پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

توماس پیکتی اقتصاددان فرانسوی است که درباره توزیع ثروت و نابرابری درآمد کتاب‌ها و مقالات زیادی نوشته است. کتاب «سرمایه و ایدئولوژی» توماس پیکتی منشأ گفتگو‌های بسیاری در محافل علمی و سیاست‌گذاری در جهان شده است. پیکتی نشان می‌دهد که توزیع به‌شدت نابرابر درآمد به توزیع نابرابر ثروت با شدت بیشتری منجر گردیده و تعداد اندک صاحبان این ثروت‌ها قادر هستند سیاست‌های دولت‌ها را در جهت منویات خود به خدمت گیرند و انسداد حاصله در سیاست‌های بخش عمومی به رشد فزاینده نابرابری‌ها در جوامع صنعتی منجر می‌شود و این نابرابری‌های فزاینده علت اصلی شکاف‌های اقتصادی- اجتماعی در این جوامع و افول آن‌ها خواهد شد. ثروت تا حدی متمرکز می‌شود که دیگر امکان رقابت برای دمکراسی باقی نمی‌ماند، چه برسد به عدالت اجتماعی. به طور خلاصه، کاپیتالیسم به طور خودکار سطوحی از نابرابری را به وجود می‌آورد که پایدار نیستند. ثروت رو به افزایش یک درصد جامعه فقط یک واقعیت اقتصادی و داستان دارایی‌های یک فرد، نیست. کاپیتالیسم قرن بیست و یکم مسیری یک‌سویه به سمت نابرابری است مگر آنکه ما برای متوقف کردنش کاری انجام دهیم. پیکتی به نقش ایدئولوژی در مشروعیت‌بخشی به رژیم مالکیت و نیز توضیح رژیم‌های نابرابری اشاره می‌کند. او ایدئولوژی را به مجموعه‌ای از اندیشه‌ها و گفتمان‌های باورپذیر پیشینی ارجاع می‌دهد که مشخص می‌کند جامعه چگونه باید ساختار بگیرد. پیکتی معتقد است که نابرابری نه اقتصادی است و نه فناورانه، ایدئولوژیک و سیاسی است. این نتیجه‌گیری یکی از مهم‌ترین نتایج کتاب «سرمایه و ایدئولوژی» است که موضع صریح او را نسبت به مواضع مارکسیست‌ها و تأثیر ماتریالیسم تاریخی به‌عنوان زیربنای همه تحولات اقتصادی و فناورانه روشن می‌کند. در چنین شرایطی از بعد اقتصادی نیازمند نظام‌های توزیع بجای مقابله با نابرابری بوده و در بعد سیاسی، نیازمند اصلاح ساخت‌ها و ساختار‌های سیاسی هستیم.

قصد تخریب و سیاه نمایی و منفی بافی وجود ندارد. ادعا شده که موارد زیر، بخشی از گلایه های مردم از علیرضا زاکانی شهردار تهران است. شهروندان می گویند که ایران، تهران نیست که بی خیالش باشید. شهرداری که در مدیریت شهر مانده، سودای ریاست جمهوری دارد ؟ منتظر مناظره های تلویزیونی و پاسخ های آقای زاکانی باید بود.

رئیس سابق کمیته داوران فدراسیون فوتبال در رابطه با پرونده باشگاه مس رفسنجان بازداشت شد.در این رابطه شنبه هفته جاری ۵ متهم پرونده به دادگاه احضار شده و توضیحات خود را ارائه کرده‌اند. برخی از مطلعین با کنار نهادن تعارفات می پرسند که شاه ماهی را کی صید می کنند؟ فردی که بخشی از تحلیل گران، فساد فوتبال کشور را بشکل مستقیم و غیرمستقیم با او در ارتباط می بینند. افکار عمومی می پرسند که آیا نهادهای امنیتی و قضایی کشور، قدرت و تمایل به صید شاه ماهی را دارند یا خیر؟ آیا صحبت از فسادهای رخ داده بدلیل حضور شاه ماهی نوعی تخلیل و توهم است یا واقعیت دارد؟

