باشند.

وی که ۱۶۰ هزار تومان برای خرید این مدل لباس به ظاهر زیبا اما نازیبا پرداخت کرده است، می گوید: اینکه ۱۶۰ هزار تومان برای خرید یک پیراهن و شلوار از سوی هر کدام از والدین پرداخت می شود شاید برای برخی از والدین هزینه زیادی نباشد اما در این شرایط اقتصادی بسیاری از خانوادهها توان خرید این مدل لباس ها را ندارند، باید فکری برای این موضوع هم می کردند زیرا یک خانواده که چند فرزند دارد مجبور است این میزان هزینه برای خرید فقط لباس فرم فرزندش پرداخت کند.

این مادر که یک فرزند دیگر هم دارد، می گوید: فعلا فرزندم سه ساله است اما اگر او هم به مدرسه می رفت مجبور به هزینه های بیشتری می شدم اما باید از مسئولان پرسید که چرا باید یک پیراهن و شلوار هر کدام به طور متوسط ۸۰ هزار تومان داشته باشند. این در حالی است که زمانی که به تولیدی برای خرید این لباس فرم مراجعه کردم حتی به مادران دیگر پیشنهاد می کردند که شلوار اضافه با قیمت ۸۰ هزار تومان هم خریداری کنند چون ممکن است شلوار فرزندان تان در محیط مدرسه به خاطر شیطنت پاره شود.

وی اضافه می کند: این مدل لباس که تنها از پارچه های ایرانی دوخته شده است در واقع ارزش این میزان پول را ندارد چون من برای فرزندم حتی شلوار جنس جین هم که می خرم این رقم نمی شود.

با این همه اوصاف و اینکه آیا لباس فرم باب دل دانش آموزان است یا نه ولی فرزند این خانم مدعی است که اصلا لباس فرمش را دوست ندارد و به مادرش می گوید: چرا باید این لباس اینقدر گشاد باشد چرا باید لباس فرم ما به این شکل دوخته شود. گشادی آن را نمی تواند تحمل کند چه برسد به اینکه مجبور است رنگ و نوع دوخت آن را تا پایان سال تحصیلی بپذیرد.

فرم ناجور لباس فرم

مادر یکی از کودکانی که فرزندش امسال راهی دوره پیش دبستانی می شود، می گوید: فرم لباس هایی که برای این دوره در نظر گرفته اند بسیار ناجور است، حتی کودکم وقتی لباس را پوشید فوری آن را از تنش خارج کرد که مامان من این را دوست ندارم شلوارش گشاد است و حتی کمربند نمی توانم به آن وصل کنم.

این مادر می گوید که مجبورم پارچه این لباس فرم را از پارچه فروشان سطح شهر تهیه کنم و همان مدل اما اندازه پسرم این لباس را تهیه کنم چون یک سایز کوچک تر برای فرزندم تنگ و سایز خودش هم گشاد است. خلاصه وصله ای ناجور است که نمی توانم به تن فرزندم کنم.

در این همه هیاهو که برای لباس فرم دانش آموزان می شود اما برخی از مدارس هم لباس های ارغوانی رنگ برای دختران و برای پسران هم لباس هایی بسیار خوش رنگ و زیبا تعیین کرده اند که شاید این موضوع ذوق دانش آموزان را برای پوشیدن این لباس ها بیشتر کند.

امیدواریم به سمتی پیش برویم که دانش آموزان هم در تعیین رنگ لباس خودشان سهیم باشند همچون والدینی که در کارگروه تعیین رنگ و نوع پارچه حضور دارند، تعدادی از دانش آموزان هم به عنوان نماینده در این کارگروه حضور داشته باشند تا رنگ هایی متناسب با سلیقه خودشان انتخاب کنند.

