پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
پنجشنبه ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 March 28
کد خبر: ۵۳۳۶
تاریخ انتشار : ۱۸ آذر ۱۳۹۴ - ۱۵:۳۸
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه علم و صنعت و نایب دبیر انجمن اسلامی ترقی‌خواه دانشگاه امیرکبیر به مناسبت روز 16 آذر با حضور در ایسنا درباره دغدغه‌های دانشجویی خود به مناظره پرداختند.

شعار سال: روزبه پارسی نایب دبیر انجمن اسلامی ترقی خواه دانشگاه امیرکبیر اولین مطالبه دانشجویی را آزادی عرصه نقد عمومی دانست و اظهار کرد: عرصه نقد عمومی مکانی است که در آن افراد فرصتی برای طرح دیدگاه‌های خود پیدا می‌کنند، درباره این دیدگاه گفت‌وگو، بررسی و نقد می‌شود و هر چه قدر که دیدگاه‌ها منبسط تر باشد، سیاست مداران مجبور می‌شوند برنامه‌هایشان را با دقت بیشتری ارائه دهند و مختصات دقیق‌تری از خواست مردم پیدا می‌کنند.

وی در اهمیت این مطالبه گفت: اگر عرصه نقد عمومی تنگ باشد حتی دموکراسی پارلمانی هم می‌تواند آفت‌زا باشد یعنی بستری شکل می‌گیرد که در آن هر بذر فاسد و هرزی امکان رشد پیدا می‌کند. وقتی با بسیاری از روزنامه نگارها، فعالین مدنی و دانشجویی برخورد قهری می‌شود، مشخص است که مجلسی که روی کار آمده نمی تواند ادعای نمایندگی مردم را داشته باشد. برخی از نمایندگان مجلس فعلی با پولی که از معاون اول ریاست جمهوری گذشته گرفته‌اند نمی‌توانند بگویند که می‌توانند با فساد مقابله کنند.

وی با بیان اینکه از نظر تکثر آرا این مجلس از محدودترین مجلس‌هایی است که شکل گرفته است، گفت: اگر این مجلس را با دغدغه‌های مردم بسنجیم متوجه می‌شویم خیلی مجلس همراهی نبوده است. در مذاکرات هسته‌ای متاسفانه همان قدر که نگران مذاکرات بودیم نگران برخورد مجلس خودمان نیز بودیم. چنین برخوردهایی در تمام حوزه‌های مجلس وجود دارد. مثلا در بحث حقوق زنان نه تنها از ظرفیت زنان استفاده نمی‌کنند بلکه نمک بر زخم هم می‌پاشند.

این فعال دانشجویی یادآورشد: بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم در خرداد 92 و با گشایش نسبی فضا، امیدی در جامعه ایجاد شد که شرایط سیاست داخلی بهتر خواهد شد و انتخابات مجلس آتی در فضای مناسب‌تری برگزار می‌شود اما این نکته نیز وجود دارد که جریان‌های تندروی نظام دوباره تمام تلاششان را برای بازتولید رفتارهایشان در انتخابات بعدی انجام می‌دهند. در نتیجه با فعالیت آن‌ها ممکن است چیزی شبیه مجلس نهم ایجاد ‌شود.

وی ادامه داد: در چند ماه اخیر تعدادی از فعالین رسانه‌ای بازداشت شدند، به سخنرانی‌های اصلاح طلبان یکی پس ازدیگری حمله شده است که از جمله آن‌ها می توان به حمله به علی مطهری، لغو سخنرانی موسوی لاری، حمله و لغو سخنرانی آذر منصوری یا لغو سخنرانی مصطفی معین که توسط امام جمعه آن شهر و گروه‌های تندرواش لغو شد اشاره کرد.

این فعال دانشجویی افزود: حالا در چنین فضایی می‌خواهیم ببینیم دانشجو آیا می‌تواند در فضای انتخابات فعالیت کند یا خیر؟ یک دانشجوی کنش‌گر سیاسی نباید به قدرت معطوف باشد. نباید خودش لیست انتخاباتی بدهد. کاری که دانشجو می‌تواند بکند این است که در این فضا و در این عرصه به نقد عمومی امنیت و اطمینان ببخشد. یعنی دانشگاه می‌تواند بستری فراهم کند برای کسانی که در بیرون از دانشگاه توانایی ابراز عقیده ندارند. کسانی که می‌خواهند نماینده شوند می‌توانند به دانشگاه بیایند، خودشان و برنامه‌هایشان را مطرح کنند. این اتفاق از طرفی فضایی برای بیان اندیشه‌های کاندیداها فراهم می‌کند و از طرف دیگر آنها با مطالبات دانشگاهیان آشنا می‌شوند.

در ادامه امیرحسین غفاریان مسئول بسیج دانشگاه علم و صنعت با بیان اینکه باید نقش دانشجو را در جامعه تبیین کنیم گفت: دانشجو بر اساس نقش خود در انتخابات فعالیت می‌کند. از قبل انقلاب و تا امروز به لحاظ سن و سال دانشجویان و روحیه آن‌ها، معمولا از دانشجویان بر‌می‌آید که خط شکن باشند. وقتی یک اتفاق جدید اجتماعی قرار است رخ دهد معمولا جلودارش دانشجویان هستند. از قبل انقلاب کارهایی که انجمن اسلامی انجام می‌داد، بعد از آن تسخیر سفارت و فعالیت‌شان در دوران جنگ نمونه‌ای از این نقش آفرینی‌ها است. اگر دانشجویان احساس کنند خلائی در جامعه وجود دارد این توانایی را دارند که بدون تصمیم گیری مستقیم بلکه با ایجاد گفتمان حرفشان را به کرسی بنشانند.

وی خاطرنشان کرد: سایر اقشار جامعه معمولا توانایی چنین گفتمان سازی را ندارند. تریبونی دستشان نیست. اما دانشجویان با توجه به نیرو و جسارت جوانی‌شان در چنین فضاهایی می‌توانند خط شکنی کنند. باید گفت که بعد از انقلاب پدیده اجتماعی مثبتی به عنوان انتخابات مجلس شکل گرفته است. اگر دانشجویان باز سرجای خودشان باشند و در قالب دانشجویی نقش خود را ایفا کنند می‌توانند فضای گفتمان سازی را در مورد این موضوع هم ایجاد کنند.