امروز می‌خواهیم داستان زندگی مردی را بنویسیم که بزرگ‌ترین شرکت تولید کننده ابزارآلات ایران را بنیان گذاشته است. مردی که به افتخارنام بزرگش، شرکتش را "ابزار مهدی" نام گذاشته است. او "محمد مهدی مظلومیان" نام دارد. اما این طرف داستان است. داستان تولید و تولید کننده در ایران، دو طرف دارد. طرف دوم داستان، دولت‌ها و نهاد‌ها و سازمان‌های تخصصی قرار دارند. همان‌هایی که به کارکنان خود حقوق می‌دهند که از تولید و تولید کننده حمایت کند، اما همه شاهد هستیم که نظام اداری کشور، نظام چوب لای چرخ کن تولید است. از مالیات و بیمه و کار گرفته تا شهرداری و نهاد تخصصی و نهاد ناظر و غیره. از سیاست‌های اقتصادی کشور گرفته تا چالش‌های سیاسی. نتیجه می‌شود نالیدن یک تولید کننده بین المللی از ضعف زیر ساخت ها، عدم حمایت ها، قوانین دست و پاگیر، کمبود مواد اولیه، نظام بروکراسی فشل، تغییر قوانین و مقرره‌ها بشکل مکرر، مشکلات اقتصادی کلان و اقتصاد سیاسی و غیره. یادمان نرود که پیشرفت مهدی مظلومیان‌ها، پیشرفت یک کشور محسوب می‌شود.

