دختران دانش‌آموز امکان ورزش کردن ندارند

«دانش‌آموزان ورزش نمی‌کنند.» همین یک جمله بیانگر تمام واقعیت ورزش دانش‌آموزی است که در15سال اخیر در مدارس رخ داده و هر سال هم با بازنشسته شدن مربیان تربیت بدنی، افزایش کتاب‌های درسی و پرشمار شدن روزهای آلوده در شهرهای بزرگ بر این بحران دامن زده می‌شود، تا جایی که در چند سال اخیر به اعتقاد کارشناسان ورزش دانش‌آموزی تقریبا از برنامه آموزشی به‌خصوص در مدارس دخترانه حذف شده است. اما حالا مسئولان آموزش و پرورش که خطر آسیب‌های اجتماعی و افسردگی را در بین دانش‌آموزان پذیرفته‌اند، بنا دارند طرحی را اجرا کنند که زنگ ورزش به‌صورت جدی و عملی به مدارس برگردد.

شعار سال: وزیر آموزش و پرورش در نشست «ستاد عالی تشکیلاتی گسترش و ارتقای فعالیت‌های تربیت بدنی و ورزش دانش‌آموزان دختر» گفته است: به ازای هر ۳۰کلاس یک معلم تربیت بدنی متخصص داریم و ۳۶درصد شاخص توده بدنی دانش‌آموزان ما بالاتر از حد طبیعی است. همچنین تاب‌آوری بچه‌های امروز در برابر شرایطی که به آنها تحمیل می‌شود به دلایل مختلف نسبت به نسل گذشته کمتر است و آسیب‌های اجتماعی امروز یکی از مسائل جدی برای همه کشور محسوب می‌شود و نگران گسترش آسیب‌ها هستیم. سیدمحمد بطحایی با بیان اینکه برج‌ها اجازه نمی‌دهند دختران ما در حیاط مدرسه ورزش کنند، افزود: در جایی که معلم مرد در مدرسه دخترانه داریم ازحیث اجرای درس تربیت بدنی با مشکل مواجهیم، این چاقی مفرط و کم تحرکی تبعات و مشکلاتی دارد که گوشه‌گیری و منزوی شدن ازجمله آنهاست.

در ادامه این نشست اما معاون تربیت بدنی و امور سلامت وزارت آموزش و پرورش از آموزش معلمان پایه اول، دوم و سوم ابتدایی در حوزه تربیت بدنی خبر داد و گفت: در طرحی ضربتی این معلمان تا اول سال تحصیلی آینده آموزش‌های لازم را می‌بینند. مهرزاد حمیدی افزود: تکیه ما به معلمان پایه است. معتقدیم معلم سالم و شاداب، کلاس سالم و شاداب خواهد داشت. ابتدا معلمان باید نحوه پرداختن به شیوه‌های حرکتی را فرا بگیرند. در کنار آن جمعیت هدف اصلی، دانش‌آموزان دختر هستند که در نهایت کلاس و مدرسه شاد را به همراه خواهد داشت. همچنین پاداش، مدیر طرح نیز توضیح داد که شش میلیون و ۵۰۰ هزار دانش‌آموز دختر داریم که سه میلیون و ۸۰۰ هزار نفر آنها در دوره ابتدایی تحصیل می‌کنند. همچنین حدود 5هزار آموزگار ابتدایی داریم که ۱۷۸ نفر آنها آموزگار پایه‌های اول، دوم و سوم هستند؛ سیاست ما بر این است که توجه بیشتری به آموزگاران پایه داشته باشیم. البته کمبود معلم همچنان معضل ثابت ورزش دانش‌آموزی است، آنطور که حمیدی توضیح داده؛ «‌در سال‌های گذشته اختصاص معلم خاص تربیت بدنی را توانستیم از گروه یک به دو تبدیل کنیم، اما می‌دانیم ۳۵۰ هزار نفر در چهار سال آینده بازنشسته می‌شوند و با کمبود شدید نیرو مواجه می‌شویم.» معضل دوم در این زمینه بحث کمبود فضای ورزشی مدارس به‌خصوص در شهرهاست که با گران شدن ملک در سال‌های اخیر و کاهش فضای مدارس بیشتر نمایان شده است. معاون ابتدایی وزیر آموزش و پرورش در این‌باره گفت: امکانات آموزش و پرورش محدود است، اما سازمان‌ها و نهادهای دیگر اماکن ویژه‌ای دارند که اغلب آنها در ساعات بعدازظهر مختص مردان است و باید فکری به حال تأمین فضاهای ورزشی بکنیم. تصور ایجاد فضای مطلوب برای هر مدرسه در کوتاه‌مدت اتفاق نمی‌افتد و باید واقع بینانه به آن نگریست. رضوان حکیم‌زاده تأکید کرد: شاید توقع دور از انتظاری نباشد که وزارت ورزش به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری ملی، برنامه ارتقای فعالیت ورزشی دختران را اولویت خود قرار بدهد و در کنار آموزش و پرورش قرار بگیرد. همچنین شهیندخت مولاوردی، دستیار ویژه رئیس‌جمهور در امور حقوق شهروندی نیز با اشاره به اجرای طرح آموزش آموزگاران پایه برای ارتقای ورزش دختران دانش‌آموز گفته است: این طرح می‌تواند به کاهش آسیب‌های اجتماعی کمک کند. کم تحرکی و فقر حرکتی دختران دانش‌آموز معضلی جدی است که توجه به مقوله ورزش در این قشر نیازمند توجه ویژه همه مسئولان است.

فرصت تابستان برای ورزش دانش‌آموزان

با پایان امتحانات و آغاز تابستان، اوقات فراغت دانش‌آموزان هم شروع می‌شود. کارشناسان تربیت بدنی معتقدند که سه ماهه تابستان بهترین فرصت برای جبران کم تحرکی و ورزش کودکان و نوجوانان است. زهرا حسین‌زاده، مربی تربیت بدنی در این‌باره گفت: بهتر است والدین بچه‌ها، آنها را حداقل در یک کلاس ورزشی ثبت نام کنند چون این کلاس‌ها باعث نشاط و شادابی آنها می‌شود، به رشدشان کمک کرده و از بیماری‌هایی همچون چاقی مفرط جلوگیری می‌کند. پیشنهاد ما این است که ورزش‌های پر تحرکی مانند شنا، کوهنوردی و والیبال را در راس انتخاب‌های خود قرار دهند و برای ورزش فرزندانشان وقت بگذارند، اینکه خانواده‌ها در تابستان تنها به فکر ثبت نام فرزندان دانش‌آموزشان در کلاس‌های مختلف زبان، کمک درسی و... باشند درست نیست.