این فعال دانشجویی ادامه داد: یادمان هست که توسط دانشجویان در سال 84 بحث عدالت طلبی مطرح شد و به واسطه همین شعار، فردی که نه به منبع پول و نه به منبع قدرت وصل نبود، رئیس جمهور کشور شد. پس دانشجویان می توانند با گفتمان سازی نقش مهمی در آینده کشور داشته باشند. نکته‌ای که در رابطه با مجلس وجود دارد این است که مسلما در مجلس یکسری تفکرات و گفتمان‌ها باید پر رنگ‌تر ‌و یک سری مسائل جدی‌تر در آن طرح شود. مثلا اینکه از این به بعد رابطه ما با آمریکا چگونه ادامه پیداکند؟ آیا آرمان‌های انقلاب به تغییر نیاز دارد؟ آیا آرمان‌های انقلاب اصلا همان چیزی بوده که تا امروز مطرح می شده است یا خیر؟ در فضای سیاست داخلی نیز نوع حمایت از دولت و انتقاد از آن باید طرح شود. اینکه آیا صرفا باید دولت را تائید کرد یا باید از آن انتقاد هم کرد؟

وی افزود: این مسائل امسال خیلی بیشتر مورد بحث قرار خواهد گرفت و باز هم دانشجویان هستند که می‌توانند با توجه به تاثیراتی که بر جامعه دارند چنین گفتمانی را زنده نگه دارند. البته نکته‌ای در داخل پرانتز وجود دارد و آن این است که جایی که دانشجو کنشگر عمل نکند مجبور است واکنش نشان دهد. اگر دانشجو و دانشگاه از موضع منفعلانه با این موضوع برخورد کنند یعنی ما اجازه بدهیم همه اتفاقات بیفتد و صرفا پاسخی به آن‌ها بدهیم، به پیاده نظام احزاب تبدیل می‌شویم چرا که احزاب تصمیم می‌گیرند کاری بکنند و نهایت کاری که دانشجو می‌تواند انجام دهد این است که به آن‌ها بگوید کارشان غلط است. البته این نه گفتن خیلی خوب است اما آرمان دانشجو این نیست.

غفاریان گفت: اگر دانشجویان آمدند و بین خودشان گفتمانی انتخاب کردند، آن وقت نماینده‌ها و کاندیداها هستند که باید خودشان بسنجند و ببینند آیا به گفتمان دانشجویی نزدیک هستند یا خیر؟ لذا از دانشجویان می خواهیم که در این مدت زمان مطالعات خود را افزایش دهند. برنامه‌های کاندیداها و مصاحبه هایشان را مطالعه کنند؛ کاندیدها را بشناسند تا بتوانند دست برتر را داشته باشند.

وی همچنین در رابطه با تاریخ جنبش دانشجویی و انتخابات نیز خاطرنشان کرد: وقتی تاریخ را بررسی کنیم متوجه می شویم که دانشجویان سالهایی در کنشگری قوی عمل کردند و سالهایی به سیاست خدشه‌هایی وارد کردند؛ مثل سال 78، که رسما به عنوان پیاده نظام یک حزب در مقابل مجلس سیاسی کاری کردند. آن زمان جبهه‌ای گسترده علیه آرمان های نظام شکل گرفت با این که در آن موقع به موفقیت های کوتاه مدت دست یافت اما با بصیرت مردم کنترل شد و از بین رفت. ما تجربه‌های بد این چنینی داشتیم. فضای سکوتی که سال 89 به بعد ایجاد شد هم مشکلی بود چرا که جنبش دانشجویی اعتماد به نفس خود را در آن سال‌ها از دست داده بود.

این فعال دانشجویی ادامه داد: اگر سال 88 جنبش دانشجویی بهتر از آنچه که بود عمل می‌کرد سرخوردگی 89 تا 92 پیش نمی آمد. به نظرم انتخابات امسال می‌تواند در یک فضای منطقی‌تر برگزار شود. الحمدالله فضای رسانه‌ای دولت اعتدال ضعیف‌تر از اصلاح‌طلب‌ها در زمان 78 است. این نقطه ضعف باعث شده است که با این که تریبون دست دولت است اما نتوانند از آن به نفع خود استفاده کنند و به همین دلیل فضای جامعه مشوش نشده است. اگر همین فضای منطقی ادامه پیدا کند به نظر ما آینده خوبی برای انتخابات می‌توان در نظر گرفت.

وی با بیان اینکه چند نقطه حساس در انتخابات آتی وجود دارد، گفت: نکاتی مثل موضوع برجام در انتخابات آتی برجسته‌تر است. خود ما نسبت به موضع گیری‌های مجلس نهم درباره این موضوع اعتراض داریم چرا که موضع گیری‌هایش در مقابل برجام سیاسی بود. می‌توانست با موضع گیری‌های منطقی اصلا بستن قرارداد را قبول نکند. آن هم تفاهم نامه‌ای که معلوم بود آخرش چه می‌شود. خروجی مجلس نهم کارنامه درخشانی ندارد. مجلس علیه سلامی نیست و به شدت مورد نقد است. گاهی با کوچکترین فساد مالی به شدت برخورد می‌کنند اما وزیر نفتمان فردی قرار داده می‌شود که مورد انتقاد خود آقای روحانی بوده است که ایشان منافع عمومی را رعایت نکرده است.

مسئول بسیج دانشگاه علم و صنعت اظهار کرد: در بحث صنعت بسته رکود را طرح کردند. همه فکر می‌کردند که چه طرح بزرگی است اما نهایت‌اش به دو عدد «وام» رسید که یکی از آن‌ها هم اجرا نشد. یکی از مشاوران آقای روحانی به دانشگاه ما آمدند و گفتند ما فکر می کردیم این وام شش سال صنعت خودرو را زنده نگه می دارد اما بعد از سه ماه دوباره همان مشکلات قبلی گریبان خودروسازی را می‌گیرد. اگر مجلسی قرار است مجلس پویا باشد نمی تواند این صحنه ها را ببیند و ساکت باشد. مجلسی‌ها باید این نکته‌ها را ببینند و منطقی هم درباره‌ی آن بحث کنند. اما اگر مجلس به مجلسی سیاست زده و مرده تبدیل شود آن وقت آخر و عاقبتش می‌شود سکوتی که امروز دارد. به نظر ما مجلس نهم سرپا نیست و امیدواریم مجلس آتی یک مجلس قوی، زنده و پویا باشد.

در ادامه، پارسی با بیان اینکه صحبت‌های آقای غفاریان برای تئوری خوب است اما به درد عمل نمی‌خورد، گفت:در مورد خط شکن بودن جنبش دانشجویی، ما هم موافقیم اما خود این دوستان در این چند وقت هر تلاشی که توانستند برای محدود کردن افکار دانشجویان انجام دادند و در برابر اتفاقاتی که برای این جنبش می‌افتاد موضع گیری نکردند. فضای دانشگاه بسته شد، تشکل‌های دانشجویی یکی پس از دیگری منحل و دانشجویان دستگیر شدند و احکام سنگینی برایشان وضع شد اما این دوستان موضع گیری نداشتند. خط شکنی از نظر ما گوش دادن و نقد کردن است، نه حمله کردن به سخنرانی‌ها و مختل کردن برنامه‌ها و بستن تشکل‌ها. این اتفاقات افتاد و دوستانی که امروز از خط شکنی صحبت می‌کنند هیچ موضعی نگرفتند بلکه استقبال هم کردند.

وی ادامه داد: از قدیم جنبش دانشجویی با دو مفهوم استکبار و استبداد ستیزی مواجه بوده است. اینکه معنای استکبار چیست و به چه صورت باید باشد و چقدر با آن مفهومی که امروز با آن صحبت می‌کنند یکی است بحثی جدا است. بسیج دانشجویی و گروه‌های تندرو به استکبار ستیزی چسبیده‌اند و به استبداد ستیزی هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند. می‌گویند در دهه چهارم انقلاب باید به قانون برگردیم، اما بی توجه به قانون هر عملی که صلاح دید خودشان باشد انجام می دهند و آخر اسمش را می گذارند استکبار ستیزی.