علی اکبر گودرزی (هوادارانش او را در ابتدا «چوپان زاده آزاده» و سپس «امام» می‌نامیدند /زاده ۱۳۵۵ و در شناسنامه ۱۳۳۸ در روستای دوزان شهرستان الیگودرز - درگذشت ۳ خرداد ۱۳۵۹) مصداق همان آدم‌های با دانش اندک و ایمان زیاد بود که می‌توانست هزاران نفر را به پای برداشت‌های انحرافی خود از متون دینی، قربانی کند و یک جامعه‌ای را به قهقرا سوق دهد. وی تلاش داشت تا یک نظام سیاسی جایگزین جمهوری اسلامی فعلی تاسیس کند. در آغاز دهه ۱۳۵۰ چندین گروه سیاسی با ایدئولوژی اسلامی اعلام موجودیت و فعالیت کردند و تفاوت عمده گروه فرقان با همه آن‌ها در این بود که آبش با روحانیون در یک جوی نمی‌رفت و خواهان «اسلام بدون آخوند» بود. به همین دلیل، گودرزی در سال ۱۳۵۶ عبا و امامه طلبگی را کنار گذاشت و در سن ۱۸ سالگی، به تفسیر قرآن روی آورد و بنوعی گروه فرقان را تاسیس کرد. او از آیات قرآن فقط جنگ و جهاد و مبارزه را می‌فهمید و چیزی از صلح و زندگی در کلام او نبود. جمعیتی از جوانان مذهبی و پرهیجان در مساجد پایین شهر تهران در محدوده نازی آباد و جوادیه و میدان شوش نیز، گوش تا گوش می‌نشستند و این تفاسیر خون چکان را استماع می‌کردند. ایده اسلام بدون روحانیت را اولین بار اندیشمند پاکستانی، ابوالا مودودی، مطرح کرد. سپس دکتر علی شریعتی آنرا ذیل مبحث «جامعه بی طبقه توحیدی» شرح و بسط داد. اکبر گودرزی تحت تأثیر اندیشه انقلابی شریعتی تفسیری از قرآن به نام «ایدئولوژی توحیدی» تألیف کردو یکی دیگر از افرادی که تأثیر مهمی در شکل‌گیری ایدئولوژی گروه فرقان داشت، حبیب‌الله عاشوری، روحانی ناراضی بود. فرقانی‌ها هم به استناد همین حرف شریعتی، معتقد بودند که، چون روحانیت شیعه بصورت یک طبقه اجتماعی ظاهر شده، بنابراین برای تاسیس یک جامعه اسلامی خالص و بدون طبقه، باید این‌ها را از سر راه برداشت. به نظر آن‌ها «میان اسلام و روحانیت هیچ انضمام و انسجامی وجود ندارد». این ایده را بعد‌ها مجاهدین خلق پی گرفتند و در عین تاریک اندیشی‌های ایدئولوژیک و مذهبی، همچنان خودشان را مخالف «آخوندیسم» نامیدند. جدال رسمی روحانیون و فرقانی‌ها در سال‌های قبل از انقلاب را، مرتضی مطهری شروع کرد و از آنان با عنوان «ماتریالیست‌های مسلمان و منافق» یاد کرد. گودرزی بر خلاف بسیاری از روشنفکران مذهبی، در هر صورت با ظواهر و کلمات و آیات قرآن آشنایی کامل داشت و در پاسخ به روحانیون سعی می‌کرد که با ادبیات و منطق خودشان به آن‌ها پاسخ دهد. به نظر گودرزی از نظر قرآن «منافق کسانی هستند که همزمان با باند حکومت و باند مردم همکاری می‌کنند». اشاره او مستقیما به خود مطهری و نیز سید محمد بهشتی، محمدمفتح و جواد باهنر بود که در آموزش و پروش و دانشگاه دوره پهلوی تدریس می‌کردند و در عین حال، با حکومت پهلوی هم مخالفت می‌کردند. با پیروزی انقلاب و آغاز سال ۱۳۵۸، گروه فرقان دست به تفنگ برد و نخستین ترور‌ها در درون نظام نوپا را رقم زد. از سپهبد قرنی نخستین رئیس ستاد مشترک جمهوری اسلامی شروع کرد تا مطهری و مفتح و عراقی و در مجموع ۱۹ نفر را هدف قرار داد. آیت الله خامنه ای، هاشمی رفسنجانی، موسوی اردبیلی و عباس امیر انتظام نیز هدف سوء قصد قرار گرفتند و جان سالم به در بردند. بهانه این کار هم اطلاعیه مشترک مرتضی مطهری و مهدی بازرگان در خصوص لزوم بازنگری آثار شریعتی بود که بت و بوطیقای فکری فرقانی‌ها به حساب می‌آمد. در دیماه ۱۳۵۸ علی اکبر گودرزی در یک خانه تیمی در خیابان جمالزاده تهران دستگیر شد. محاکمه او به علی اکبر ناطق نوری و اسدالله لاجوردی سپرده شد. تعداد اعضای رسمی گروه فرقان حدود ۷۰ نفر اعلام شد. جمعی دستگیر و ابراز پشیمانی کردند و تعداد بر سرموضع ماندند و به همراه گودرزی در خرداماه ۱۳۵۹ اعدام شدند. هنوز هم در خارج از کشور اطلاعیه‌هایی به نام این گروه منتشر می‌شود.

سید احمد فاضل‌زاده رئیس مؤسسه استنادی و پایش علم و فناوری جهان اسلام (ISC) از اعلام نتایج رتبه بندی جهانی کیواس۲۰۲۵ خبر داد و گفت که رتبه بندی جهانی کیو اس برای مقایسه تطبیقی وضعیت جهانی دانشگاه‌های ۱۰۵ کشور جهان برای سال ۲۰۲۵ منتشر شده و ۹ دانشگاه از ایران شامل صنعتی شریف، تهران، امیرکبیر، علم و صنعت، اصفهان، تبریز، شیراز، شهید بهشتی و فردوسی مشهد، در جدیدترین نتایج این رتبه بندی حضور دارند. متاسفانه وضعیت این دانشگاه‌ها عموما در مقایسه با سال گذشته با افول رشد نسبی مواجه بوده است. ۲۷۰ دانشگاه از ۲۹ کشور اسلامی در رتبه‌بندی کیواس ۲۰۲۵ جای گرفتند که در میان کشور‌های اسلامی، مالزی با ۳۵، اندونزی با ۲۷ و ترکیه با ۲۵ دانشگاه بیشترین تعداد حضور را دارند. اطلاعات انتشارات علمی دانشگاه‌ها در این رتبه بندی از پایگاه استنادی اسکوپوس (Scopus) در بازه زمانی ۵ ساله و استنادات در بازه زمانی ۶ ساله محاسبه می‌شود.