لباس فرم دانش‌آموزی از سوی وزارت آموزش و پرورش امری اختیاری تعیین شده است، اولین قانون درباره ساماندهی این لباس در سال ۱۳۸۷ به تصویب رسیده است طبق بند "ب" ماده ۷ از آئین‌نامه این قانون، وزارت آموزش و پرورش مکلف به فراهم کردن زمینه طراحی متنوع برای لباس دانش‌آموزان، معلمان و کارکنان مدارس با توجه به اقتضائات جنسیتی، سنی و منطقه‌ای است.

ساماندهی لباس فرم با سازمان دانش آموزی

سیدهادی دلبری معاون هماهنگی، اقتصادی و نظارت بر امور استان های سازمان دانش آموزی کشور و دبیر کمیته لباس فرم دانش آموزی در این باره به خبرنگار حوزه دانشگاه و آموزش ایرنا می گوید: با توجه به ظرفیت و توان بالای سازمان دانش آموزی سیدمحمد بطحایی وزیر پیشین آموزش و پرورش؛ ماموریت مهم ساماندهی لباس فرم دانش آموزان را به این سازمان واگذار کرد.

وی ادامه می دهد: چون ساماندهی لباس فرم سال های گذشته متولی خاصی نداشت و در برخی مواقع انجمن اولیا و مربیان و در مواقعی هم مدیران مدارس بر این امر نظارت و حتی ساماندهی آن را انجام می دادند، مشکلات زیادی برای تهیه و توزیع و موضوع نظارت و ساماندهی را به همراه داشت به همین منظور امسال سال اولی است که این کار به سازمان دانش آموزی کشور سپرده شده است.

وی خاطرنشان می کند: ماموریت ما این بود که ساماندهی لباس فرم را از تولید تا توزیع، نظارت مستقیم داشته باشیم در این راستا سامانه ای به نام «سامانه لباس فرم دانش آموزی» راه اندازی شد و دستورالعملی برای مدیران ارسال کردیم که نسبت به تشکیل کارگروه های استانی، شهرستانی و منطقه ای اقدام کنند.

لباس فرم مدارس از ۲۵ هزار تومان به بالا داریم

دلبری اضافه می کند: همچنین برای قیمت گذاری و انتخاب پارچه با اتحادیه صنف پوشاک تفاهم نامه ای امضا کردیم که به فراخور موقعیت مکانی دانش آموزان و شرایط اقلیمی؛ نوع پارچه عرضه و قیمت گذاری شود به همین منظور شورای قیمت گذاری در کارگروه استانی تشکیل می شد که نماینده اصناف و نماینده اتحادیه صنف پوشاک کار قیمت گذاری را به عهده داشتند.

به گفته وی، اکنون نرخ لباس فرم در شهرهای مختلف متفاوت است اما براساس اطلاعات جمع آوری شده این نرخ از ۲۵ هزار تومان به بالا وجود دارد. در هر شهری یک قیمت براساس تعیین تکلیف و قیمت گذاری از سوی شورای قیمت گذاری، برای لباس فرم دانش آموزان تعیین شده است.

اجباری برای خرید لباس فرم دانش آموزان وجود ندارد

وی ادامه می دهد: درخصوص اجباری بودن یا نبودن لباس فرم، با اطمینان اعلام می کنیم که هیچ اجباری در خصوص لباس فرم دانش آموزی در کشور وجود ندارد و هیچ قانونی برای این موضوع نداریم اما شورای مدرسه و نماینده اولیای دانش آموزان که عضو شورا هستند مصوب می کنند که روی رنگ پارچه، تنوع آن و اینکه آیا لباس فرم باشد یا نه تصمیم گیری می شود در واقع می توان گفت که تصمیم گیرنده شورای مدرسه است.

دبیر کمیته لباس فرم دانش آموزی می گوید: به همین منظور بخشنامه ای به تمام ادارات آموزش و پرورش و مدیران مدارس ارسال شد که از رنگ ها و طرح های سال گذشته استفاده کنند تا دانش آموزان به مشکل برنخورند. مدارس هیچ‌ گونه حقی برای اجبار کردن دانش‌آموزان برای لباس فرم ندارند، و براساس این بخشنامه رنگ و نوع لباس حتی المقدور تغییر نکند تا دانش‌آموزان لباس سال گذشته خود را استفاده کنند.