این فعال دانشجویی خطاب به غفاریان گفت: به رکود جنبش دانشجویی اشاره کردید و بنده هم کاملا با آن موافقم، اما دلیل رکود جنبش دانشجویی آیا رابطه‌اش با دولت بوده است یا بسته بودن تشکل‌های دانشجویی و برخورد قهری با فعالین دانشجویی؟ تمام نهادهای دانشجویی در دوره آقای احمدی نژاد منحل شد. با بلدوزر آمدند ساختمان انجمن اسلامی دانشگاه ما را خراب کردند. اموالش را غارت کردند و افراد گروه مقابل، فردای آن روز به عنوان اعضای شورای مرکزی انجمن وارد آن تشکل شدند. چنین برخوردهایی قطعا رکود را به همراه می آورد. هدفشان این بوده است که جنبش به رکود کشیده شود.

وی یادآور شد: من همراهی جنبش دانشجویی با اصلاحات را که گفتید متوجه نمی شوم. تا جایی که یادمان است در آن دوره حرفهای تندی در جنبش دانشجویی مثل طرح عبور از خاتمی مطرح می‌شد. یکی از مشکلات دولت آن زمان همین دانشجوها بودند. با چه محکی آن‌ها را پیاده نظام اصلاحات می دانید؟ به نظرم این حرف دور از واقعیت است.

پارسی همچنین در باره اظهار نظر غفاریان در باره مسئله برجام گفت: مشکل این است که درباره بحث توافق هسته‌ای دوستان بسیجی خودشان را به جای تمام افراد جامعه می‌گذارند، نیازهای خودشان را نیازهای جامعه می‌دانند و خواست‌های خودشان را خواسته‌های جامعه می‌پندارند. به چه دلیل می‌گویید جامعه ایران با این توافق مخالفت داشته؟ مدرک‌تان چیست؟ از آنجاییکه فضای فعلی فضای شفافی نیست که اقشار و گروه‌های مختلف بیایند و درباره نظرشان صحبت کنند نمی‌شود دقیق صحبت کرد اما از آنجایی که مردم به آقای روحانی رای دادند و برنامه حل و فصل پرونده هسته‌ای هم جز شعارهای اصلی ایشان بود و خوشحالی مردم پس از به نتیجه رسیدن برجام شاید بتوان به عنوان موافقت جامعه با این موضوع در نظر گرفت.

وی با اشاره به موضوع استکبار ستیزی و رابطه با آمریکا تصریح کرد: به رابطه با آمریکا نیز دو نگاه می‌توانیم داشته باشیم. یکی اینکه کاملا به ایالت متحده وابسته باشیم و دیگر اینکه به طور کامل قطع رابطه کنیم. هر دوی این دو دیدگاه از پذیرفتن ایالت متحده به عنوان یک ابرقدرت سرچشمه می‌گیرد. یعنی در حالت اول ما خودمان را در برابر این قدرت می بازیم. در حالت دوم از ترس اینکه نکند با این ابرقدرت رابطه پایاپایی داشته باشیم و چون آن‌ها قوی‌تر‌اند و ما ضعیف‌تر پس به آن‌ها می‌بازیم، می‌گوییم که اصلا رابطه‌ای نداشته باشیم. هر دوی این دو دیدگاه غلط است. ما با توجه به منافعمان مذاکره می‌کنیم و با توجه به منافعمان با کشورهای دیگر ارتباط داریم. هر کجا که قدرت جهانی علیه منافع ملی عمل کرد آنجا استکبار ستیزی را مشخص می‌کنیم.

پارسی در بخش دیگری از این مناظره در ارتباط با نقش جنبش دانشجویی در گفتمان سازی برای جامعه گفت: جنبش دانشجویی با گفتمان سازی همیشه تاثیرگذار بوده و خواهد بود اما اینکه تاثیرگذاری به چه نحوی صورت بگیرد محل بحث است. اگر قرار باشد تاثیرگذاری را این گونه معرفی کنیم که ما مطالبات را منتقل می‌کنیم و پلی باشیم بین بدنه مردم و سیاستمداران، بله درست است، اما اگر منظورمان این است که لیست انتخاباتی بدهیم و برنامه ریزی سیاسی بکنیم، خیر اشتباه است.

غفاریان در تبیین منظور خود از گفتمان سازی تصریح کرد: گفتمان به معنای پارادایم فکری است که دانشجو پذیرفته که من در جامعه‌ای می خواهم زندگی کنم و آن جامعه باید این ویژگی ها را داشته باشد. چند محور مهم هم دارد. استکبار ستیزی، عدالت طلبی، آزاد اندیشی و در برهه‌های خاصی ممکن است یکی از این محورها خیلی مورد توجه قرار گیرد و در محور دیگر ممکن است از آن فضا بیرون بیاید. مثلا ممکن است در یک برهه خاصی کمک به مردم مظلوم یک منطقه مثل بحرین مورد توجه قرار گیرد مثلا الان ما خیلی بحرین را در جنبش دانشجویی به عنوان گفتمان نداریم. اما بلاخره ممکن است مدتی به خاطر جایگاهی که پیدا می‌کند محور باشد.

وی ادامه داد: همین گزاره که آیا رابطه ما با آمریکا بر اساس منافع ملی مان باشد، یا بر اساس عقاید اسلامی که پذیرفته ایم، به منزله ساخت یک گفتمان طرح می‌شود. عده‌ای می‌گویند چون منافع ملی مان حکم می‌کند با آمریکا یاری می‌کنیم و اگر منافع ملی مان حکم کند با آن در ارتباط نباشیم، قطع رابطه می‌کنیم و با او هم‌پیمان نمی شویم. مثلا در مورد مسأله‌ای مثل افغانستان، رئیس جمهور وقت اصلاحات به آمریکایی‌ها اجازه داد از مرز کشورش طالبان را بزند. این یک نوع دید به رابطه با آمریکا است. یک وقتی هم هست که منافع پایاپای و مقابل مطرح می شود و می گوییم هر کدام از ما توانست منفعت بیشتری کسب کند، در رابطه موفق تر بوده است؛ شبیه رابطه روسیه با آمریکا.

این فعال دانشجویی ادامه داد: یک چارچوپ فکری دیگری هم هست که ما می گوییم تمام روابط‌مان را با کشورهای خارجی بر اساس قوانین قرآنی پیش می‌بریم. تقریبا مضمون آیه قرآن است که می فرماید با کشوری که شما را بیرون نکرده،‌ تجاوز و ظلم نکرده به عدالت برخورد کنید. این روش به روش خداوند نزدیک‌تر است،اما با کشور و گروهی که شما را از خانه خود بیرون کند و یا تصمیم‌اش را داشته، آزار و اذیت‌تان کرده، با آن‌ها بجنگید و همکاری نکنید. ما می‌گوییم چارچوب فکری مان را بر اساس چارچوبی که حضرت امام (ره) بر پای قرآن بسته است پیش می گیریم. در نقطه ای رابطه با آمریکا و همسنگر شدن با آمریکا برایمان منفعت ملی داشته اما برای ما منفعت ملی معیار نیست. بلکه حرف اسلام معیارمان است. خود این یک گفتمان است.

مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه علم و صنعت افزود: البته اگر ما رابطه با آمریکا در پنجاه، 60 سال گذشته را مطرح کنیم می‌بینیم که حتی منفعت ملی هم برایمان نداشته است. خیلی انگشت شمار رابطه ای بود که بین یک موسسه علمی آمریکایی و یک پژوهشکده ایرانی منفعتی برای ما به همراه داشته است. همان زمانی که دولت پهلوی از آن‌ها سلاح خرید غالبا سلاح های دست دوم آمریکایی ها به دستش رسید. همان زمانی که از مستشاران آمریکایی هم استفاده می کردند. الان که بحث سوریه داغ است حضور ایران به چشم شان خیلی پر رنگ است. ما حدودا 1500 مستشار در سوریه داریم اما در زمان پهلوی بیش از 30 هزار مستشار آمریکایی در ایران حضور داشتند.

وی ادامه داد: حتی رابطه با آمریکا برای ما منفعت مالی نداشته اما منفعت حزبی داشته است. عده‌ای با همین جریان بر سر کار آمدند. ما این را دیده‌ایم در فضای جامعه می‌شود با همین گفتمان سوء استفاده کرد. اما به عنوان یک دانشجو می دانم که رابطه با آمریکا نه منفعت ملی داشته و نه از لحاظ قرآنی درست است.

این فعال دانشجویی در انتقاد به لغو برخی سخنرانی‌های مخالف برجام گفت: در فضای آزاد اندیشی این که شما اجازه حضور و ورود یک فرد در دانشگاه را بدهید مورد اهمیت است. در مورد قضیه برجام خیلی شاهد این موضوع بودیم که گروه منتقد حتی مجوز ورود به دانشگاه را هم نداشتند. بعضی مواقع مجوز برنامه داده می‌شد اما به دستور استاندار یا فرماندار برنامه لغو می‌شد. فضای آزاد اندیشی نیاز به یک سری جزئیات دارد؛ چون ما خیلی اوقات آزاد اندیشی را با آزادی بیان یکی می‌دانیم، اما این‌ها با یکدیگر مساوی نیستند.

وی ادامه داد: آزادی بیان با آزادی اندیشه مساوی نیستند. یک زمانی می خواهیم بدانیم رابطه با آمریکا خوب است یا نه که می‌رویم تحقیق می‌کنیم و این می‌شود آزادی اندیشه. اما یک زمانی می‌خواهم بگویم رابطه با آمریکا مطلقا خوب است، این اظهار نظر برای جامعه ضرر دارد اما اصرار داریم که بیان کنیم این حالت می شود آزادی بیان. جایگاه و تریبون آزادی بیان بسیار مهم است. نمی‌شود یک سالن 1500 نفره در دانشگاه گرفت، از قبل علیه فرد یا گروهی پلاکاردهایی را مثل همین برچسب زنی هایی که بارها بارها مشاهده کردیم را به اسم آزادی بیان آماده کنیم. برچسب هایی که به ما زده می شد مثل بسیجی تندرو، افراطی‌گر، بروید به جهنم، بی شناسنامه بود. در چنین حالتی فضا هوچی گری می‌شود هر گروهی که بیشتر هو بکشد سالن به دست اش است به چنین فضایی نمی‌گویند فضای آزادی بیان.

غفاریان یادآور شد: این فضا حتی فضای آزاد اندیشی هم نیست چرا که اندیشه ای مطرح نمی‌شود. وقتی در یک فضای آرام دو متخصص را دعوت می‌کنیم و می گوییم در مورد یک موضوع صحبت منطقی و علمی بکنید می‌شود کرسی آزاد اندیشی. این کرسی ها خیلی خوب است و اگر دانشگاهی اجازه چنین برنامه‌ای را نمی‌دهد اشکال از آن است. شهید مطهری و یک کمونیست در فضای کرسی آزاد اندیشی بحث تخصصی می کردند چنین فضایی با برنامه های هوچی گرایانه متفاوت است. فضای الان که دو نفر ما در مورد یک موضوع واحد داریم نظرات مخالف‌مان را طرح می‌کنیم نیز فضای آزاد اندیشی است؛چرا که منطقی و تخصصی حرف می‌زنیم‌.

وی در ادامه خطاب به پارسی گفت: متوجه منظورتان از همکاری تشکل ما با کسانی که تشکل‌های اصلاح طلب را بسته‌اند نمی‌شوم.

پارسی در توضیح صحبتش گفت: مثلا در دانشگاه ما بچه های انجمن اسلامی یک شبه رد صلاحیت شدند و بسیج با همکاری رئیس دانشگاه وارد انجمن شد و از فردا یک دفعه انجمن تغییر رویه داد.

غفاریان در پاسخ به پارسی اظهار کرد: بحث در مورد فضای تشکلی و گفتمانی متفاوت است. بسیج هم گفتمان است و هم تشکل است. یک زمانی می گوییم هر کسی که ریش و ادعای مبارزه با آمریکا را داشته بسیجی است و آن فرد که با این معیار او را بسیجی دانسته‌اید می‌آید می‌گوید می‌خواهم در انجمن حرفم را بزنم چرا که به من بسیج تریبون نمی‌دهد. بعدها هم می‌گویید که افراد بسیجی آمده‌اند و انجمن اسلامی را گرفته‌اند. یک زمانی هم هست می‌گویید تشکل بسیج آمده یک تشکل دیگر را گرفته است. این‌ها برچسب هایی است که به ما می چسبانید و با هم متفاوت هستند.

وی افزود: مثلا در دانشگاه علم و صنعت خود دانشجویان تقاضا دادند که انجمن اسلامی اش بسته شود. بعد از مدتی به تازگی درخواست تشکیل انجمن اسلامی دادند که موافقت شد چون شخص آن چند نفری که درخواست داده بودند در انجمن رای نیاوردند دوباره درخواست یک انجمن اسلامی دیگر را داده اند. حالا ما هم می توانیم این مثال را به همه گروه های سیاسی اصلاح طلب بچسبانیم که اصلاح طلبان عقیده دارند که هر کجا که خودشان نباشند آنجا را قبول نکنند. یا مثلا در مورد سخنرانی آقای خاتمی که در دانشگاه امیر کبیر به یک دانشجو گفت می گویم از دانشگاه پرت‌ات کنند بیرون آن را تعمیم دهیم به همه اصلاح طلب‌ها و بگوییم اصلاح طلب‌ها مسائل اخلاقی را رعایت نکنند. در واقع می خواهم بگویم نمی‌شود جز را به کل تعمیم داد.