برخی افراد در تبلیغات انتخاباتی خود، نقطه ثقل تبلیغ را وابستگی به دفتر مقام معظم رهبری قرار دادند؛ مسئله‌ای که قطعاً اقدامی غیراخلاقی و به دور از نگهداشتن حرمت این نهاد است.نکته جالب توجه اینجاست که از نگاه رهبر انقلاب،انتخابات رویدادی توسعه ای برای کشور قلمداد می شود نه جریان و بازی پوپولیستی در ذهن برخی ها. رهبری از بصیرت حرف می زنند و تاکید بر افزایش آن می کنند. لازم به توضیح است که افکار عمومی از این خبر دو برداشت تخریب چهره خاص( ادعا شده که یک خبرگزاری راست قصد تخریب یک نامزد خاص را داشته است) یا هشدار جهت ممانعت از سو استفاده های جریان سیاسی معلوم الحال می توانند داشته باشند. مقصود پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، ممانعت از سو استفاده های یک جریان معلوم الحال بوده و هیچ تمرکز و تاکیدی بر فرد یا افراد خاص وجود ندارد.

در نگاه کلی و مقایسه‌ای آنچه در ثبت‌نام نهایی ۸۰ نامزد در دوره چهاردهم انتخابات ریاست جمهوری اتفاق افتاد به نسبت ادوار گذشته، هرچند آمار ثبت نامی‌ها زیاد نیست؛ اما حضور فله‌ای چهره‌های شناخته‌شده از هرچه که نشان داشته باشد، نشانی از حرکت به سمت بلوغ سیاسی در کشور و بهبود روند تحزب در پهنه سیاسی کشور ندارد. در یک جامعه حزبی، رقابت سیاسی مستمر است. دو یا چند حزب مشخص هر روز درباره مهمترین مسائل روز اظهارنظر رسمی کرده و موضع می‌گیرند. مردم هم با چند ایده مشخص درباره راه‌حل مشکلات مواجه هستند و هرکس به تناسب یکی را بر دیگر ایده‌ها ترجیح می‌دهد. اگر انتخاباتی هم باشد، به‌طور معمول نامزد‌ها هم کمابیش روشن هستند. نامزد‌ها نیز برنامه‌های سیاسی را درون حزب خود تدوین و نیروی اجرایی آن را تربیت کرده و یارگیری می‌کنند. رهبران حزبی هم از طریق سازوکار رقابت‌های درون‌حزبی و براساس رای افراد و نیز پیشینه موافق آنان رشد کرده و ارتقا می‌یابند. مردم هم با حزب به‌عنوان موجودیتی فراتر از افراد، تعامل و شناخت کافی دارند. اما خروجی رویه‌های جاری، چیزی جز تشفی شهوت قدرت و در اندک افرادی هم، میل به خدمت نیست. در ایده‌های آنان هیچ تناسبی میان منابع و مقدورات با اهداف و انتظارات وجود ندارد. همه چیز‌های خوب را ردیف می‌کنند. وعده‌هایی می‌دهند که درکی از تبعات آن ندارند. مدعی‌اند بورس را سه‌روزه حل می‌کنند، پس از سه سال بدتر شده است. وعده می‌دهند که تورم را نصف و تک‌رقمی می‌کنند، در عمل افزایشی می‌شود و نه حتی کاهشی. ساختن سالانه یک میلیون مسکن را وعده می‌دهند که پس از سه سال، یک‌دهم این وعده هم مشهود نیست.

