شعار سال: یکی از رویههای جاری شهرداری و شورای شهر تهران در سالیان گذشته کمک به مراکز و سازمانهای فرهنگی، هنری و ورزشی در قالب بودجههای مصوب سالیانه است که گویا بصورت قاعدهمند در سالهای گذشته انجام شده است.
عجیب است که این رویۀ جاری در سال ۹۹ هم که کشور و در راس آن تهران، به بلای نوظهوری مانند کرونا و تبعات سخت و محدودکنندهای مانند تعطیلیهای جبری و قرنطینههای طولانیمدت مبتلا و درگیر است، نیز در پی گرفته شد.
نکته قابل تامل دیگر این است که در سال ۹۹ به واسطه برخی سوء مدیریتها که منجر به نوسان قیمت ارز و دلار و فشارهای اقتصادی به جامعه شد، که شدت این فشارها در کلانشهر تهران به مراتب بسیار بیشتر از شهرهای دیگر بود
بنابراین انتظار میرفت که مسئولان و متولیان مدیریت شهری در تخصیص منابع شایستهتر عمل میکردند.
در اثبات مدعای فوق میتوان به دو سند و نامه اداری استناد کرد که سند یاد شده، جدول اعتبارات و کمکهای شورای شهر و شهرداری تهران به برخی از مراکز فرهنگی هنری و ورزشی است که بودجه تخصیص یافته در آن مندرج است.
آنگونه که از عبارات این سند بر میآید، در مجموع شهرداری تهران و شورای شهر تهران مبلغ ۴۸ میلیارد ریال به ۱۸ مرکز فرهنگی، هنری و ورزشی تخصیص داده اند.
![وقتی اولیت بندی از طرف شهرداری رعایت نمیشود وقتی اولیت بندی از طرف شهرداری رعایت نمیشود](/files/fa/news/1399/7/23/853024_302.jpg)
نکته حائز اهمیت این است که با مراجعه به اسامی ۱۸ مرکز فرهنگی، هنری و ورزشی که در سند فوق آمده به روشنی در مییابیم که اکثریت قریب به اتفاق این مراکز تحت نظر و حمایت وزارت ارشاد و متولیان فرهنگی و هنری قرار دارند و هر سال بودجهای مصوب برای فعالیت آنان اختصاص مییابد؛ بنابراین سوالی که به ذهن متبادر میشود این است که چرا مراکز ۱۸ گانهای که نام و عنوان آنها در لیست فوق آمده و قاطبه آنها از بودجه دولتی برخوردارند باید مشمول لطف شورا و شهرداری تهارن قرار بگیرند؛ در حالی که در این شهر گروهها و مراکزی هستند که نه تنها از هیچ بودجهای سهم نمیبرند بلکه هزینه فعالیتهای خود را از جیب میپردازند که از این میان میتوان به گروههای نمایشی بی شماری اشاره کرد که در شهر تهران به سختی فعالیت میکنند.
اضافه شدن ۵۷ میلیارد ریال به فرهنگی کاری شهرداری تهران!
اما دومین سند، نامهای است که از سوی معاون برنامه ریزی توسعه شهری و امور شورا خطاب به روسای کمیسیونهای "فرهنگی و اجتماعی" و "برنامه و بودجه" شورای اسلامی شهر تهران؛ نوشته که به شرح زیر است:
بسم الله الرحیم
به: جنای آقای حق شناس رییس محترم کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران
به: جناب آقای الویری رییس محترم کمیته کمیسیون برنامه و بودجه شورای اسلامی شهر تهران
موضوع: درخواست اصلاح اعتبار اداره کل حوزه شهردار
با سلام و احترام
با پیوست نامه شماره ۱۰/۶۴۷۴۱۰ مورخ ۱۳۹۹/۷/۵ اداره کل حوزه شهردار تهران در خصوص افزایش مبلغ ۵/۷ میلیارد تومان به اعتبار مصوب ردیف هزینهای «اجرای برنامههای فرهنگی و هنری» به شماره طبقه بندی ۱۰۷۱۴۰۱۶۹ از محل کاهش اعتبار برخی از کمکهای مصوب بودجه سال ۱۳۹۹ (طبق جدول پیوست) ایفاد میگردد. با عنایت به اینکه انجام اصلاحات مذکور خارج از اختیارات حاصل از مفاد ماده ۲۸ آیین نامه مالی شهرداریها میباشد، لذا خواهشمند است موافقت فرمایید در این خصوص اقدام لازم معمول و مراتب را در اصلاحیه بودجه و یا تفریغ بودجه سال جاری منظور و به شورای محترم اسلامی شهر تهران تقدیم نماییم. خواهشمند است مراتب را برای اقدام آتی به این حوزه معاونت اعلام نمایند
حامد مظاهریان
معاون برنامه ریزی توسعه شهری و امور شورا
![وقتی اولیت بندی از طرف شهرداری رعایت نمیشود وقتی اولیت بندی از طرف شهرداری رعایت نمیشود](/files/fa/news/1399/7/23/853023_150.jpg)
خلاصه اینکه معاونت برنامه ریزی توسعه شهری و امور شورا از دو کمیسیون "فرهنگی و اجتماعی" و "برنامه و بودجه" در خواست اصلاح اعتبارات اداره کل حوزه شهردار تهران را داشته که بر اساس آن مبلغ ۵۷ میلیارد ریال از محل کاهش اعتبارات برخی از کمکهای مصوب بودجه سال ۱۳۹۹ شهرداری تهران به "اجرای برنامههای فرهنگی هنری" اختصاص پیدا کند.
در صورت موافقت شورای شهر با تخصیص ۵۷ میلیارد ریال از بودجه سال ۹۹ شهرداری و با احتساب ۴۸ میلیارد ریال ابتدایی در مجموع مبلغ ۱۲۶ میلیارد ریال به اجرای برنامهها و مراکز فرهنگی، هنری و ورزشی تخصیص مییابد.
این رویه در سالهایی که شهرداری تهران و شورای شهر با بحرانهای مالی و شرایط خاص اجتماعی روبرو نبود، اقدامی عجیب به نظر نمیرسید، اما در سال ۹۹ که شرایط و بحرانهای اقتصادی از سویی و ظهور و بروز بیماری کرونا از سوی دیگر کشور و در راس آن پایتخت را با مشکلات مالی و اقتصادی عدیدهای مواجه کرد، این سوال پیش میآید که متولیان مدیریت شهری نباید منابع مالی و بودجههای جاری شهر را صرف امور مهم تری مانند حیات و معیشت مردم کنند؟ چرا که اگر بهانه مردم است؛ شرط انصاف این است که حفظ جان مردم مهمتر از جلای جسم شان است.
ضمن آنکه در سال کرونایی که به واسطه ضرورت تداوم قرنطینهها، تعطیلی مراکز و جلوگیری از ایجاد تجمعهای غیر ضروری مانند کنسرتها و جشنوارهها ... هشت ماه سال به تعطیلی گذشته است و آنگونه که از شواهد و قرائن بر میآید مابقی سال هم اگر قرنطینه خانگی و تعطیلیها وضعی بدتر پیدا نکنند، بهتر نخواهند شد؛ بنابر این باید از روسای کمیسیونهای شورا و شهرداری تهران پرسید که اجرای کدام برنامه فرهنگی، هنری و یا ورزشی مهمی را در پیش دارید که برای سامانبخشی و اجرای آن نیاز به چنین بودجه چشمگیر و قابل توجهی دارید؟
شعار سال با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از دانا،تاریخ انتشار:23مهر1399،کدخبر:1656864،www.dana.ir
به درد مردم که نمیخورد