این فعال دانشجویی تصریح کرد: اگر در یک مورد دفتر بسیج نسبت به اتفاقی موضع گیری نکرده نمی‌شود بگوییم در تمام دفاتر همان وضعیت موجود است. نکته بعدی آن است ما از بسیج انتظار داریم که در مورد موضوعات کوچک نظر بدهد در حالیکه بسیج افقی بزرگ دارد و با دید بلند به انقلاب نگاه می‌کند. کما اینکه در موضوع برجام دیدیم که برنامه تحلیل برجام در ملا عام نداشت، چارچوب های گفتمانی را مطرح می کرد و می گفت ما این چارچوب ها را قبول داریم و این نکات را قبول نداریم. لذا می خواهم بگویم اینکه انتظار داشته باشیم بسیج دانشجویی بیاید در یک سری کارها وارد شود و درباره جزئیات صحبت کند درست نیست.

وی درباره تعطیلی برخی تشکل های دانشجویی ابراز عقیده کرد: بعضی مواقع اتفاق می‌افتد که یک تشکل یک بار مصرف زمان انتخابات تشکیل می‌شود و تا قبل از انتخابات خود پر و بال می‌گیرد. یک سال کار می‌کنند و بعد از یک سال به اختلاف درونی می‌خورند . بعد درخواست انحلال می‌دهند و تمام می شود. حالا انتظار دارید بسیج دانشجویی در مورد آن نظر بدهد؟ بسیج دانشجویی یک رویه ثابت دارد و آن این است که موافق آزاد اندیشی است. حالا شاید جایی برخلاف این قضیه عمل کرده اشتباه بوده است. نکته دیگر ان است که دوستان، بسیج را به موضع گیری های سیاسی محدود می‌کنند این در حالی است که یکی از فعالیت های بسیج کار سیاسی است. بسیج در کار فرهنگی، جهاد سازندگی و آبادانی کشور هم وارد می‌شود.

پارسی در انتقاد به صحبت‌های غفاریان گفت: همین فضای حق و باطل و صفر و یکی که ایشان دارند زمینه خشونت را در جامعه ایجاد می‌کند و باعث شکل گیری گروه های خشن و گروه هایی که مبنایشان تحریم دیگران و برهم زدن سخنرانی آن‌ها است، می شود. اشاعه دادن این فضا دقیقا تلاشی در جهت بستن انجمن‌ها است. کل تشکل‌ها بسته شده است به نظر ما این موضوع کوچکی نیست که به چشم بسیج نیاید. اینکه بسیج دانشجویی امیر کبیر پنج سال تک صدا فعالیت می‌کرده است چه دستاوردی داشته است؟

وی تصریح کرد: فرمودید انجمن های یک بار مصرف دم انتخابات یک دفعه شکل می گیرد. این انجمن ها برای انتخابات شکل نگرفته اند و بسیاری از آن‌ها از انجمن های باسابقه ای هستند که بازگشایی شدند. هشت سال پیش به صورت غیرقانونی بسته شدند و امروز دوباره دارند خودشان را نشان می‌دهند. اسم این تشکل ها یک بار مصرف نیست. چه سند و مدرکی دارید که می گویید این‌ها برای انتخابات مجلس شکل گرفته‌اند؟

غفاریان در دفاع از اظهار نظر خود پرسید: دانشگاه امیرکبیر قبلا چند انجمن داشته است؟

پارسی پاسخ داد: یک انجمن.

غفاریان دوباره پرسید: الان چند انجمن دارد؟

پارسی نیز در پاسخ گفت: سه انجمن اصلاح طلب دارد و سه تشکل در طیف مقابل وجود دارد. برای این که بگوییم این انجمن‌های تازه تاسیس برای انتخابات تشکیل شده اند باید مدرک وجود داشته باشد. شما مدرکتان را بدهید من حرفتان را قبول می‌کنم در غیر این باید ادعایتان را پس بگیرید. برچسب زنی که شما گفتید کار اساسی بسیج است اگر به شما گفتند تندرو به ما گفتند منحرف جنسی، خائن،‌ دروغگو، جاسوس آمریکا،‌ نوکر اسرائیل، هر چه از دهنتان در آمد گفتید. فضا را کاملا سرکوب کردید بعد امروز می گویید چرا به ما برچسب می زنید. ما هم مخالفیم اگر کسی به شما بی‌خود و بی جهت به شما برچسبی می زند به همین بر هم زدن سخنرانی اصلاح طلبان هم مخالفیم. اگر امروز در سخنرانی آذر منصوری چاقوکشی می‌شود همان هوچی گری است که شما می فرمایید. چرا به آن قضیه اعتراضی نکردید و در رابطه با آن سکوت کردید؟

غفاریان گفت: ما اعتراض کردیم. به ریاست دانشگاه‌شان اعتراض کردیم. گفتیم اگر آن فرد خاطی که به آن خانم بسیجی هتک حرمت کرد، پیدا نشود آن‌ها دچار مشکل خواهند شد.

پارسی در ادامه گفت: روند حمله به اصلاح طلب ها شکل گرفته و شما هیچ واکنش مناسبی از خودتان نشان ندادید. فرمودید لحن خاتمی در دانشگاه بی ادبی بوده است. من مدافع او نیستم. اما من از شما می پرسم دوران احمدی نژاد چگونه بود؟ او چگونه سخن می‌گفت؟ درباره لحن او هم موضع گرفتید؟ مگر نمی گویید دانشجویان پیاده نظام خاتمی بودند اما دانشجو تهدید شد از جلسه بیرون برود. اگر پیاده نظام بودند پس چرا برخلاف او حرف می زدند؟ خاتمی دانشجو را تهدید کرد ولی از سالن بیرون نینداخت. حالا در دوران آقای احمدی نژاد چند تشکل از بین رفت؟ چند نفر زندانی شدند؟ چند نفر ستاره دار و از تحصیل محروم شدند؟ می‌فرمایید در حد بسیج نیست که در مورد حقوق افراد اظهار نظرکند. می فرمایید دید بلندتری دارد که معلوم نیست چیست. من نمی دانم مدرک حرف هایی که می زنید کجا است؟

این فعال دانشجویی افزود: از زمانی که احمدی نژاد بر سر کار آمد گفت با متخلفین مالی مبارزه می‌کنیم اما بزرگترین فسادها در دوران او رخ داد. الان حساسیت جامعه نسبت به فسادهای مالی دوران او از بین رفته است. آن زمان چرا سکوت کردید؟ می فرمایید که منتقدین برجام تریبون نداشتند. حرفتان خیلی غیر واقعی است. دلواپسان عزیز با این شانتاژ خبری تریبون نداشتند. آقای جلیلی آمد در دانشگاه ما سخنرانی کرد. آقای عباسی هم سخنرانی کردند، سخنرانی شان هم برگزار شد.

در ادامه غفاریان از پارسی پرسید آقای شریعتمداری را به دانشگاه راه دادید؟

پارسی در پاسخ گفت: مگر من یا تشکل ما تصمیم گرفت که شریعتمداری به دانشگاه بیاید یا نیاید که از من می پرسید؟ اگر می دانید چه کسی مسؤول لغو سخنرانی است او را بازخواست کنید ما هم پشتتان هستیم.

وی با بیان اینکه ما مخالف برچسب زدن هستیم، گفت: اگر بیخود و بی‌جهت به کسی تهمت زده شده است مخالفیم و این فضا را نمی‌پسندیم. همانقدر که با برچسب زدن به اصلاح‌طلب‌ها به عنوان نفوذی مخالفیم با برچسب زدن بی مورد به شما هم مخالفت می‌کنیم.