نامزد‌های انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری تا ساعت ۱۸ روز ۱۴ خرداد فرصت دارند تا با حضور در ستاد انتخابات کشور ثبت‌نام خود را در این انتخابات نهایی کنند، اما داوطلبان این انتخابات از کدام گرایش‌های سیاسی هستند؟ متن زیر اقدام به ارایه توضیحاتی کاربردی در خصوص گرایش سیاسی و معرفی مختصر نامزد‌های ثبت نام کرده در چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری می‌کند. نکته جالب توجه در این لیست ۸۰ نفره، حضور حدودا ۷۵ درصدی نمایندگان مجلس فعلی یا ادوار است. بنظر می‌رسد که ضرورت بازنگری در شاخص‌های ۱۲ گانه تعیین شرایط اولیه برای ثبت نام در انتخابات باید مورد بازنگری قرار گیرد. تحلیل گران معتقدند که اگر بحث استعفا از پست فعلی مطرح می‌شد، نود درصد این آقایان و خانم‌های محترم، در انتخابات نام نویسی نمی‌کردند.

اگر وجدان بیدار، عقل سلیم و تعهد و غیرت دینی و عشق به وطن داشته باشیم، چه خوشمان بیاید و چه خوشمان نیاید، باید بپذیریم که حوزه سیاست کشور عزیزمان، بتدریج در حال ابتلا به ابتذال است. عملکرد هرچند قانونی، اما مسئله دار شورای نگهبان در دو دهه اخیر، ضعف نظارتی (امنیتی- نظارتی-قضایی) منجر به انتصابات محفلی، رفیق بازی و رزومه سازی در حوزه مدیران و سیاسیون، دخالت‌های غیرموجه و پشت پرده نهاد‌های خاص در جریان انتخابات (با هر اسمی و دلیلی که باشد)، کم توجهی به تخصصی سازی هسته سخت نظام و تقویت قاعده گرایی بجای سلیقه گرایی و مصلحت اندیشی‌های ریز و درشت و ..، فضای سیاسی کشور را به سمت ناکارآمدی سوق می‌دهد. در این فضا، هر تازه رسیده‌ای مدعی ریاست و وکالت و صدرات است. انگار نه انگار که جناب بزرگ زاده با نگاه گلخانه‌ای و نگاه ویژه بین، به این جایگاه رسیده، نه با توان فکری، تعهد دینی و غیرت انقلابی و مسئولیت پذیری اجتماعی خودش. یک کلام، هشدار می‌دهیم که تداوم این وضع منجر به، تضعیف عقلانیت و تربیت در کنشگران فضای سیاسی و پر کردن فضا با فرصت طلبان و خدای ناکرده لمپن‌های سیاسی خواهد شد. ما درخصوص آسیب‌های جمهوریت، اسلامیت و انقلابی گری، هشدار مشفقانه می‌دهیم. نگاهی به گزارش حاشیه‌های ثبت نام داوطلبان ریاست جمهوری چهاردهم، دنیای حرف برای شنیدن و گفتن دارد. قضاوت با شما.

ثبت نام انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری نیز به اتمام رسید و در روز آخر، شاهد ثبت نام 44 نامزد بودیم. سوال اینجاست که چرا بسیاری از این افراد فکر می کنند که واجد شرایط هستند؟( هرچند بسیاری از آنها پوششی بوده و یا برای تاکید بر تائید صلاحیت و همچنین ساخت رزومه و خودنشان دادن برای دولت بعدی آمده اند). چرا فکر می کنند که رای می آورند؟ اگر بحث استعفا از پست پابرجا بود، چند نفر از این آقایان و خانم ها، نامزد می شدند؟ واقع بین باشیم.

انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم بشکل رسمی نمایان کننده یک آسیب سیاسی در کشور است. افرادی شناسنامه دار و بی شناسنامه که بعضا طی کننده درست یا نادرست چند پست سیاسی خاص بودند بشکلی هجمه ای( با کمال تاسف بخوانید گله ای) وارد عرصه انتخابات شده اند. غالب شان می خواهند نشان دهند که هستند و با این حرکت ، داد می زنند که های مردم ، های اهالی سیاست و حکمرانی، های دولت آینده، من را هم ببینید. ظاهر داستان هم آراسته به نقاب خدمت است. در چنین شرایطی، ثبت نام در انتخابات به یک کارناوال شبیه شده است تا یک رویداد توسعه ای در کشور. ضرورت بازنگری در قوانین انتخاباتی با رویکرد اصلاحی و تقویتی ، فضا دهی به حضور پر رنگ تر احزاب و در نهایت ، شفاف تر کردن رویه های فعالیتی شورای نگهبان و مقیدتر نمودن این نهاد به ابزارهای نظارت قانونی جدید ناظر بر عملکرد شورای نگهبان، از الزامات کاهش این چالش است.