وی با بیان اینکه هدف سازمان دانش آموزی کشور برای اجرای طرح ساماندهی لباس فرم دانش آموزان، تربیتی بوده است نه افتصادی؛ تصریح کرد: سازمان دانش آموزی مبلغی دریافت نکرده و هدف اصلی ترویج فرهنگ ساده زیستی، فرهنگ ایرانی اسلامی با پوشش درست، نظم پذیری و جلوگیری از فرهنگ نظام طبقاتی است.

دلبری ادامه داد: به منظور جلوگیری از برخی مشکلات در شهر تهران، در تاریخ ۲۵ تیرماه بخشنامه ای را به تمام واحدهای مربوطه ابلاغ کردیم که هیچ هزینه ای بابت نظارت و ساماندهی نخواهد گرفت و اگر مدیر مدرسه یا واحدهای تولیدی مبلغی اضافه بگیرند تخلف است و پیگیری می کنیم به همین منظور شماره تلفن گویای ۱۴۹۹ برای دریافت هرگونه شکایت در نظر گرفته شده است و اگر هر شکایتی باشد می پذیریم.

تصمیم گیرنده رنگ لباس فرم شورای مدرسه است

وی خاطرنشان کرد: برای رنگ لباس، شورای مدرسه تصمیم گیرنده است و مدیر مدرسه، معاون پرورشی و نماینده اولیا نیز تصمیم می گیرند اما از نظر کیفیت پارچه، نظر بر این است که جنس چینی و پارچه های با کیفیت پایین نباید وارد تولیدی ها شود زیرا سال رونق تولید است تاکید کردیم اجناس باید ایرانی باشد.

وی درباره اینکه چرا واحدهای تولیدی برای لباس فرم رقمی بالاتر از اولیا دانش آموزان دریافت می کنند، آیا این رقم اضافی به مدرسه یا سازمان دانش آموزی داده می شود؟ نیز اظهار داشت: برای شفافیت در کار واحدهای تولیدی تمام واحدهای دارای مجوز در این سامانه ثبت نام کرده اند که براساس آمار حدود 6 هزار واحد تولیدی در سامانه ثبت نام کردند و در برخی مناطق نیز به صورت سنتی و دستی ثبت نام صورت گرفته است.

معاون هماهنگی، اقتصادی و نظارت بر امور استان های سازمان دانش آموزی کشور توضیح داد: البته واحدهای تولیدی زیرزمینی که دارای مجوز نباشند امکان همکاری با سازمان دانش آموزی و مدارس را نخواهند داشت و به این واحدها مجوزی داده نشده به همین منظور با اتحادیه صنف پوشاک تفاهم نامه ای امضا شده که در این زمینه اتحادیه اسامی واحدهای تولیدی که دارای مجوز است به ما اعلام کردند. اکنون در سامانه لباس فرم دانش آموزی، تولیدی های مجوزدار به همراه ظرفیت تولید آنها ثبت شده است.

وی اضافه کرد: اینکه چه نوع پارچه یا کیفیتی برای لباس فرم دانش آموزان انتخاب شود، مدیر مدرسه نمی تواند انحصاری عمل کند شورای مدرسه رنگ و مدل را به تولیدی اعلام می کند و واحد تولیدی، سفارشات را تولید و توزیع می کند. البته سال گذشته کسانی که لباس فرم را از تولیدی های غیرمجاز دریافت کردند، با مشکل مواجه شدند که امسال با وجود این سامانه جلوی برخی از این مشکلات گرفته شد.

دلبری با بیان اینکه با راه اندازی این سامانه دست واسطه گران و دلالان کوتاه شد، اظهار می کند: از نظر کیفیت نوع پارچه را ما نظارت کردیم چون پارچه باید ایرانی و با کیفیت باشد و دانش آموز یکسال آن را به تن بپوشاند.