وی خطاب به غفاریان گفت: منفعت ملی را چه تعریف می‌کنید؛ پول ما بی‌ارزش شد، رشد اقتصادی منفی شد، سرمایه‌های مملکت بلوکه شد، سرمایه‌ها از کشور خارج شدند، ساخت و سازها کاهش یافت و... چرا آن زمان کسی اعتراض نکرد؟ حالا مشخص است که دارید غرض‌ورزی می‌کنید. می‌خواهید از اتفاقات پیش روی دولت اهرم فشاری درست کنید وگرنه دغدغه منفعت ملی ندارید. در زمان شاه دو رویکرد وجود داشت که ما اولی را انتخاب کردیم و کاملاً تسلیم شاه شدیم اما رویکرد دوم هم که الان پیش گرفته‌ایم یعنی قطع رابطه کامل هم درست نیست. دانشجویان باید مستقل باشند و پیاده نظام یک گروه خاص نباشند. دانشجویانی هستند که به گروه‌های نظامی و شبه دولتی خارج دانشگاه وابسته هستند. نباید بازی‌های سیاسی خارج از دانشگاه، وارد دانشگاه شود.

وی گفت: برای اینکه بتوانیم به عرصه نقد عمومی امنیت بدهیم و مطالبات واقعی دانشجویی را پی بگیریم به استقلال خارج از دانشگاه نیازمندیم.

این فعال دانشجویی ادامه داد: در دانشگاه دو مطالبه دانشجویی و اجتماعی پی گرفته می‌شود. مطالبات دانشجویی به مسائلی چون دانشجویان محروم از تحصیل که هیچ آمار دقیقی از آنها وجود ندارد، بازمی‌گردد. باید شفافیتی وجود داشته باشد تا مشخص شود به چه دلیلی دارد با این دانشجویان برخورد می‌شود. به چه دلیل با حیثیت، آبرو و روان آن ها بازی می‌شود ؛یا مثلاً چرا جلوی بررسی‌ بحث بورسیه‌های غیرقانونی که به استیضاح وزیر هم کشیده شد را گرفتند. چرا نمایندگان مجلس که باید پیگیر این موضوع باشند آن را دستمایه استیضاح وزیر قرار دادند. یا چرا درباره اخراج اساتید باسابقه و تزریق اساتید بی‌تجربه که اصلاً در سطح دانشگاه نیستند صحبتی نمی‌شود؟ نمایندگان باید مطالبات اینچنینی دانشجویان را بشناسند و پیگیرآن باشند.

وی گفت: در مورد مسائل اجتماعی باید بگویم که چون در حال حاضر جامعه مدنی جامعه‌ای ضعیف است لازم است که ارتباط با بدنه اجتماعی را محکم‌تر کنیم. به نظر می‌آید که امروز مسأله اصلی بدنه اجتماعی ما مسأله امنیت اقتصادی است. دانشجویان باید از نماینده‌ها بخواهند که برنامه اقتصادی کشور را مشخص‌تر کنند.

در ادامه این نشست غفاریان گفت: دوست ما تقسیم‌بندی خوبی از مطالبات اجتماعی و دانشجویی دانشجویان انجام دادند. اولین و مهمترین نکته‌ای که در فضای دانشگاهی برای ما مهم است زدودن حاشیه‌هایی است که طی این سال‌ها ایجاد شده است. طبیعتاً حق‌طلبی و پیدا کردن حق در آن مسائل در اولویت است، ما پیگیر این مسأله که چرا پیشرفت علمی کشورمان دو سال درجا زده است هستیم. قضیه بورسیه‌ها توسط دوستان مطرح شد و کلی حاشیه ایجاد کرد. لیست 3 هزار نفره‌ای از دانشجویان داده شد که بعداً‌ وزیر علوم آن را تکذیب کرد. آنقدر تکذیب کردند که 3 هزار نفر به جمعیت 30 نفری رسید. یکی از مطالبات جدی ما از مجلس پیگیری مسأله بورسیه‌ها است. حق‌خوری که از دانشجویان انجام شد به علت یک سری منافع حزبی بود که لیستی را منتشر کردند و بعداً حتی نتوانستند آن را ثابت کنند.

وی با اشاره به حضور رئیس جمهور در دانشگاه به مناسبت روز 16 آذر اظهار کرد: ما حضور اینچنینی ریاست جمهوری را نمی‌پسندیم. با تمام انتقاداتی که به رئیس جمهور‌های سابق و اسبق داریم اما می دانیم که آن ها هیچ‌گاه اینگونه در دانشگاه حضور پیدا نکرده‌اند. الان قرار است آقای روحانی در دانشگاه شریف به مناسبت 16 آذر حضور پیدا کنند. سالن‌شان 1500 نفر جا دارد اما فقط 300 کارت دعوت به دانشجوها اختصاص داده شده است. اگر این برنامه برای روز دانشجوست چرا فقط تعداد کمی از دانشجوها می‌توانند حضور پیدا کنند. سال اول ریاست‌جمهوری‌شان هم که به دانشگاه تهران رفتند برخوردهای شدید امنیتی صورت گرفت. سال بعد حتی به تشکل‌های دانشجویی اجازه صحبت ندادند، در حد 2 دقیقه هر تشکلی می‌توانست چیزی بگوید. ما می‌خواهیم جلوی چنین فضاهایی که تشنج می‌آفریند گرفته شود.

این فعال دانشجویی خاطرنشان کرد: در دانشگاه ما اساتید جوان را اذیت می‌کنند، قراردادهای 4 تا 6 ماهه با آنها می‌بندند. باید با دید غیرسیاسی به دانشگاه نگاه کرد. بدنه دانشجویی و علمی کشورمان باید از سیاست دور باشد. اهمیتش در این است که قرار است چند سال دیگر دست بالا در منطقه باشند. رشد علمی صرفاً یک مسأله رخ نمایی نیست. ما نمی‌توانیم به دنیا اعلام کنیم که رشد ما 13 برابر متوسط رشد دنیا بوده است و برای خودمان دست بزنیم. رشد علمی یک نقطه حساس استراتژیک است که توسط خرد جمعی نظام چند سال پیش انتخاب شده و داشت در همان برنامه رشد و توسعه پیدا می‌کرد، اما دو سال است که متوقف شده است. ما در فضای دانشجویی پیگیر این قضیه و قضایایی که دلیل ایجاد چنین شرایطی است هستیم.

وی ادامه داد: ما دنبال کرسی‌های آزاد اندیشی نیز هستیم که می‌ تواند به این پیشرفت علمی خیلی کمک کند. در حوزه اقتصادی همانطور که مقام معظم رهبری گفته‌اند اقتصاد مقاومتی باید در دستور کار قرار بگیرد. نگاه التماس‌گونه به خارج باید به شدت برچیده شود تا اعتماد به جوانانمان مجدداً بازگردد. گرچه از مسئولین با سن بالای 70 سال خیلی انتظاری نمی‌شود داشت اما بالأخره وظیفه ما گفتن است که بگوییم این بودجه‌هایی که شما برای کار دانشگاه تعیین می‌کنید باعث متوقف شدن پروژه‌های دانشگاهی می‌شود. باید این عدم اعتماد برداشته شود. باید به دانشجوها و جوانان اعتماد شود. یک جاهایی مسلم است که باید هزینه کنند اما می‌ارزد چرا که آینده کشور به این مسائل نیاز دارد.