باید بپذیریم که فضای سیاسی کشور دچار نوعی ابتذال شده و انتخابات ریاست جمهوری بجای پدیده ای توسعه ای به واقعه ای رویدادی تنزل جایگاه داده است. افراد بجای انکه از منظومه فکری و توسعه ای خود بگویند، بجای اینکه از چالش ها و اولویت ها و برنامه ها بگویند، بجای آنکه از تیم خود صحبت کنند، بجای انکه امیدهای واقعی صحبت کنند، گرایش به شعار ، وعده و نشان دادن شناسنامه های خود پیدا کرده اند. افرادی که عموما در قالب ارتباطات محفلی رزومه پر کرده اند و بانی بخشی از مشکلات ریز و درشت بوده اند ، امروز مدعی حل مشکل هستند. جای عکس ننه بزرگ ما (کبل لیلا ) خالی است( سربسته عرض شد).

بر اساس آخرین آمار از وضعیت سد‌های مهم کشور، در حال حاضر میزان پرشدگی سد‌های کشور ۶۸ درصد و ۹ سد به طور کامل و صددرصد پر است. میزان ورودی مخازن کل کشور از ابتدای سال آبی (ابتدای مهرماه) تا ۱۲ خردادماه معادل ۳۵.۶۸ میلیارد متر مکعب بوده که در قیاس با سال گذشته که عددی معادل ۳۳.۶۲ میلیارد مترمکعب بوده ۶ درصد کاهش داشته است. همچنین میزان کل خروجی سد‌های کشور نیز نسبت به سال قبل با ۱۰ درصد افزایش مواجه بوده است. حجم آب موجود مخازن اکنون ۳۵.۰۰میلیارد متر مکعب ثبت شده که این عدد نسبت به سال قبل که عددی معادل ۳۲.۳۹میلیارد متر مکعب بوده هشت درصد افزایش یافته است. همچنین حجم پرشدگی سد‌های کشور نیز تا این تاریخ ۶۸ درصد است.

تفاهم اولیه‌ای بین شرکت هواپیمایی ماهان و شهرداری تهران منعقد شده که ابهامات آن حتی امضا کنندگان این تفاهم نامه را هم متعجب کرده است. بر اساس این تفاهم بیش از ۳۰ هزار متر زمین باغی تهران قرار است به مجتمع گردشگری و تفریحی تبدیل شود. قراردادی که گویا بازهم در شهرداری تهران با ترک تشریفات همراه بوده است. چرا سامانه شفاف سازی درباره قراردادهای دارای ترک تشریفات در شهرداری تهران راه اندازی نمی شود؟ چگونه و بر چه اساسی باید باور کنیم که در قراردادهای ترک تشریفات ، فساد یا اهمال وجود ندارد؟

امیر دبیری مهر، پژوهشگر و مدرس علوم انسانی در کانال شخصی خود نوشت که سیاست برخلاف معرفت، صحنه نیت خوانی است. پشت رفتارها اغراض پنهان و ناگفته و حتی قابل انکار وجود دارد. حکایت این روزهای ثبت نام برای ریاست جمهوری است.زاکانی⁩ آمده تا جلیلی بی سر و زبان تنها نماند و درضمن خودی نشان دهد و بعد از انتخابات هم فاکتور بفرسته برای حساب و کتاب سیاسی.این نامزد پوششی در انتخابات ۱۴۰۰ هم معامله خوبی کرد. شهرداری تهران خلعت گرانی است .‏من‌حضور وحید حقانیان را نشانه ای از احتمال تغییر سیاست بالادستی و شانس بالا برای علی لاریجانی می دانم. دلایل آن را بعدا خواهم‌گفت.بقیه حضرات ضمن احترام به آنها جسارتا نخودی اند یا رد صلاحیت می شوند با در قعر جدول خواهند ماند.