وی درباره اینکه چرا قیمت لباس فرم در مدارس مختلف و استان ها با هم متفاوت است، اضافه کرد: میزان قیمت در کارگروهی که به همین منظور در استان ها تشکیل شده است و نماینده اتحادیه هر استان حضور دارند، تصمیم گیری می شود البته چون ممکن است نوع پارچه ای که در تهران است در دیگر شهرستان ها نباشد آن را انحصاری نکردیم و از تمام پارچه های تولیدی در کشور استفاده شده است.

دلبری بیان داشت: قیمت گذاری در استان ها هم توسط کارگروه استانی و نماینده استاندار، فرماندار، نماینده آموزش و پروش انجام می شود و از این طریق انواع پارچه را بررسی و قیمت گذاری می کنند. البته سازمان دانش آموزی متولی قیمت گذاری نیست، ما نماینده ۱۴ میلیون دانش آموز هستیم و دغدغه ما این بود که قیمت ها به حداقل برسد.

وی خاطرنشان کرد: اینکه برنامه ریزی به این شیوه بود که از تمام واحدهای تولیدی در سراسر کشور استفاده شود به این خاطر است که از ظرفیت تولید استان ها استفاده کنیم که البته اگر مشکلی در این زمینه وجود داشته باشد، در مدت ۴۸ ساعت شکایات را بررسی می کنیم.

وی با بیان اینکه در اصل قیمت ها در هر استانی مصوب است و قیمت تمام شده است، اظهارداشت: با اطمینان اعلام میکنم که سازمان دانش آموزی و وزارت آموزش و پرورش به هیچ عنوان مبلغی اضافه بر قیمت مصوب کارگروه استانی از لباس فرم دریافت نمی کند.

معاون هماهنگی، اقتصادی و نظارت بر امور استان های سازمان دانش آموزی کشور گفت: سازمان دانش آموزی در بحث مدیریت و نظارت بر لباس فرم دانش آموزان از هیچ کوششی دریغ نمی کند به همین منظور کار تولید و توزیع لباس فرم توسط واحدهای تولیدی و برخی مدارس انجام می شود البته در یک بازه زمانی مشخص مدارسی که ظرفیت داشتند این کار را انجام می دادند و در مدارسی که فاقد ظرفیت موجود بودند، از مدارس همجوار برای این موضوع استفاده می شود.

وی تصریح کرد: البته ممکن است مدارسی خودشان مستقیم با واحدهای تولیدی قرارداد داشته باشند و بدون اینکه نام واحد خود را در سامانه ثبت کرده باشند، با تولیدی بدون مجوز همکاری کنند که در این زمینه شاید تخلفات بیشتری در قیمت لباس فرم و حتی نوع پارچه صورت گیرد که با این موارد هم به طور حتم برخورد خواهد شد.

مدارس روستایی لباس فرم ندارند

دلبری با بیان اینکه موضوع لباس فرم از آنجا که اجباری نیست تنها در مناطق شهری اجرا می شود، گفت: ۵۰ درصد مدارس کشور که در مناطق روستایی ساکن هستند، احتیاجی به لباس فرم ندارند و تنها ۵۰ درصد مناطق شهری از این لباس فرم استفاه می کنند.

وی ادامه داد: براساس اطلاعات جمع آوری شده اکنون حدود ۹۵ درصد دانش آموزان در مناطق شهری لباس فرم دانش آموزی خود را تحویل گرفته اند و برنامه ریزی برای توزیع باقیمانده این لباس ها در حال انجام است.

به گفته وی، لباس فرم دانش آموزی برای دانش آموزان پایه اول ابتدایی، دوره اول متوسطه (کلاس هفتم) و دوره دوم متوسطه (کلاس دهم) است و تهیه لباس فرم برای پایه های دیگر اجباری نیست.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری ایرنا ، تاریخ انتشار: 27 شهریور 1398 ، کدخبر: 83477820 ، www.irna.ir