غفاریان همچنین یادآور شد: ما یک سری چارچوب‌های فکری داریم که خداروشکر در قوانین جمهوری اسلامی ایران می‌گنجد. از نظر ما مجلس در رأس امور است پس خودشان هم در همین اندازه خودشان را ببینند و حق اظهارنظر برای خودشان قائل شوند. قوانین درست را ببینند و آن را اجرا کنند اما متأسفانه مجلسی‌ها خودشان را با یک سری موضع‌گیری‌های سیاسی و اجرایی محدود می‌کنند در صورتی که کار اساسی مجلس، قانون‌گذاری است که قوانینش بتواند سال‌های متمادی کشور را تأمین کند. لذا مجلسی می‌خواهیم که با خرد وارد کار شود و این فضا را جلو ببرد وگرنه می‌شود مجلسی وجود داشته باشد مثل مجلس ششم که شاید بدترین مجلس و مایه ننگ تاریخ مجلس کشور است.

وی ادامه داد: شاید مردم متمایل شوند که مجدداً برگردند به آن سمت که بگویند دانشجوی ستاره‌دار چه شد. دانشجوی ستاره‌دار زمان خود آقای خاتمی به وجود آمد، زمان وزارت دکتر معین این اتفاق افتاد. مابقی وقایع امنیتی و کشتاری که در زمان اعتراض‌های دانشجویی اتفاق افتاد همان زمان خود آقای روحانی دبیر شورای عالی امنیت ملی بود. باید این فضاها توسط مجلس مشخص شود، ما از جای دیگر مثل حزب انتظار نداریم روشنگری کند، بالأخره منافع احزاب در سیاسی‌کاری‌هاست و جنبش دانشجویی هر حزبی که بر سر کار بیاید با آن درگیر خواهد شد. چون همیشه کسی که در رأس قدرت می‌ایستد با منتقدین خودش خوب رفتار نخواهد کرد مگر موارد نادری که در طول تاریخ اتفاق افتاد.

وی ادامه داد: لذا هر حزبی که بر سر کار بیاید دانشجویان با آنها به مشکل برمی‌خورند. اما نکته‌ای که وجود دارد این است که حداقل جنبش دانشجویی حریت خودش را از دست ندهد. این جنبش باید از درون حق‌طلب جلو بیاید، خوب تاریخ را بخواند و با مسائل تاریخی گول نخورد. اینکه دوستمان می‌گوید رابطه با آمریکا نه مثل زمان شاه باشد نه اینکه مثل جمهوری اسلامی باشد رویه‌ای است که از زمان امام (ره) بود. در زمان ایشان کسی جرأت عرض اندام نداشت و پیروزی‌های مختلف کشور را در آن دوران هم دیدیم. دیدیم که در چه روستاهایی پیشرفت ایجاد شد. هر سری هم که رأی گیری انجام می‌شود مردم اول به نظام رأی می‌دهند و لذا می‌توان گفت که مخالفت با آمریکا مورد تأیید مردم است. اگر ما اینقدر نگاهمان را بیاوریم پایین که بعد از 35 سال دانشجو فقط به سود مالی رابطه با آمریکا فکر کند حتی می‌شود در رابطه با همان بحث کرد که کجا رابطه با آمریکا برای ما منفعت مالی داشته است.

این فعال دانشجویی افزود: دوستمان مخالفت با آمریکا را ادامه خشونت‌طلبی‌ها خواندند که الحمدلله برچسب‌زنی‌هایشان تمام نمی‌شود. اتفاقاً ما خشونت‌طلبی را از آن نماینده مجلسی می‌بینیم که بعد از جنگ با صدام، رفت در صحن علنی مجلس گفت الان صدام شده است خالدبن ولید و باید در برابر آمریکا از او حمایت کنیم. اتفاقاتی که در 88 افتاد را خشونت می‌دانیم که جناب آقای موسوی و سران فتنه که روسای ستادشان هم اعلام کردند تقلب بعد از انتخابات نشده، باز هم فضای کشور را متشنج کردند. اگر به خود انتخابات اعتراض داشتید قانونی بیان می‌کردید.

وی ادامه داد: در 78 چه اتفاقی افتاد؟ باید بنشینیم و تاریخ خودمان را بخوانیم. حریت دانشجو در این تاریخ بیرون می‌آید. من دانشجو اگر تاریخ سی سال گذشته خودم را بخوانم متوجه می‌شوم که چه اتفاقی افتاده است که یک نفر زمانی عالیجناب سرخپوش است و زمانی دیگر می‌شود رهبر فکری من. چه شد که بعد از اتفاقاتی که بین آقای خاتمی و آقای هاشمی در دهه هفتاد افتاد حالا دوست هم شده‌اند؟ دانشجو وقتی این تاریخ متناقض را نگاه می‌کند می‌تواند خوب اظهارنظر کند. مگر آقای نجفی و توفیقی در تحصن‌های دانشجویان حضور نداشتند، بعد برائت جستند؟ در اینجا می‌بینیم که دانشجو مورد سوء استفاده قرار گرفته است که همین آقا حاضر است برای منصب و قدرت از کاری که کرده برائت بجوید. آدم وقتی تاریخ کشور را می‌خواند متوجه فضای قدرت‌طلبی می‌شود که چه کسانی برای قدرت فعالیت کردند و چه کسانی برای ملت.

پارسی با اشاره به بحث فضای علمی که توسط غفاریان مطرح شد گفت: فرمودید وضعیت علمی دانشجو در حال حاظر خوب نیست. مگر می شود که ما دانشجو و استاد را اخراج کنیم بعد بگوییم پیشرفت علمی چه شد. اخراج ها مسأله‌ای بود که خودتان از آن استقبال می‌کردید.

غفاریان یادآور شد: اساتید در زمان آقای روحانی اخراج شدند.

پارسی توضیح داد: اتفاقا در زمان آقای احمدی نژاد همه اساتید اخراج شدند. حالا فکر می‌کنید بعد از دو سال همه آنها بازتولید می‌شوند.

غفاریان گفت: تا اوایل سال 92 پیشرفت علمی‌مان خوب بود.

پارسی تصریح کرد: پس یک‌باره از 93 به بعد مشکل رشد علمی پیدا کردیم؟ مدرک حرف‌هایتان کجاست. در مورد بورسیه‌ها عدم شفافیت داریم، هر کسی یک عددی می‌گوید و ما می‌خواهیم که دقیقاً طوری برخورد شود که عدد واقعی مشخص شود. ما می‌خواهیم نمایندگان مجلس که مرتب وزیران را استیضاح کردند بگذارند وزیر پیگیر این مسأله باشد. اگر وزیر دنبال چنین مسأله‌ای نمی‌رفت باید استیضاحش می‌کردند نه اینکه زمانی که پیگیر این مسأله بود جلویش بایستند. برخورد شدید امنیتی مثل چاقو کشی که در دانشگاه شده است، برهم زدن سخنرانی‌ها و طناب داری که جلوی دانشگاه درست کرده بودند جای بحث دارد. شما فضای حق و باطل ایجاد می‌کنید و شک هم نمی‌کنید که کس دیگری هم ممکن است درست بگوید. همه این موارد محصول گفتمانی است که شما پی می‌گیرید.