یک عضو شورای شهر تهران نسبت به ثبت نام شهردار تهران و همراهی هیاتی از شهرداری با وی در زمان ثبت نام در وزارت کشور واکنش نشان داد.«ناصر امانی» گفت: از امروز اگر از امکانات، نفرات و هر وسیله ای و موضوعی از طرف شهرداری بخواهد در راستای تبلیغات انتخاباتی ایشان استفاده شود، قطعا خلاف قانون است.

زهره الهیان داوطلب نامزدی انتخابات ریاست‌‎جمهوری گفت: شعار دولت من «دولت سالم، اقتصاد سالم و جامعه سالم» است. با نگاه آسیب‌شناسی وارد این عرصه شدم؛ دولت سالم شفافیت در رأس امور اوست و پیشگیری از فساد به عنوان اصل اساسی آن است و .... . برخی از منتقدین ، عملکردهای قبلی نامزدها را مبنایی برای قضاوت در خصوص شعارهای اتی آنان می دانند. بر این قاعده باید از خانم الهیان پرسید که در طول چند دوره نمایندگی خود در مجلس، واقعا چه اقدام راهبردی را دنباله گیری کرده است؟ چرا به وعده های قبلی خود در مجلس پاسخگو نبوده اند( ساختمان سعادت آباد - برای دور یازدهم را که ان شاالله یادشان هست).

محمدجواد ظریف به بهانه انتشار کتاب پایاب شکیبایی (برداشت‌هایی از هشت سال وزارت و نزدیک به نیم قرن آموختن، آموزش و کنش‌گری در روابط جهانی) در کلاب هاوس حضور یافت و به مسائل نسبتا جذابی پرداخت. وی بیان داشت که، گفتگو با آقای لیلاز برای انتقال تجربه به دولت بعدی بود نه برای انتشار؛ اما برای اهداف سیاسی آن را منتشر کردند. خیال می‌کردند من می‌خواهم رئیس‌جمهور شوم؛ من این آمادگی را ندارم؛ رئیس‌جمهور در شرایط کنونی باید تصمیماتی اتخاذ کند که این تصمیمات با روحیۀ من سازگاری ندارد. من ثبت‌نام نخواهم کرد. روحیۀ من با رئیس‌جمهوری آن وقت سازگاری نداشت و الان هم ندارد. در رژیم گذشته ایران هیچ وقت از آستارا و حسین‌قلی بالاتر نرفته بود. اگر نصف کاسپین (خزر) برای ما بوده، چرا ما در حکومت‌های قبلی هیچ وقت به استخراج نفت روسیه اعتراض نکردیم و سهم خود را طلب نکردیم؟ شورای امنیت چنین قطعنامه‌ای ندارد که ما بتوانیم غرامت از عراق بگیریم؛ بر خلاف غرامت کویت از عراق. اینکه چرا چنین قطعنامه‌ای نیست، دلایل تاریخی دارد.

کی باید متوجه شوند که الگوی مدیریت دهه شصتی و هفتادی منسوخ شده و حوزه سیاست تبدیل به محوریت حکمرانی و خیر جمعی می چرخد نه دستمال دور دست پیچیدن و زنجیر چرخاندن و چی گفتی چی گفتی؟ چقدر مظلوم است انقلاب اسلامی . منظومه فکری و ادراکیات تو در خصوص توسعه و تمدن چیست آقا محسن رضایی؟ بد یا خوب ، دوره مدیریت نظامی ات تمام شد. بد یا خوب، عملکردت در سند چشم انداز را دیدیم. بد یا خوب به چیزهایی که می خواستی برسی، رسیدی. آیا وقت ان نرسیده که بساط میدان داری را جمع کنی برادر ؟ حداقل بیاموزیم در اوج کنار بکشیم تا قبل از این که دیر شود.