وی ادامه داد: فرمودید که مجلس ششم باعث ننگ ماست. از طرف خودتان باید صحبت کنید بر اساس چه پارامترهایی صحبت می‌کنید؟ چون با شما همراه نبوده است می‌شود مایه ننگتان. اینکه می‌گویید در زمان معین دانشجویان ستاره‌دار شده‌اند باید بررسی شود. آنچه که ما می‌دانیم این است که با روی کار آمدن احمدی نژاد دانشجویان ستاره‌دار شدند. تشکل‌ها دوره آقای خاتمی بسته شدند یا آقای احمدی نژاد؟ حبس‌های طولانی مدت، برخورد خشونتی که سر یک کاریکاتور، کاریکاتوریست را به 14 سال زندان محکوم می‌کنند در کدام دوره بود؟ غرض‌ورزی تا چه حد؟

وی گفت: در مورد محاکمه معترضین سال 88 شما خودتان را جای قاضی و حاکم و متهم قرار می‌دهید و رأی صادر می‌کنید. آقای موسوی و کروبی بارها درخواست کردند دادگاه علنی داشته باشند. اگر واقعاً شما معتقدید که آنها مجرم هستند باید موافق باشید که این دادگاه برگزار شود به صورت مشخص و شفاف، حکمشان صادر شود اما هیچ روند قانونی طی نشده و آنها در حبس‌اند. اینکه در این فضا به ‌آنها اتهام بزنید مسأله‌ای غیراخلاقی و غیرقانونی است.

این فعال دانشجویی افزود: دکتر فرجی دانا در رابطه با دکتر نجفی و توفیقی بسیار زیبا صحبت کرده است که در مجلس گفتم که وزارت اطلاعات کتباً به من عدم احراز صلاحیت ایشان را بدهد اگر دلیلی بود من اینها را برکنار می‌کنم.

غفاریان گفت: من می‌گویم فردی می‌آید متحصن می‌شود چهار سال دیگر می‌آید از عقیده خودش برائت می‌جوید. من می‌گویم کسی که از عقیده خودش کنار می‌کشد باز هم عقیده‌اش را عوض می‌کند.

پارسی پاسخ داد: ایشان اصلاً ‌عقیده‌شان را عوض نکردند فقط گفتند اگر من به محل تحصن دانشجویان رفتم برای ایجاد آرامش بین آنها بود و قصد برهم زدن امنیت را نداشتم. در مملکت ما باید قانون حاکم باشد. بند قانونی ملاک فتنه‌گری کجاست؟

غفاریان اظهار کرد: من با فضای قانونی آن کاری ندارم. من در فضای گفتمانی مطرح می‌کنم آیا حق داشت وزیر شود یا نه. من به عنوان یک ناظر بیرونی نگاه می‌کنم. ایشان اولین وزیر علوم بود و من سخنرانی‌شان را به خاطر دارم. گفت من با فتنه مخالفم و کسانی که به فتنه پیوستند اشتباه کردند. من دانشجو نگاه می‌کنم که این حرف عوض شده است. موضع‌گیری قدیم ایشان این نبوده است و ایشان حرف خود را برای قدرت عوض کرده است.

پارسی ابراز عقیده کرد: آن چیزی که شما می‌گویید را ما از حرف‌های ایشان برداشت نکرده‌ایم. شما این مسأله را چگونه تبیین می‌کنید که از گروهی در سال 88 حمایت می‌کنید دو سال بعد می‌گویید آنها شده‌اند جریان انحرافی. اگر از تغییر موضع ایراد می‌گیرید این موضوع بیشتر به خودتان وارد است.

غفاریان خاطرنشان کرد: اتفاقاً این ثبات بسیج دانشجویی را نشان می‌دهد که ما از اندیشه‌ای واحد پیروی می‌کنیم و اشخاص برای ما مهم نیستند.

در ادامه پارسی تصریح کرد: جنبش دانشجویی یک حرکت پیوسته است. نسل فعلی تربیت شده نسل قدیم است. در چنین سیستمی انقطاع یک زهر مهلک است؛ انقطاعی که در دوران آقای احمدی نژاد با تعطیلی گسترده تشکل‌های دانشجویی و برخورد امنیتی با فعالین دانشگاهی شکل گرفته است.

وی گفت: من امیدوارم شور و هیجان انتخابات مجلس دوباره بتواند تشکل‌ها و دانشجویان را به هم نزدیک کند و دوباره شاهد یک فضای پرشور و نشاط و فعال باشیم.

غفاریان نیز گفت: مطمئناً انتخابات می‌تواند در دانشگاه شوری ایجاد کند و بسیار مفید است. چند سالی بود که جنبش دانشجویی روحیه جنبشی خود را خیلی نتوانسته بود احیا کند. امیدواریم مجدداً‌بتوانیم باعث احیای روحیه دانشجویی شویم. البته به هیچ وجه نباید جنبش دانشجویی از فضای علمی بیرون برود.

وی با بیان اینکه شاید یکی از بحث‌های ذیل عدالت‌طلبی و حق‌طلبی وجود شفافیت باشد، افزود: خواسته خود ما هم هست که همه چیز را به صورت شفاف بیان کنند. دوستان بیایند به صورت شفاف در مورد بورسیه‌ها با مدرک صحبت کنند. ممکن است اشتباهی رخ داده باشد. در بحث سران فتنه و امثالهم هم ما به شدت خواستار محاکمه عمومی آنها هستیم. می‌خواهیم ببینیم چه شد که یک نفر به این نتیجه می‌رسد که این نظام به درد نمی‌خورد و مقابلش می‌شورد.

وی همچنین درباره عدم حمایت بسیج از دولت احمدی نژاد در سالهای آخر عمر این دولت گفت: ما یک زمانی معیارهایی از آقای احمدی نژاد در آبادانی روستاها، کشاورزی و یارانه‌ها فعالیت‌هایی از او دیدیم و گفتیم در بین این چهار کاندیدا ایشان اصلح است. گذشت و از ایشان خطوط دیگری دیدیم. افرادی که وابسته به آقای هاشمی بودند بر سر کار آمدند و خطوط‌شان از ما جدا شد. نوع حرف زدن‌ها و بازخورد رفتارشان تغییر کرد و ما متوجه شدیم با تمام علاقه‌ای که به ایشان داشتیم دیگر به گفتمان ما عمل نمی‌کنند. این مسأله در برابر دوستان هم وجود دارد.

با اندكي اضافه و تلخيص برگرفته از وب سایت خبرگزاری ایسنا، تاریخ انتشار: 15 آذر 1394، کد مطلب: 94091609575:www. isna.ir

اخبار مرتبط
خواندنیها-دانستنیها
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین